به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز، شهابسنگ یا شخانه یا آسمانسنگ (به انگلیسی: Meteorite) یک تکهٔ جامد بازمانده از جرمهایی مانند یک دنبالهدار، سیارک یا شهابواره است.
در اصل در فضای بیرونی جو زمین تشکیل شده و توانسته پس از گذر از جو و تاب آوردن بازخورد این گذر، بر روی سطح زمین یا یک سیارهٔ دیگر فرود آید. هنگامی که جرمی به درون جو میآید، عوامل گوناگونی مانند اصطکاک، فشار و برهمکنش شیمیایی با گازهای اتمسفری، موجب گرم شدن جرم و پراکندگی آن انرژی میشوند. این جرم سپس به یک شهابواره دگرگون میشود و برای زمان کوتاهی یک آذرگوی را میسازد که همچنین با نام یک ستارهٔ سرنگون شونده (شهاب ثاقب) دیده و شناخته میشود؛ اخترشناسان نمونههای درخشان این پدیده را آذرگوی مینامند. شهابسنگهایی که بازتاب جو زمین را تاب آوردهاند، اندازههای بسیار گوناگونی دارند. برای زمینشناسان، یک آذرگوی شهابسنگی است که به اندازهٔ کافی بزرگ باشد تا بتواند یک دهانه برخوردی درست کند. روزانه حدود 50 تن شهابسنگ به درون جو زمین میآید.و بیشتر آنها در لایه میان سپهر (مزوسفر) تبخیر میشوند.