به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز، ستارگان کنونی دنیای فوتبال دائماً به دنبال چالش ها و تجربیات تازه هستند و گاهی نیز به دنبال باشگاه هایی که بهترین کشتی های تفریحی، خودروها، ویلاها یا بیشترین دستمزدها را به آن ها می‌دهند. بدین بهانه در ادامه قصد داریم شما را با 14 ستاره برتر دنیای فوتبال که تمام دوران بازی خود را در یک تیم ماندند و اسطوره وفاداری هستند آشنا کنیم.
1.کارلس پویول
کارلس پویول بدون شک یکی از بهترین مدافعان میانی نسل خود است. او تمام دوران بازی خود در مقطع بزرگسالان را در تیم بارسلونا حضور داشت و با بیش از 593 بازی در لباس آبی اناری ها به یکی از اسطوره های بزرگ بلوگرانا تبدیل شد. دوره 16 ساله حضور پویول در تیم بزرگسالان از سال 1999 آغاز شد تا اینکه در سال 2004 بازوبند کاپیتانی تیم را از لوییس انریکه دریافت کرد. علیرغم موفقیت های گسترده و انتخاب به عنوان یکی از بهترین مدافعان میانی دوران خود، پویول تمایلی به بازی در لباس تیمی غیر از بارسلونا نشان نداد. در تاریخ فوتبال کمتر مدافعی قدرت حضور رهبرمآبانه، توانایی خوانش بازی و دقت تکل کارلس پویول در دوران حضور بیش از یک دهه ایش در نیوکمپ را داشته است.
کمتر بازیکن تک باشگاهی را می توان اسطوره خطاب کرد اما کمتر کسی است که در اسطوره بودن پویول شک داشته باشد. وی نه تنها این مدت طولانی برای باشگاه بزرگی مانند بارسلونا نقش یک کاپیتان، یک صخره، یک گلزن، یک قهرمان و یک امید را داشت، رهبری تیمش را در سه قهرمانی لالیگا و سه قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا بر عهده داشت و نام این اسطوره 42 ساله را در این فهرست جای داد. او حتی در سال 2018 برنده جایزه مرد تک باشگاهه را دریافت کرد.
2.فرانکو بارسی
یک نیمه‌ی شاید بهترین زوج دفاع میانی تاریخ فوتبال، توانایی و خلاقیت دفاعی فرانکو بارسی با هیچ کس دیگری قابل مقایسه نبود و نیست. به عنوان چهره افسانه ای تیم آث میلان، که بعد از آخرین بازی ملی برای تیم ایتالیا، پیراهن شماره 6 را برای همیشه بازنشسته کرد، بارسی تمام دوران بازی دو دهه ای خود را در سن سیرو گذراند. علیرغم جثه نسبتاً کوچکش، بارسی از لحاظ دفاعی بهتر از بسیاری از مدافعان طراز اول دوره خود عمل می کرد و علیرغم تمایل بسیاری از بهترین باشگاه های اروپایی، همیشه وفاداری خود را به تیفوسی های میلان حفظ کرد. این مدافع دوست داشتنی از اولین بازی اش در سال 1977 تا خداحافظی اش با روسونری در سال 1997 دستاوردهایی فوق العاده ای داشت.
علاوه بر سه عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان یوفا و سه قهرمانی سری آ، به عنوان بازیکن، بارسی در سال 1989 در فهرست نامزدهای توپ طلای جهان قرار گرفته و در سال 1999 به عنوان بازیکن قرن تیم آث میلان انتخاب شد. کمتر مدافعی توانسته مانند بارسی تکل های بی نقص زده و از دفاع شرایط را برای حمله فراهم سازد. با حس بازی خوانی فوق العاده و خصوصیات رهبری بی نظیر، فرانکو بارسی همواره بهترین گزینه برای باشگاهی بود که به خاطر اسطوره های دفاعی اش شناخته می شد.
3.تونی آدامز
مدافعان اندکی توانسته اند مانند تونی آدامز آرسنال با ابهت باشند و قدرت خود را به بازیکنان حریف دیکته کنند. شاید باور این موضوع پس از مشاهده تاکتیک های مدیریت عجیب و غریب او در دوران حضور روی نیمکت تیم گرانادا دشوار باشد اما در روزهای اوج بازیگریش، آدامز یک مدافع ترسناک بود. از زمان آخرین بازی خود در 669 اُمین حضور با پیراهن توپچی ها، شاید به جرأت بتوان گفت که دفاع تیم آرسنال هیچگاه نتوانست قدرت و صلابت دوران رهبری تونی آدامز را داشته باشد. شاید کمتر بازیکنی در دنیای فوتبال توانسته باشد به اندازه آدامز از گذراندن تمام دوران فوتبالی اش در یک باشگاه سود برده باشد.
او در سه دهه متفاوت افتخار کاپیتانی تیم شمال لندن را کسب کرد و به همین دلیل میراث او به عنوان یکی از بزرگ ترین مدافعان و رهبران لیگ برتر انگلیس تثبیت شده است. به همین دلیل بود که مجسمه او در سال 2011 و به مناسبت دوران باشکوهش در آرسنال در بیرون از ورزشگاه امارات نصب شد. در کنار استیو بولد، لی دیکسون و نایجل وینتربرن در مشهورترین خط دفاعی لیگ برتر انگلیس، عملکرد و تعهد آدامز به پیراهن سرخ و سفید آرسنال نام او را در فهرست بهترین افسانه های تک باشگاهی جهان تثبیت کرد به طوری که به او لقب «آقای آرسنال» داده اند.
4.پل اسکولز
دوران افسانه ای پل اسکولز در منچستر یونایتد به عنوان بازیکنی که توسط سر الکس فرگوسن دستچین شده بود، چنان باشکوه بود که مدیران باشگاه های فوتبال تنها می توانند در رویا شاهد آن باشند. این بازیکن وفادار که از تیم جوانان باشگاه به تیم اصلی راه یافته بود در بیش از 719 بازی برای شیاطین سرخ بیش از 150 گل به ثمر رسانده و 25 جام معتبر را بالای سر برد، از جمله 11 بار قهرمانی لیگ برتر که رکوردی فوق العاده و باورنکردنی است. او در طی نزدیک به 20 سال حضورش در منچستر یونایتد هر عنوان ممکنی را بدست آورد و بهترین راه را برای تبدیل شدن به اسطوره باشگاه برگزید.
از لحاظ تکنیکی نیز کمتر بازیکنانی توانسته استادی اسکولز در خط میانی تیمش را تکرار کند، کسی که توانایی و دقت پاس دادنش نقش مهمی در موفقیت یونایتدها برای این مدت طولانی داشت. علاوه بر این باید قدرت شوت زنی اسکولز را نیز متذکر شد که باعث شد برخی از بهترین شوت های منتهی به گل تاریخ فوتبال به نام وی به ثبت برسد. شاید برخی بگویند قرار گرفتن نام اسکولز در این فهرست با بازگشت کوتاهش از بازنشستگی در سال 2018 برای یک بازی در تیم رویتون تاون، تیم پسرش، زیر سوال برود اما نام پل اسکولز همچنان در این فهرست باقی خواهد ماند زیرا به قول معروف فهرست خودمان است و قوانین خودمان!
5.جک چارلوتون
به عنوان یکی از بازیکنان تنها تیم ملی انگلیسی که به قهرمانی جهان دست یافت، همین موفقیت کافی است تا نام جک چارلتون در هر فهرست برتر فوتبالی که توسط یک انگلیسی تهیه شود جای گیرد اما در این فهرست به نظر ما رکورد 762 بازی برای تیم لیدز یونایتد که هنوز هم رکورد بازی برای این تیم باشگاهی سابقه دار است دلیلی قابل قبول برای قرار دادن نام جک چارلتون در این فهرست است. ازسال 1950 تا 1973، چارلتون نام خود را به عنوان یکی از بزرگ ترین قهرمانان فوتبال انگلیس تثبیت کرد. به عنوان انتخابی واضح برای بزرگ ترین بازیکنان تاریخ باشگاه، او تیمش را در مسیر راهیابی به قهرمانی در دسته دوم، دسته اول، اف ای کاپ، لیگ کاپ و جام خیریه رهبری کرد. علیرغم مربیگری کردن در 4 تیم متفاوت، وفاداری او به عنوان بازیکن از همان سن 15 سالگی و حضور در الاند رود تثبیت شده بود. چارلتون نمونه ای بی نظیر از فوتبالیست های وفادار و متعهد است که اغلب قبل از پیشرفت های لوکس ورزش فوتبال و ایجاد لیگ برتر و درخواست دستمزدهای بالا به وفور رخ می داد.
6.پائولو مالدینی
«ال کاپیتانو» آخرین مدافع این فهرست است و به همین دلیل بهترین مدافع تک باشگاهه تاریخ فوتبال را برای آخرین گزینه گذاشته ایم. پائولو مالدینی که تنها جیان لوییجی بوفون بزرگ توانسته رکوردی بهتر از او در زمینه تعداد حضور در سری آ داشته باشد، خدمت بی بدیلی به فوتبال ایتالیا و به طور خاص باشگاه آث میلان انجام داد، خدمتی که طرفداران در دوران فعالیت حرفه ای بی نظیرش شاهد آن بودند. مالدینی توانست جایگاهی را بدست آورد که از او به عنوان یکی از بهترین مدافعانی که پا روی چمن گذاشته ید می کنند. سرنوشت مالدینی از زمان تولد با باشگاه آث میلان گره خورده بود تا به امروز که به عنوان مدیر فنی در باشگاه محبوبش فعالیت می کند.
دز طول 25 فصل حضور به عنوان بازیکن روسونری، کاپیتان سابق برنده 25 جام قهرمانی متفاوت شد و به همین دلیل کمتر بازیکنی را می توان در تاریخ باشگاه یافت که به اندازه او نزد هواداران محبوب باشد. سخت است بتوان کلمه و جمله ای برای توصیف تاثیر مالدینی بر میلان و در زمین یافت اما واژه «شکست ناپذیر» شاید به نحوی توصیفگر تمجید و ستایشی که مالدینی شایسته آن است باشد. روزی که ببینیم یک بازیکن کلاس جهانی دیگری در یک شهر متولد شده و تمام دوران حرفه ای جوانی، بلوغ و مدیریتی خود را در یک تیم بگذراند روزی رویایی و خیالی خواهد بود، زیرا اگر واقعیت گرا باشیم چنین اتفاقی رخ نخواهد داد. دلمان برایت تنگ شد، پائولو!
7.فرانچسکو توتی
وقتی به مردان تک باشگاهه دنیای فوتبال فکر کنیم، معمولاً اولین اسمی که به ذهنمان خطور می کند اسم فرانچسکو توتی است. موفقیت او در زمین را تعداد القابی که در ایتالیا به او داده شده نمایان ساخته است، از جمله «پسر طلایی»، «بچه بزرگ»، «کاپیتان»، «پادشاه هشتم رُم» و «گلادیاتور». زیر آسمان ایتالیا برای بدست آوردن هر لقبی اینچنین باید موفقیت های بسیار کسب کرد. شاهکار اصلی فرانچسکو توتی 25 سال حضور در باشگاه رُم است که با 707 بازی و 250 گل در لیگ همراه بود که او را به دومین گلزن تاریخ سری آ تبدیل می کند.
دیگر لازم نیست بگوییم که این رکورد نام او را در فهرست گلزن ترین بازیکن تاریخ باشگاه رُم و بازیکنی که بیشترین بازی باشگاهی را برای تیمش انجام داده جاودانه می سازد، اما صادقانه باید گفت که وقتی پای توتی و باشگاه رُم به میان می آید، کمتر فهرستی وجود دارد که بهترین بازیکن سری آ برای پنج دوره، در صدر آن قرار نداشته باشد. با ترکیب کنترل توپ بی نقص، مهارت در پاس دادن، دید عالی، چند پستی بودن و توانایی ذاتی گلزنی، استعداد طبیعی توتی توجه بسیاری از بهترین باشگاه های فوتبال اروپا را به خود جلب کرد اما همانند مالدینی، ترک باشگاه و شهر دوران کودکی هرگز یک گزینه برای توتی به شمار نمی آمد. بعد از اولین بازی‌اش در سال 1992، چه کسی فکر می کرد رُم چنین گلادیاتوری در آستین خود دارد.
8.لیونل مسی
در هنگام نوشتن این مقاله، لیونل مسی درخواست جدایی از باشگاه بارسلونا را پس گرفته و به نظر می رسد که علیرغم داشتن قرارداد برای تنها یک فصل دیگر، از شانس زیادی برای به پایان رساندن دوران بازی در تنها یک تیم برخوردار باشد. در هر صورت در حالی که من مشغول تایپ این مطلب هستم، لیونل مسی یک اسطوره تک باشگاهه است. بدون ذره ای تردید، هیچ بازیکن دیگری تاکنون به اندازه مسی تنها در یک باشگاه به چنین حجمی از موفقیت دست نیافته است، هم از لحاظ افتخارات شخصی و هم باشگاهی. در 670 حضور خود در میدان برای بارسلونا، جادوگر زاده روزاریو، آرژانتین رکورد ترسناک 565 گل را از خود به جای گذاشته که 444 مورد آن در لا لیگا بوده که بیشترین تعداد گل یک بازیکن در یک لیگ داخلی در تاریخ ورزش فوتبال است.
حتی زمان و فضای کافی برای شمردن و درج کردن تمامی موفقیت ها و عناوین مسی وجود ندارد، از این رو خلاصه بگوییم که او همه چیز است، همه چیز. صادقانه بگوییم که بسیاری حس می کنند مسی نیز به عنوان یک اسطوره تک باشگاهه به تاریخ خواهد پیوست. ایده دیدن لیونل مسی با لباسی غیر از لباس آبی اناری بلوگرانا بسیار دشوار است و اگر او را با لباس دیگری ببینیم بدون شک درد این ضایعه برای طرفداران بارسلونا باعث خواهد شد بر تعداد طرفداران رقبای آن تیم افزوده شود.
9.رایان گیگز
یکی از تنها 28 بازیکن تاریخ فوتبال که بیش از 1000 بازی رسمی انجام داده اند، رایان گیگز تعریف واقعی و محض وفاداری به باشگاه و اسطورگی است. گلزنی بی وقفه به مدت 21 فصل برای یک تیم یک دستاورد بزرگ برای آکادمی یک باشگاه به شمار می آید و انتخاب گیگز به عنوان مربی دوران گذار تیم منچستر یونایتد در سال 2014 نشان می دهد که وی تا چه اندازه در اولد ترافورد از اعتماد و احترام برخوردار است. این وینگر چپ ولزی بدون شک پرافتخارترین بازیکن دنیای فوتبال در سطح باشگاهی است که 13 قهرمانی لیگ برتر، 4 قهرمانی اف ای کاپ و دو قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را کسب کرده است. در زمینه شخصی نیز فهرست افتخارات گیگز قابل توجه است. علاوه بر عنوان بهترین بازیکن جوان لیگ، این بازیکن بازنشسته 46 ساله در سال 2003 در بهترین تیم دهه انگلیس جای گرفت که رکورد بیشترین پاس گل در تاریخ لیگ برتر را نیز در اختیار دارد.
10.روجریو سنی
پادشاه بی رقیب اسطوره های تک باشگاهه بدون شک روجریو سنی است که نام او در کتاب رکوردهای گینس نیز به عنوان فوتبالیست تک باشگاهه با بیشترین تعداد حضور در میدان به ثبت رسیده است. در دنیای فوتبال، واژه «گل» و «دروازه بان» به ندرت در یک سوی معادله قرار می گیرند و وقتی این اتفاق رخ دهد در مواردی نادر مانند گل 80 یاردی پل رابینسون مقابل واتفورد است. در مورد روجریو سنی این موضوع 131 بار رخ داده که برخی از آن ها از طریق ضربات آزاد زیبا شکل گرفته است. سوال این است که چطور یکی از بهترین و موفق ترین ضربه آزاد زن های دنیای فوتبال گرفتار دستکش دروازه بانی شد، به خصوص زمانی که تعداد گل های زده او به یک بازیکن خط میانی شبیه باشد.
اما علاوه بر قدرت گلزنی خارق العاده از روی ضربات ایستگاهی، سنی در برزیل به خاطر توانایی هایش در متوقف کردن شوت های حریفان شناخته می شود. به عنوان یکی از بهترین دروازه بانان تاریخ برزیل، سنی بیش از 1,257 بار برای تیم سائو پائولو به میدان رفت, که او را به بهترین بازیکن تک باشگاهه تاریخ فوتبال تبدیل کرد. سنی بیش از 23 سال در تیم سائوپائولو حضور داشت و در این مدت 16 بازی ملی نیز به ثبت رساند.
11.جیمی واردی
جیمی واردی 37 ساله از سال 2012 در باشگاه لسترسیتی حضور دارد و حتی در چمپیونشیپ هم این تیم را رها نکرد.
12.مارکو رویس
مارکو رویس هم با 34 سال سن از سال 2012 در تیم دورتموند حضور دارد و به این پیراهن وفادار است.
