نحوه مصرف آمپی سیلین (چرک خشک کن) در حیوانات

آنتی بیوتیک ها دسته ای از داروها هستند که به منظور از بین بردن باکتری ها و یا جلوگیری از تکثیر آنها تجویز می شوند. این دسته از داروها برای درمان عفونت های باکتریایی در هر قسمتی از بدن به کار می روند. پنی سیلین ها و سولفونامید ها جزء اولین آنتی بیوتیک هایی هستند که به طور وسیعی بعد از جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفتند و تاکنون نیز انواع مختلفی از آنها مورد استفاده قرار گرفته و می گیرند.اثرات سودمند آنتی بیوتیک ها طیف گسترده ای را در بر می گیرد. این طیف اثرات از داروهای کمکی ملایم تا داروهای نجات بخش و ضروری گسترش دارد.در صورتی که عفونت های باکتریایی به وسیله دفاع طبیعی بدن کنترل نشوند, از راه گردش خون و یا تهاجم موضعی به سایر بافت ها گسترش می یابند.با استفاده صحیح و به موقع از آنتی بیوتیک ها بسیاری از عفونت های باکتریایی قابل کنترل می باشند.این در حالیست که عدم استفاده از این داروها منجر به تهدید جدی حیات می شود. تجویز این داروها بر اساس این فرض است که بدون مصرف آنتی بیوتیک , عفونت باکتریایی به طور پیشرونده ای تشدید می شود.

در صورتی که روند پیشرفت بیماری به اندازه ای باشد که تلاش و هزینه و عوارض جانبی بالقوه آنتی بیوتیک درمانی را توجیه نماید, از این داروها استفاده می شود. ارزیابی لزوم اسنفاده از آنتی بیوتیک تنها برعهده دامپزشک می باشد. آنتی بیوتیک ها برای مقابله با ویروس ها و یا ارگانیسم های غیر باکتریایی مثل عفونت های قارچی بی تاثیرند. آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های اولیه باکتریا یی ( عفونت هایی که منحصراً توسط باکتری ها ایجاد می شوند) و یا عفونت های ثانویه (برای ایجاد این عفونت ها , باکتری ها در قسمت هایی از بدن که در ابتدا زخم شده و یا آسیب پذیرگشته جایگزین می گردند) تجویز می شوند. مانع اصلی در استفاده از آنتی بیوتیک ها ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی است. بسیاری از باکتری ها نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاوم شده اند. بدین معنا که باکتری ها توانایی لازم را به منظور مقاومت در برابر آنتی بیوتیک ها کسب کرده اند که منجر به ادامه تکثیر باکتری ها در بافت ها و در نتیجه گسترش عفونت می گردد

داروی های موجود آمپی سیلین ( Ampicillin ) حیوانات

موارد و نحوه استفاده آمپی سیلین حیوانات

موثر بر بسیاری از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی هوازی و بسیاری از باکتری های بی هوازی اجباری به جز باکتری هایی که پنی سیلیناز تولید می کنند مانند اشرشیا کولی و استافیلوکوکوس اورئوس و ارگانیسم های قدرتمندی مثل سودوموناس و کلبسیلا که اغلب در برابر آموکسی سیلین مقاوم هستند.

آمپی سیلین از طریق ادرار و صفرا دفع می شود.آمپی سیلین دارویی ست که باید سر وقت داده شود و هر بار که مصرف دارو را فراموش کنیم در روند درمان بیماری اختلال ایجاد کرده ایم.دوز دارو و فاصله بین دوزها به شدت عفونت و نوع ارگانیسم بستگی دارد.اجتناب از مصرف همزمان با آنتی بیوتیک های باکتریواستاتیک مانند : تتراسایکلین ، اریترومایسین و کلرامفنیکول در یک سرنگ با آمینوگلیکوزیدها مخلوط نشود.وقتی بتالاکتام ها و آمینوگلیکوزیدها با هم استفاده شوند اثرات بهتری دارند.

جدول دوز تزریق آمپی سیلین در حیوانات

جلوگیری از مقاومت به آنتی بیوتیک برای سگ ها

با گذشت زمان باکتری ها می توانند نسبت به برخی از آنتی بیوتیک ها مقاوم شوند و بعضی از آن ها از طریق درمان با آن دارو تکامل یافته و پیشرفته می شوند.در نتیجه عفونت ادامه دار می شود یا از بین بردن آن بسیار سخت و در مواردی غیر ممکن خواهد شد.برای جلوگیری از این موضوع به نکات زیر توجه نمایید:

• عفونت های غیر باکتریایی نباید با آنتی بیوتیک درمان شوند؛در غیر این صورت باکتری هایی که در بدن سگ هستند اما باعث بیماری نمی شوند قوی تر خواهند شد.
• هنگامی که دامپزشک نوعی آنتی بیوتیک برای سگ شما تجویز می کند باید دوره درمان را کامل کنید؛حتی اگر در اواسط دوره حال سگ بهتر از قبل به نظر برسد.اگر آنتی بیوتیک را زودتر از اتمام دوره قطع کنید باکتری های باقی مانده زنده می مانند و نسبت به دارو مقاوم می شوند.در این صورت عفونت دوباره برمی گردد و از بین بردن آن این بار سخت تر خواهد شد.
• اگر سگ شما نسبت به آنتی بیوتیک واکنش منفی نشان داد، با دامپزشک تماس بگیرید و تمام حالات سگ را شرح دهید.
  علل و علائم پاروا ویروس در سگ ها و روش های درمان