به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از بهداشت نیوز، نوجوانی مرحله ی عبور از کودکی و رسیدن به جوانی دوران پر التهاب و سختی برای خانواده و البته خود فرده. در این دوران تغییرات زیستی، روانشناختی و اجتماعی برای نوجوان پیش میاد. تغییرات ناشی از این دوران از سن 12 سالگی شروع میشه و تا سن 19 سالگی به پایان میرسه. این بازه به سه دوره تقسیم میشه که عبارتند از نوجوانی اولیه، اواسط نوجوانی، اواخر نوجوانی.
با این توصیفات در این بازه زمانی ممکنه مشکلات زیادی برای روابط خانوادگی پیش بیاد که اگه مدیریت بشه برای نوجوان و اطرافیان شرایط بهتری رو رقم میزنه. چطور میشه که شما با فرزندتون به مشکل برمیخورید؟ تا اتفاق نه چندان مهمی پیش میاد میبینید که این اختلافات بالا میگیره، هنوز مسئله قبل حل نشده درگیر اختلاف جدیدی میشید. خب واضحه که خواسته های شما و فرزندتون دو چیز متفاوته و هدف اون در زندگی چیز متفاوتی از هدف شماست. پس باید تمام تلاشتون رو برای شناخت دنیای نوجوان انجام بدین تا به کمترین تنش ها برسین.
طبیعت والدین در مراقبت از فرزندان
اگه پای صحبت پدرو مادرا بشینید تقریبا همه ی اونا میخوان که بچه هاشون در سلامت کامل، زندگی رو به رشد و سعادت مندی داشته باشن و در آینده برای جامعه فرد مفیدی باشن، همیشه نگران فرزندشون هستن. همون اندازه که از لحظه ای که متوجه شدن فرزندی در راه دارن هر لحظه نگران سلامتش بودن. از بدو تولد و بزرگ شدن کودک هر اتفاق ناخوشایندی که براش رخ بده سعی میکردن کودک رو بیشتر به خودشون نزدیک کنن تا زندگی ایمن تری رو براش فراهم کنن.
طبیعت فرزند در مواجهه با رویدادهای اطراف
چون کودکان از بدو تولد در دنیای بدون نگرانی و بی خطری زندگی کردن با تصور اینکه محیط به خودی خود بی خطره به دل خطر میزنن و همونطور که میبینید از زمانی که محیط رو درک میکنن به دنبال کشف کردن چیزهای جدید هر چیز خطرناکی رو ممکنه بخورن یا لمس کنن. با بزرگ شدنشون چون میل به کشف کردن دارن دوست دارن به دور از والدین وارد جامعه بشن و بخاطر حس استقلال طلبی که دارن از خانواده فاصله میگیرن تا خودشون همه چیزو تجربه کنن.
معجزه ی صحبت کردن در تربیت کودک
والدین میخوان که فرزندشون رو در کنار خودشون نگه دارن و از خطرها حفظش کنن و اما فرزند میخواد که از پدرو مادر جدا بشه و دنیای اطرافشو کشف کنه، و این دو، نظری کاملا مخالف هم دارن، از همین رو این مشکلات بدون مدیریت قابل حل نیست.
بهترین راهکار برای مقابله با تنش بین والدین و نوجوان چیست؟
هنر والدین دور اندیش در اینه که نه کودک رو از کشف کردن محروم میکنند و نه در آزادی بیش از حد غرق میکنند. دادن آزادی باید قدم به قدم و کم کم انجام بشه، یعنی اول ظرفیت استفاده ی درست از این آزادی در فرزند ایجاد بشه بعد آزادی داده بشه و ظرفیت هم چیزی جز ایمان و مسئولیت نیست، ایمان به باورهای اعتقادی، باید ها و نبایدهای دینی و نفعی که در عمل بهشون برای انسان هست و مسئولیت در قبال سلامتی خودش، مسئولیت در قبال داشته های با ارزشش و … برای هر مرحله آزادی دادن باید سطح بالاتری از ظرفیت رو در فرزندمون ایجاد کنیم تا از این آزادی به نحوی که براش ضرر داشته باشه استفاده نکنه.
به نوجوانان مسئولیت پذیری را بیاموزید
والدین غالبا خودشون رو مسئول حفظ امنیت فرزندانشون میدونن در حالی که والدین دور اندیش خودشون رو مسئول آموزش فرزندان در بحث مسئولیت پذیری بیشتر در قبال آزادی بیشتر میدونن. دفعه بعد اگه فزرندتون خواست که بدون شما کاری انجام بده، اول به درگیری ذاتی که بین نظر شما و نظر اون وجود داره فک کنید بعد با احترام به سلیقه ی فرزند و با نظارت از دور و برای آموزش مسئولیت پذیری از نکات ایمنی که برای سلامت روحی و جسمی خودش لازمه صحبت کنید و بعد با دادن کمی آزادی بذارید فکرش بزرگتر بشه و یک قدم به فرزند ایده آل شما نزدیکتر بشه.
