گل همیشه بهار
گل همیشه بهار از خانواده Asteraceae / Composita می باشد.
در انگلیسی به آن pot marigold می گویند، ارتفاع آن به ۲۰ تا ۶۰ سانتی متر می رسد و بوته انبوه، پرپشت و محکمی دارد.
دارای ارقام یکساله و دوساله می باشد و تقریباً در طول سال گل می دهد ولی جز گل های یکساله در گل کاری استفاده می شود.
این گیاه خاستگاه مدیترانه دارد ولی در ایران در نقاط مختلف کشور به عنوان یک گل زینتی کاشته می شود.
گل همیشه بهار, گیاهی علفی زیبا و همیشه گل است که به صورت گلدانی در آپارتمان و به صورت کاشته شده در باغچه خانه مورد استفاده قرار میگیرد.
گل همیشه بهار، به 2شکل دمنوش در تغذیه یا به صورت موضعی خواص دارویی و درمانی بسیاری دارد.
کاشت گل همیشه بهار(calendula)
1 – یک مکانی که نور خورشید را به طور کامل دریافت می کند را انتخاب کنید. گل همیشه بهار برای رشد به خاک خاصی نیاز ندارد. گل همیشه بهار در هر خاکی می تواند رشد کند.
2 – دانه گل همیشه بهار را بعد از آخرین سرما در بهار بکارید. دانه ها را به عمق 1 تا 2 سانتی متر و با فاصله 10 تا 15 سانتی متر از هم بکارید.
آن ها را به آرامی با 0/6 سانتی متر از خاک باغ بپوشانید.
3 – بعد از کاشت بذرها مواظب باشید با آب دادن به آن ها بذرها را از جای خود به جای دیگر حرکت ندهید.
بعد از کاشت، روزانه به بذرهای گل همیشه بهار آب دهید و آن ها را مرطوب نگه دارید. 7 تا 14 روز بعد از کاشت، روزانه به بذرها آب بدهید.
4 – بعد از گذشت این مدت تنها در صورتی که خاک نیاز دارد به آن آب بدهید و خاک را مرطوب نگه دارید. خاک نباید خیس شود.
5 – زمانی که گل همیشه بهار در حدود 8 سانتی متر بلند شد آن ها را تنک کنید و فاصله آن ها را 20 به تا 30 سانتی متر برسانید.
6 – در اواسط تابستان یک لایه نازک کمپوست به گل همیشه بهار بدهید.
گل همیشه بهار به کود اضافی نیاز ندارد ولی به دلیل این که کمپوست به اندازه کافی مواد مغذی دارد و می تواند به گیاه برای ادامه رشد و گل دهی کمک کند از آن استفاده می کنند.
7 – شکوفه های پژمرده را برای تشویق گیاه به رشد و تولید شکوفه های جدید قطع کنید.
آبیاری همیشه بهار :
گل های همیشه بهار نسبتاً به خشکی کشیدن مقاوم هستند.
البته این به معنی عدم آسیب رسیدن به آنها به دلیل آبیاری نامناسب نیست بلکه در چنین شرایطی از بین نمی روند اما از گلدهی آنان کاسته می شود.
آبیاری مناسب و منظم ازجمله دلایل گلدهی خوب و افزایش مدت زمان گلدهی این گیاهان است.
نور مناسب همیشه بهار :
به مکانی با تابش نور مستقیم آفتاب به مدت حداقل ۶ ساعت نیاز دارد. کمبود نور موجب ریز شدن گل ها، عدم شکوفایی گل ها و یا حتی عدم گلدهی گیاه می شود.
همچنین احتمال شیوع برخی بیماری های قارچی بخصوص سفیدک پودری بسیار افزایش می یابد.
نور شدید و زیاد در مواقعی که دمای هوا نیز گرم است می تواند منجر به کاهش گلدهی و سوختگی برگ ها شود.
بنابراین اگر در منطقه ای گرم زندگی می کنید گیاه را در جایی بکارید که عصر هنگام از سایه برخوردار باشد.
مصارف دارویی:
برای مصارف دارویی تمام غنچه ها یا فقط غنچه های پایه دار گل همیشه بهار را جمع آوری می کنند.
این کار را در یک روز آفتابی انجام می دهند. گل ها را روی سبد و در سایه با درجه حرارت ۳۵ درجه سانتیگراد خشک می کنند.
گل های همیشه بهار محتوی یک کالندولاساپونین –اسید- تری ترپنوئید، دیگر گلوکوزیدها و کالندولوزیدها، شیره های تلخ و نوعی اسانس روغنی اند.
از آنها برای تحریک فعالیت کبدی و خصوصا ترشح صفرا استفاده می گردد. برای تسکین اسپاسم های معده یا روده ای نیز بکار می روند.
نحوه پرورش و نگهداری گل پیچک
