به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز، لورل و هاردی کار خود را در دوران سینمای صامت آغاز کردند و سپس با موفقیت در «سینمای ناطق» ادامه دادند. این دو به خاطر کمدی بزن‌بکوب بینظیر خود از اواخر دهه 1920 تا اواسط دهه 1950، شهرت بین‌المللی داشتند و لورل در نقش رفیقِ دست‌وپا چلفتی و زودباورِ هاردیِ زورگو ظاهر می‌شد. آهنگ اصلی و مشهور فیلم‌های آنها که با نام‌های «آواز فاخته»، «کو-کو» (اثر آهنگساز هالیوود ماروین هتلی) شناخته می‌شود، در تیتراژ آغازین فیلم‌هایشان شنیده می‌شد و همچون کلاه بولر لبه‌دارشان به نمادی آشنا تبدیل شد.
لورل و هاردی قبل از شروع کارشان به‌عنوان یک تیم هنری، در شغل و حرفه سینمایی خود به‌خوبی جا افتاده بودند و اعتباری برای خود کسب کرده بودند. لورل در بیش از 50 فیلم بازی کرده بود، و به عنوان نویسنده و کارگردان هم فعالیت داشت و هاردی در بیش از 250 فیلم نقش‌آفرینی نموده بود. هر دوی آنها در فیلم سگ خوشبخت (1921) بازی کرده بودند، اما در آن زمان هنوز با هم همکاری نداشتند. آنها نخستین بار در سال 1926 و پس از امضای قراردادهای جداگانه‌ای با استودیوی فیلم هال روچ در یک فیلم کوتاه در کنار هم ظاهر شدند. سپس در سال 1927 و با بازی در فیلم کوتاه صامت شلوار پوشاندن به فیلیپ رسماً به یک تیم کمدی مبدل شدند. لورل و هاردی تا سال 1940 با روچ قرارداد داشتند و سپس از سال 1941 تا 1945 در هشت فیلم کمدی درجه ب برای فاکس قرن بیستم و مترو-گلدوین-مایر بازی کردند. پس از پایان دادن به تعهدات سینمایی خود در اواخر سال 1944، آنها تمرکز خود را بر اجرای نمایش‌های زنده تئاتری بر روی صحنه گذاشتند و تور هنری نمایش‌های سنتی بریتانیایی را در انگلستان، ایرلند، ولز و اسکاتلند آغاز کردند. این زوج هنری در سال 1950 در آخرین فیلم خود به نام آتول کا بازی کردند که محصول مشترک فرانسه و ایتالیا بود.
