به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعدنیوز به نقل از همشهری آنلاین، چهارشنبه خبری روی خروجی سایت ها آمد که همه را شوکه کرد. با اعلام رسمی فیفا از این پس علیرضا فغانی داور بین المللی استرالیا است و به عنوان داور این کشور سوت می زند! به کمی عقب تر برگردیم و به زمانی که کمیته داوران ایران خودزنی کرد و یکی از سرمایه های ملی را به راحتی آب خوردن سوزاند تا امروز ما شاهد آن باشیم که این سرمایه در لیست کشور دیگری قرار است استعداد خود را به معرض نمایش بگذارد در حالی که با پول و سرمایه ایران تاکنون توانسته بود افتخاراتی در سطح آسیا و جهان کسب کند. انتقادی به فغانی وارد نیست داوری در سطح او که در جام جهانی سوت می زند و در سطح آسیا یکی از نخبگان حرفه خودش است نمی تواند با کنار گذاشته شدن از لیست بین المللی ایران، دست روی دست گذاشته تا دوران داوری اش تمام شود. از طرفی هم وقتی کمیته داوران ایران با دست های خود استعدادش را پس می زند، معلوم است استرالیایی ها این استعداد را فوراً جذب می کنند و از دستش نمی دهند.
در این میان تنها کمیته داوران و فدراسیون ایران است که با کنار گذاشتن فغانی از لیست بین المللی ایران باید پاسخگو باشد. کمیته داوران ایران با این بهانه که حضور فغانی به عنوان نفر اول لیست بین المللی فرصت را از داوران دیگری چون موعود بنیادی فر می گیرد؛ او را از لیست کنار گذاشت. در حالی که تفاوت فاحشی بین توانایی نفر اول و دوم لیست بین المللی (فغانی و بنیادی فر) بود و حضور فغانی به عنوان نفر اول لیست هیچ گاه فرصت سوزی برای نفر دوم نبود.
اما بر فرض محال که ادعای کمیته داوران درست بود و با حضور فغانی به عنوان نفر اول فرصت بنیادی فر در مجامع بین المللی می سوخت؛ در چنین حالتی هم راهکار درستی وجود داشت که فغانی آن را به کمیته داوران پیشنهاد داده بود. فغانی پیشنهاد داد: «بنیادی فر را نفر اول لیست بگذارند و نام او را به عنوان نفر دوم رد کنند.» تا هر دو نفر آنها در سطح بین المللی فرصت خودنمایی داشته باشند؛ اما تنها یک تصمیم خودخواهانه که شکل خودزنی داشت استعدادی را از داوری ایران گرفت که امروز فقط باید حسرت آن را خورد.
حالا فغانی نه به عنوان داور ایرانی که از این پس به عنوان یک داور استرالیایی در مجامع بین المللی حضور پیدا می کند! حفظ نخبه هنر می خواهد که مردان فدراسیون نشان دادند چقدر در این زمینه بی هنر هستند و به راحتی سرمایه ای که در ایران پرورش پیدا کرده بود؛ خیلی راحت سوزاندند. از این تصمیم های فرمایشی کمیته داوران کم نگرفته است و فشارهای بیرونی گاهاً این کمیته را وادار به تصمیمی می کند که در نهایت انگشت حسرت به دهان باید گرفت. فغانی امروز نه به عنوان نخبه ایرانی بلکه به عنوان یکی از سرمایه ها در استرالیا هنرنمایی می کند و فقط حسرتش برای ما باقی می ماند!