به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از انتخاب، منابع محلی از نقاط مختلف افغانستان روایات دردناکی از سرکوب، قتل و شکنجه تاجیک تباران افغانستان بدست جنگجویان طالب خبر می دهند و بیان می دارند که نسل کشی تمام عیار در ولایات کابل، بغلان و پنجشیر علیه تاجیک تباران جریان دارد.
منابع محلی از ولایت های بغلان، پنجشیر و کابل پایتخت افغانستان قضایای دردناکی از قتل سرکوب، بازداشت و شکنجه تاجیک تباران به اتهام همکاری با حکومت جمهوری در افغانستان را روایت می کنند.
شریف الله سنگین فعال سیاسی و یکی از ساکنان «اندراب» که جنگجویان طالب، شب هنگام به خانه آنها یورش برده، برادر و پسر عموی وی را به قتل رسانده اند، سرکوب تاجیک تباران افغانستان در ولایت بغلان را چنین روایت می کند: «طالبان بستگان نیروهای امنیتی در مناطق تاجیک نشین افغانستان را برای عبرت دیگران بر ملا عام تیرباران می کنند. وضعیت ناگوار و نسل کشی سیستماتیک در مناطق تاجیک نشین بغلان، مخصوصاً اندراب جریان دارد. باشندگان محل همه روزه برای پنج هزار جنگجوی طالب، سه وعده غذا تهیه می کنند.»
وی می افزاید که جنگجویان طالب پنج ماه قبل برادرش «عزیز الله سنگین» دانش آموخته دانشگاه پونه هندوستان را که تازه با اتمام تحصیل به افغانستان برگشته بود، شب هنگام بصورت وحشیانه به قتل رسانیدند: «طالبان به این اتهام برادر و پسر عمویم را کشتند که یکی از برادرانش فعال سیاسی و برادر دیگرش عضو ارتش پیشین افغانستان بوده اند. جنگجویان طالب حتی به زنان و اطفال و محاسن سفیدان هم رحم نمی کنند. نظامیان حکومت پیشین که همگی فرار کرده اند و حالا در اندراب حضور ندارند. طالبان حالا اعضای خانواده آنها را دستگیر کرده و به قتل می رسانند.»
وی تصریح می کند که در روستای آنها چنین جنایاتی از سوی طالبان به صورت وسیع صورت گرفته و برای طالبان مهم نیست که چه کسانی را می کشند: «اگر قوم و خویش نیروهای ارتش پیشین را پیدا کرده، می کشند و جنازه های شان را بر ملا عام به پشت خودروهای نظامی بسته، در شهر می برند تا هیچ کس در آینده جرأت نکند با طالبان مخالفت کند.»
سنگین تصریح می کند که ظلم طالبان علیه مردم «خوست» و «فرنگ» استان بغلان بی حد و حصر و است و نمونه های زیادی از قتل های دسته جمعی و حملات شبانه طالبان وجود دارد: « به عنوان نمونه طالبان، قوماندان ولی جان میرزاخیل یکی از اعضای ارتش پیشین در ولسوالی خوست ولایت بغلان را شب هنگام کشتند. وی در خانه یکی از خویشاوندان خود مهمان بوده، اما طالبان شب خانه مذکور را محاصره کرده، و ولی جان میرزا خیل را در پنجاه متری همان محل تیرباران کردند. این قوماندان عضو ارتش پیشین افغانستان و جنگ های مهمی را در مرزهای شمالی علیه طالبان رهبری کرده بود».
او در ادامه می افزاید، در تازه ترین مورد، دو روز قبل (۱۰ بهمن ۱۴۰۰) در قریه «چرخ فلک» شهرستان «خوست» ولایت بغلان، طالبان دو تن از افراد بی گناه را به ظن اینکه برای جبهه مقاومت جاسوسی می کنند، از خانه های شان بیرون و در مقابل چشمان زنان و کودکان شان تیرباران کردند.
این فعال سیاسی ولایت بغلان همچنان تصریح می کند: «تا فعلا در حدود بیشتر از ۶۰ تن فرماندهان نظامی ارتش سابق افغانستان در قریه های خوش دره و چرخ فلک، شهرستان خوست ولایت بغلان دستگیر و به جای نامعلومی انتقال داده شده اند و از سرنوشت آنها هیچ اطلاعی در دست نیست.گمان بر اینست که آنان بصورت دسته جمعی قتل عام شده باشند».
سنگین در ادامه خاطرنشان می سازد: «جنگجویان طالب، در شهرستان خوست فعلا تعداد زیادی از مردم را گروگان گرفته اند و خانه های آنان را به قرارگاه نظامی تبدیل کرده اند. آنان همچنان اعلام کرده اند: هر فرد یا گروهی که علیه امارت اسلامی صدا بلند کند، سرهای شان بریده و اموال شان مصادره می شوند».
هم اکنون در این شهرستان حدود بیشتر از ۳۰۰ تن جنگجوی طالب حضور دارند و همه روزه مردم این شهرستان مجبورند برای آنها سه وعده غذا تهیه کنند.
در همین حال، دکتر مسعود بختیار یکی از اعضای پیشین حکومت افغانستان که ساکن ولسوالی اندراب ولایت بغلان افغانستان است، روایت های دردناکی از ظلم جنگجویان طالب علیه باشندگان این ولسوالی حکایت می کند.
دکتر مسعود در گفتگو با «انتخاب» تصریح می کند: «بعد از عفو عمومی توسط طالبان در اندراب ها اتفاقات وحشتناکی به وقوع پیوسته است که جنایت علیه بشریت و نسل کشی تمام عیار به شمار می رود. طالبان خبرنگاران بی طرف و بین المللی را به اندراب ها راه نمی دهند و خبرنگاران محلی را نیز از آنجا اخراج کرده اند. تمام جنایات طالب در اندراب سرپوشیده می ماند و هیچ کسی جرأت ندارد در مورد آن حرف بزند یا گزارش تهیه کند. در اندارب تا کنون در مجموع حدود ۷۲ تن از زنان، کودکان، محاسن سفیدان و جوانان بی گناه از سوی طالبان به بهانه های مختلف به شهادت رسیده اند».
دکتر مسعود بختیار، می افزاید که وی خود شاهد قتل دسته جمعی اعضای دو خانواده در اندراب بوده است: «طالبان دو فامیل را بصورت عموم قتل عام کردند. در مناطق همجوار اندراب نیز عین قضیه جریان دارد. چون گردش آزادانه اطلاعات وجود ندارد و رسانه ها اجازه ندارند فجایع تحمیل شده بر باشندگان این مناطق را منعکس کنند، تمام جنایات طالبان سرپوشیده باقی مانده اند».
وی می افزاید که تمام زندان های طالبان مملو از ساکنان اندراب و پنجشیر است و جنگجویان طالب در نقاط مختلف ولایات شمال کابل، ایست بازرسی ایجاد کرده اند و هر کسی که تاجیک تبار و از پنجشیر و اندراب باشد را بدون هیچ گناه و اتهامی زندانی و شکنجه می کنند: «نسل کشی تمام عیار جریان دارد. نمیدانیم این وضع تا چه زمانی ادامه خواهد یافت».
این عضو حکومت پیشین، قتل دسته جمعی خانواده یک پزشک در شهرستان «پل حصار» اندراب در ولایت بغلان افغانستان توسط جنگجویان طالب را چنین روایت می کند: «خانواده دکتر عین الدین در ولسوالی پل حصار اندراب بصورت دسته جمعی تیرباران شد. اعضای گروه طالبان شب داخل خانه او شدند و بصورت وحشیانه تمام اعضای خانواده را تیرباران کردند. در میان کشته شدگان شخص دکتر عین الدین، همسر وی، داماد و دو دخترش و یک مهمان وجود دارد.»
به گفته وی، یک خانواده دیگر در روستای «ارزنگان» شهرستان «ده صلاح» اندراب نیز در یورش شبانه اعضای طالبان کشته شده اند: «هفت عضو یک خانواده شامل اطفال، پیرزن، پیر مرد و جوانان تیرباران شدند. و این جنایت به تاریخ ۲۴ اگست سال ۲۰۲۱ میلادی در روز اول هجوم طالبان به اندراب این اتفاق افتاده است.»
عملیات طالبان به تاریخ (۲۰)بیست اگست سال میلادی گذشته (۲۰۲۱)، در اندراب آغاز شد و تاکنون در این دره، جنگ میان اعضای جبهه مقاومت و طالبان جریان دارد.
دکتر بختیار چگونگی هجوم طالبان به این آستان تاجیک نشین در شمال کابل پایتخت افغانستان را چنین شرح می دهد: «به تاریخ ۲۴ اگست سال جاری طالبان (۵۰۰۰) پنج هزار جنگجو همراه با سلاح های سنگین و سبک را به اندراب فرستادند تا مردم این دره را قتل عام کنند. پس از جنایات زیاد در اندراب این لشکر پنج هزار نفری وارد پنجشیر شدند و جنایات مشابهی را در آن آستان نیز مرتکب شدند.»
وی تصریح می کند، فعلا ساکنان استان پنجشیر و شهرستان های «اندراب» همه روزه مجبورند، برای پنج هزار جنگجوی طالب در سه وعده غذا تهیه کنند. وی در ادامه خاطرنشان می سازد: «اقتصاد مردم به شدت ضعیف شده و فاجعه بزرگ انسانی در راه است. باشندگان این مناطق، شکم فرزندان خود را سیر کرده نمی توانند، اما مجبور هستند برای زنده ماندن، به طالبان غذا تهیه کنند».
دکتر بختیار در مورد افراد کشته و بازداشت شده از سوی طالبان می افزاید: «قتل و کشتار مردم همه روزه جریان دارد. غیرنظامیان به شمول اطفال، زنان و موسفیدان متضرر می شوند».
وی همچنان تصریح می کند که طالبان تمام موترهای شاستی بلند و قیمتی مردم را به زور تصاحب شده اند: «در اندارب ها، هیچ وسیله نقلیه قیمتی باقی نگذاشته اند. مواشی مردم را با خود می برند، به اموال ما تعدی و تجاوز صورت می گیرد. مردم را بازداشت مي کنند، دست و پای شان را می بندند و زیر شکنجه قرار می دهند که شما در گذشته اسلحه داشته اید و حالا اگر ندارید برای ما پول پرداخت کنید. با این طرفند تقریبا از هر روستا مقدار زیادی پول نقد جمع آوری کرده اند. (طالبان) یک جماعت و حشی و گرسنه هستند که به مناطق ما آمده اند تا به هر بهانه ای دارایی های مردم را غارت کنند. تلاشی های روزانه، بازرسی های خانه به خانه و یورش های شبانه به منازل مسکونی هم اکنون جریان دارد و باشندگان اندراب مستقیاً به جرم تاجیک بودن در معرض نسل کشی سیستماتیک قرار گرفته اند و در شرایط بدی به سر می برند.»
اندراب دره ای در استان بغلان در شمال کابل است که فعلا به سه شهرستان «اندراب»، «ده صلاح» و «بنو پل حصار» تقسیم شده و اضافه تر از (۱۰۰۰۰۰) یک صد هزار نفر جمعیت دارد و باشندگان آن از نظر قومی تماماً تاجیک نشین است.
در همین حال، مولوی حسام الدین یکی از متنفذین استان پنجشیر (مرکز جبهه مقاومت ملی) نیز موارد مشابهی را مطرح می کند. بر اساس معلومات وی، جنایاتی به مراتب هولناک تری علیه تاجیک ها در پنجشیر اعمال شده است: «طالبان از هیچ ظلمی بر مردم پنجشیر دریغ نکردند. هزارن جوان ما اکنون در زندان های طالبان به سر می برند و جرم آنها فقط اینست که تاجیک و از استان پنجشیر هستند.»
در همین حال شاهدان عینی تصریح می کنند که طالبان در مناطق تاجیک نشین، در برخی نقاط کابل پایتخت افغانستان نیز زیر فشار جدی عملیات های طالبان قرار دارد: «جنگجویان طالب در مناطق تاجیک نشین کابل سر هر خیابان ایست بازرسی ایجاد کرده اند. کارت شناسایی (تذکره) مردم را چک می کنند و در صورتی که از استان پنجشیر و از قوم تاجیک باشند، باخود به جای نامعلومی منتقل می کنند.»
(فیلم) افزایش فروش دختران خردسال در افغانستان
