نحوه کاشت و پرورش درخت گیلاس

پرورش درخت گیلاس

آموزش مراحل کاشت گیلاس

انتخاب مکان مناسب برای کاشت

آزمایش خاک از نظر بافت و سایر عوامل

نور خورشید کافی

انتخاب خاک با زهکشی مناسب

محل سکونت شما در کاشت گیلاس اهمیت زیادی دارد. با یک برنامه ریزی دقیق می توانید به راحتی یک درخت گیلاس در باغچه منزل داشته باشید و از آن لذت ببرید. شرایط کاشت گیلاس در هرجایی از دنیا امکان پذیر نیست. قبل از کاشت باید از یک سری اطلاعات مطمئن شوید. گیلاس معمولاً در مناطق معتدل کوهستانی رشد و نمو بهتری دارد و با انتخاب گونه مناسب گیلاس، کمتر دچار آسیب دیدگی هایی مانند ترک خوردگی میوه، لکه برگ و تاولک برای درخت خواهید شد.

گیلاس ها به دو دسته ترش و شیرین تقسیم می شوند. گیلاس ترش همان آلبالو می باشد که در برابر آسیب های محیطی مقاوم تر است. آلبالو نسبت به گیلاس کمتر دچار بیماری می گردد و در برابر دمای شدید نیز مقاوم است.

درخت آلبالو تزیینی است و اندازه کوچکی دارد. این مسئله هرس و نگه داری از آلبالو را بهتر و آسان تر می کند. شیرینی گیلاس باعث جذب آفات مختلف و همچنین پرندگان می شود. هرس و سم پاشی درخت گیلاس، زمان بیشتری را می طلبد. کاشت گیلاس باید در مکانی با نور کافی، خاکی با زهکشی مناسب و جریان هوای کافی انجام شود.

اگر این درخت را در فصل پاییز بکارید، فرصت کافی برای رشد و توسعه برای ریشه آن فراهم و در ماه های سرد قوی تر خواهد شد.

کاشت گیلاس را در مکانی که قبلاً خربزه، توت فرنگی، هلو و گوجه کاشته اید، انجام ندهید. درخت گیلاس به بیماری خاصی از راه قارچ ورتیسیلیوم بسیار واکنش نشان می دهد.

برای کاشت گیلاس, فضای کافی را لحاظ کنید. به طور کلی ۴ متر فضا بین درختان کوچک گیلاس باید برقرار باشد. اگر اندازه درخت گیلاس شما نرمال است، باید بین درختان دو برابر فاصله اعمال کنید. برای کاشت درخت گیلاس، از خاک با مواد مغذی فراوان و کیفیت عالی استفاده کنید. عمق گودال از اندازه توده ریشه درخت بیشتر نباشد.

هرساله در فصل بهار به درخت گیلاس کود دهید.با شروع شدن تولید میوه، منتظر برداشت گیلاس باشید و آن گاه دوباره به گیلاس کود دهید.

بر اساس گونه گیلاس انتخابی باید میزان آبیاری، هرس و شمپاشی را تعیین و انجام دهید.

برخی از گونه های گیلاس مقاوم تر از بقیه هستند. پرندگان به گیلاس بسیار متمایل می باشند و به آن آسیب می زنند.

نحوه پرورش درخت بادام

برای محافظت گیلاس از پرنده چند روش وجود دارد:

در صورت امکان دور درخت حصار بکشید یا بر روی آن توری بگذارید. ضمن اینکه ضخامت و قطر سوراخ های توری نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

مگس میوه گیلاس نیز یکی از آفت های شناخته شده برای گیلاس است. برای نابودی آن می توانید از آفت کش ها استفاده کنید. این مگس باعث ایجاد کرم و نابودی گیلاس می شود.برای مراقبت درخت از پرندگان و آفات از راه های ارگانیک کمک بگیرید. سوسک ژاپنی نیز از آفت های شناخته شده برای گیلاس است.

خاک مناسب برای کاشت گیلاس

ریشه های درخت گیلاس سطحی و کم عمق است. برای کاشت درخت گیلاس نیاز به خاک خوب تا عمق ۱٫۵ متری دارید. بهترین نوع خاک، خاک لومی شنی است. چون شن زهکشی بسیار خوبی دارد. زهکشی برای درخت گیلاس اهمیت زیادی دارد. چون این درخت رطوبت زیاد را تحمل نمی کند. محل کشت آن نباید اسیدی باشد. بلکه باید قلیایی باشد. قلیایی و اسیدی کردن بیش از اندازه خاک موجب آسیب به گیلاس می شود.

نحوه کاشت گیلاس

اگر کاشت درخت گیلاس از طریق بذر(بذر آلبالو تلخ) انجام می گیرد، بهتر است در بازه نیمه آبان تا نیمه دی ماه کاشته شود.با توجه به شرایط آب و هوایی می توان از پایه های متفاوتی برای درخت گیلاس استفاده کرد. برای خاک های شنی و سبک، از پایه های بذری گیلاس کمک بگیرید. در درخت گیلاس پیوندی مکان پیوند بهتر است ۵ سانتی بالاتر از سطح خاک باشد.

برای کاشت بذر می توان از اوایل آبان شروع به کار کرد. گلدان حاوی بذر را برای استفاده از سرمای زمستان در بیرون بگذارید. این کار به جوانه زنی در بهار کمک می کند. برای تامین نیاز سرمایی گیاه ۶ تا ۸ هفته لازم است. می توانید این نیاز را به شکل مصنوعی در یخچال برطرف سازید. برای این کار بذرها در پیت موس یا شن با مقداری رطوبت داخل نایلونی با چند منفذ، در دمای یک تا ۵ درجه یخچال بگذارید. در این مدت باید بذرها، رطوبت کافی را داشته باشند. منظور از رطوبت خیس بودن آن ها نیست. بعد از گذشت این زمان، نوبت به کشت بذر رسیده است. از مخلوط خاک برگ و شن برای کاشت کمک بگیرید. عمق کاشت نیز بهتر است ۱٫۵ سانتی متر باشد. گلدان دارای بذر را درمکانی خورشیدی بگذارید اما مواظب خشک شدن سطح خاک باشید. بعد از چند هفته شاهد جوانه زنی بذرها خواهید بود.

روش دیگر برای تکثیر، قلمه زدن است. برای قلمه زدن از قلمه نیمه چوبی یا چوبی کمک بگیرید. قلمه نیمه چوبی از ساقه هایی که سبز نیستند و به میزان کمی بالغ شده اند، گرفته می شود. این قلمه ها به گونه ای هستند که نباید آن را بیش از اندازه خم کرد. چون شکسته خواهند شد. قلمه ها را در طول ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر تهیه کنید. ایجاد زخم در انتهای قلمه به ریشه زایی کمک می کند. بنابراین پوست قلمه را با یک چاقوی تیز کمی جدا کنید.