به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از بهداشت نیوز، یکی از معضلاتی که ممکن است برای شروع یک زندگی بعد از طلاق برای زن و مرد وجود داشته باشد، وجود فرزند است. اینکه خانم یا آقا با داشتن فرزند چگونه می توانند در یک زندگی وارد شوند و هرکدام از آن ها با فرزندان طرف مقابل چگونه برخورد کند تا آرامش در زندگی برقرار باشد. نکاتی هستند که در این فرصت باگفتگوی با کارشناسان به آن می پردازیم.
زوجین باید نسبت به هم روابط عاشقانه عادی را حفظ کرده و حق یکدیگر را رعایت کنند تا از انرژی و گرمای رابطه شان، بتوانند مشکلات را تحمل و بحران ها را مدیریت کنند
1- آمادگی ایجاد کنید
پذیرفتن هر موضوع و شرایطی نیازمند مقدماتی است که عدم توجه به آن ها کار را سخت خواهد کرد. مهناز خانمی 35 ساله دلیل ازدواج نکردن خود را در ابتدا آماده نبودن فرزندانش معرفی کرده و می گوید: «با وجود خواستگارهایی که داشتم اما احساس می کردم بچه هایم هنوز برای پذیرفتن مردی که در جایگاه پدرشان قرار بگیرد آمادگی ندارند. 8 سال بدون همسر زندگی کردم و بچه هایم را بزرگ کردم. زندگی خیلی مراحل سختی دارد که اداره آن توسط یک زن تنها خیلی سخت است. بچه ها سختی های من را می دیدند تا جایی که کم کم خود آن ها به من گفتند که ما راضی به سختی تو نیستیم و باید ازدواج کنی. پسر کوچکم 4 ساله بودکه پدرش را از دست داد، نیاز به کسی داشت که برایش پدری کند. کم کم با صحبت کردن با آن ها متوجه آماده شدن شرایط شدم تا جایی که با انتخاب مورد مناسب و صحبت کردن و پذیرفتن شرایط زندگی من توسط ایشان، تن به ازدواج مجدد دادم.»
2- روابط عاشقانه خود را کم نکنید
دکتر خراسانی، مشاور خانواده نوع رفتار در ازدواج مجدد را این گونه بیان می کند: «صحبت ما بر سر افرادی است که با وجود فرزند، می خواهند ازدواج مجدد داشته باشند. این افراد با وجود اینکه بچه پیش آن ها است، باید توجه کنند که علی رغم توجه به نیازها و حمایت کردن از بچه ها، نباید آن ها را محور در زندگی و تصمیمات شخصی قرار دهند.
گاهی دیده می شود زوجین در ازدواج مجدد، برای جلب توجه بچه، روابط عاشقانه خود را کم می کنند. مثلا بیرون که می روند، بچه جلو می نشیند و خانم عقب می رود یا موقع خواب پدر یا مادر در اتاق بچه و طرف مقابل جدا می خوابد که مثلاً بچه را جذب کنند. این غلط است. شاید این نوع عملکرد اولش جواب دهد اما کم کم این احساس پیدا می شود این بچه مزاحم روابط عاشقانه بوده و تنفر و کینه طرف مقابل از این عامل جدایی که بچه است شعله ور می شود. در این نوع برخورد بچه نه تنها جذب نشده، روز به روز توقعاتش بیشتر می شود به این صورت که توقع دارد لحظه به لحظه با او باشند و اجازه با هم بودن زوجین را نمی دهد که این باعث بروز مشکلات و طلاق مجدد می شود. بنابراین زوجین باید نسبت به هم روابط عاشقانه عادی را حفظ کرده و حق یکدیگر را رعایت کنند تا از انرژی و گرمای رابطه شان، بتوانند مشکلات را تحمل و بحران ها را مدیریت کنند.»
گاهی در برخی زوجین کودک را به گفتن بابا یا مامان مجبور می کنند. در حالی که کودک اگر خودش نخواهد طرف مقابل را مادر یا پدر خطاب کند، این اجبار اثر سوء خواهد داشت. در این مورد تصمیم را به عهده خود کودک بگذارید و به او زمان دهید
3- مانع دیدن همسرتان با فرزندش نشوید
در مواردی هم پیش می آید که با وجود اینکه طرف مقابل از زندگی قبلی خود فرزند دارد، اما با او زندگی نمی کند. در این موارد چه باید کرد؟
خراسانی پاسخ می دهد: «زن یا مرد نباید باعث قطع رابطه طرف مقابل با فرزندش بشوند. زن و مردی که از هم جدا شده اند با فرزندی که پیش آن ها هم زندگی نمی کند، باید رابطه عاطفی سالم داشته باشند که اگر این گونه نباشد کمبود هرکدام از آن ها در زندگی او مشکلات اخلاقی، شخصیتی و روانی ایجاد می کند به طوری که کم کم این مشکل باعث می شود بچه که بزرگتر می شود در جهت انتقام گیری و اخلال در زندگی آ ن ها برآید.»
4- کسی جای پدر و مادر را نمی گیرد
به هیچ وجه جلوی بچه از مادر یا پدر سابقش بد نگفته و سرکوفت نزنید چرا که آن ها به هرحال پدر و مادر او هستند و حرف های شما باعث ایجاد کینه و ناراحتی در بچه می شود. هیچ کس نمی تواند جای پدر یا مادر واقعی را برای افراد به شکل کامل بگیرد و این طبیعی هم است چون هیچ ارتباط خونی و رحمی وجود ندارد. ناصری رئیس گروه سلامت روانی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اشتباه بعضی افراد را در ازدواج دوم، مجبور کردن بچه ها به ویژه در سنین کم به گفتن «مامان» یا «بابا» به شخص تازه وارد در خانواده می داند: «گاهی در برخی زوجین کودک را به گفتن بابا یا مامان مجبور می کنند. در حالی که کودک اگر خودش نخواهد طرف مقابل را مادر یا پدر خطاب کند، این اجبار اثر سوء خواهد داشت. در این مورد تصمیم را به عهده خود کودک بگذارید و به او زمان دهید. هرکدام از طرفین می توانند با نوع رفتار خود فرصت نزدیک شدن به فرزند طرف مقابل را برای خود ایجاد کنند.»
طاهره همیز استاد حوزه و دانشگاه و کارشناس خانواده بر مسأله جایگاه نامادری و ناپدری می گوید: «خیلی توجه داشته باشیم که دخترها مادر جدید و پسرها ناپدری را به سختی می پذیرند. زوجین باید خیلی با مدیریت و و عالمانه در چنین زندگی هایی ورود پیدا کنند تا به کسی آسیب جدی وارد نشود.»
خانم سهرابی، خود را مادر 9 فرزند می داند که 4 فرزند از ازدواج قبل خود و 5 فرزند از همسر فعلی ایشان است. او می گوید با وجود اینکه با همسرم تفاهم کامل را داشته و مشکلی نداشته و ندارم اما ناسازگاری و تفاوت سلیقه های بچه ها باهم بزرگترین مشکل زندگی ما شده است.
خانم دیگری که خود صاحب نوه و عروس و داماد است، در خاطره ای از ورود نامادری به خانه می گوید: «ما 6 بچه کوچک بودیم که مادرمان فوت کرد. پس از مدتی خانمی در یکی از واحدهای ساختمان ما وارد شد و به جهت اینکه ما مادر نداشتیم، خیلی به ما لطف و محبت و خدمات انسانی می داد. به قدری این محبت زیاد بود که ما به او علاقه پیدا کردیم و به پدرمان پیشنهاد دادیم که با ایشان ازدواج کند. بعدها که بزرگ شدیم فهمیدیم این خانم به عقد پدر ما بوده و این خانم با درایت تمام توانست آرام آرام جای خود را بین ما 6 بچه باز کند به طوری که ما را مجذوب و طالب خود کرد. الان که سال هاست پدرمان فوت کرده اما هنوز این خانم با رفتار خود در دل ما جا دارد و ما به او مادر می گوییم.»
خانواده هسته ای، متشکل از پدر و مادر و فرزندان است اما در خانواده گسترده به این جمع پدربزرگ، مادربزرگ، دایی، عمه، خاله و عموی طرفین نیز اضافه می شود. خانواده گسترده نقش حمایتی از خانواده هسته ای را برعهده دارد
طاهره همیز در ادامه با اشاره به لزوم مدیریت و برنامه ریزی صحیح در شروع زندگی جدید، به نوع انتخابی که مراجعینش در برابر این معضل داشته اند، ادامه می دهد: «اگر بچه ها در سن مناسب برای جداسازی از زندگی داشته و شرایط تحقق چنین اتفاقی وجود دارد، این کار را انجام دهید. آقایی بود که همسر اولشان فوت شده و دو پسر داشتند که در ازدواج مجدد با یک خانم شایسته، یکی از پسرها با خانم جدید سرناسازگاری پیدا کرد و منجر به کدورتی شد. پدر تصمیم گرفت برای پسرها که البته بالای 20 سال بودند خانه ای در نزدیکی محل زندگی خود بگیرد و با وجود توجه و حمایت ها عاطفی، مالی و خدمات رسانی به آن ها، در ظاهر فضای زندگی آن ها را از زندگی خود و همسر جدیدش جدا کند. این استقلال و جداسازی که با مدیریت و توجه کامل همراه بود، خیلی از مشکلات و ناسازگاری ها را حل کرد و در طولانی مدت پسرها توانستند جایگاه این خانم را در زندگی بپذیرند.»
5- نقش مهم خانواده گسترده بعد از طلاق
در بحث روانشناسی موضوعی به نام خانواده گسترده وجود دارد که کمتر به آن پرداخته شده است. همیز در رابطه با تفاوت این دو خانواده ادامه می دهد: «خانواده گسترده در کنار خانواده هسته ای وجود دارد. خانواده هسته ای، متشکل از پدر و مادر و فرزندان است اما در خانواده گسترده به این جمع پدربزرگ، مادربزرگ، دایی، عمه، خاله و عموی طرفین نیز اضافه می شود. خانواده گسترده نقش حمایتی از خانواده هسته ای را برعهده دارد. در فضای خانواده گسترده، همه برای رفع مشکلات، یکدیگر را یاری می کنند؛ از ایجاد قرض الحسنه خانگی برای رفع نیاز و مشکلات مالی خانواده ها تا حمایت از فرزندانی که در خانواده طلاق زندگی می کنند. در مواردی که زن یا مردی با وجود داشتن فرزند، پس از جدایی یا فوت همسر خود قصد ازدواج مجدد دارند اما بچه ها نمی توانند در جایگاه پدر یا مادر خود فرد جدید را بپذیریند، این جاست که نقش خانواده گسترده مشهود شده و به کمک می آیند. اعضای این خانواده با حمایت های خود از بچه ها، مدتی آن ها را از فضای زندگی جدید دور نگه داشته تا بچه ها و زوجین آمادگی زندگی در کنار یکدیگر را بدست آورند.»
را ارزیابی کنند.
