به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از بهداشت نیوز، اهمیت وجود رابطه خوب و با کیفیت بین پدر‌ها و دختران‌شان بر هیچ فردی پوشیده نیست و مزایای زیادی در همه مراحل زندگی هر دو و البته به خصوص دختر‌ها دارد. این روز‌ها یکی از دغدغه‌های والدین، شروع روابط بین دو جنس مخالف در سنین پایین و در ابتدای نوجوانی است. واقعیت این است که عوارض شروع رابطه در سنین پایین مختص به ایران نیست و مطالعات در دیگر کشورها نیز نشان می‌دهد زمانی که نوجوانان دختر در سنین پایین وارد رابطه با جنس مخالف خود می‌شوند، احتمال رفتار‌های جنسی پرخطر نیز در آن‌ها افزایش می‌یابد. بخشی از مطالعات در حوزه روانشناسی تایید می‌کند زمانی که نوجوانان رابطه خوب و با کیفیتی با والدین خود دارند، این رفتار‌های پرخطر می‌تواند کاهش یابد و سن آغاز رابطه نیز به تعویق بیفتد. در ادامه نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.
منظور از رابطه خوب پدر و دختری چیست؟
در زمینه رابطه با والدین البته مطالعات متعدد به صورت اختصاصی روی رابطه بین دختران نوجوان و پدران انجام شده است. این مطالعات که در کشورها، فرهنگ‌ها و مذاهب مختلف انجام شده همگی تایید می‌کند که حضور موثر پدر در خانه و داشتن ارتباطی باکیفیت با دختر نوجوان می‌تواند سن آغاز رابطه نامتعارف را افزایش و رفتار‌های پرخطر را در این زمینه کاهش دهد، اما منظور از رابطه باکیفیت و خوب بین دختر و پدر چیست؟
۱. بهانه نیاورید| اول از همه یادتان باشد نمی‌شود پدر موثر و باکیفیتی بود و زمانی را به فرزند خود اختصاص نداد. درست است که این روز‌ها مشکلات بیشتر شده است، اما اگر می‌خواهید دغدغه کمتری برای دخترتان داشته باشید، لازم است با او وقت صرف کنید تا هم او را بشناسید و هم از نظر عاطفی به او نزدیک شوید. آوردن بهانه‌هایی همچون گرفتاری، مشکلات اقتصادی و ... دلایل خوبی نیست که از فرزندان‌تان به خصوص دختر نوجوان فاصله بگیرید و زمان کمتری را در کنارش بگذرانید.
۲. فعالیت‌های پدر دختری| فعالیت‌های دو نفره برای خود و دخترتان تعریف کنید. رفتن به پارک یا رفتن به یک کافه می‌تواند فرصت خوبی برای پدران و دختران فراهم کند تا رابطه خود را عمیق‌تر کنند. اگر به هیچ عنوان امکان چنین برنامه‌ریزی‌هایی را ندارید، سعی کنید از زمان‌های به اصطلاح مرده استفاده بهتری کنید. به عنوان مثال هنگامی که فرزندتان را به مدرسه می‌برید، این زمان را به زمانی باکیفیت تبدیل کنید. با او حرف بزنید، به سخنان او گوش دهید و البته بی‌خیال نصیحت در این زمان شوید.
۳. شنونده خوبی باشید|هر چه‌قدر با فرزندتان وقت صرف می‌کنید، نیمی از آن را صرف گوش دادن به حرف‌های او و دادن بازخورد‌های مثبت کنید. توجه به ویژگی‌های مثبت فرزندتان می‌تواند باعث افزایش عزت نفس و پیشرفت تحصیلی او شود. در این زمینه می‌توانید از همسرتان کمک بگیرید چراکه به عنوان مادر فرزندتان، شناخت خوبی از او و توانمندی‌هایش دارد و می‌تواند به شما در این زمینه کمک کند.
۴. درباره تغییرات صحبت کنید| با ورود دختران به نوجوانی، لازم است به عنوان پدر با فرزندتان درباره بخشی از تغییراتی که در زندگی او روی خواهد داد، صحبت کنید. به عنوان مثال ممکن است از این به بعد در محیط‌های مختلف مورد توجه جنس مخالف قرار بگیرد. با او درباره واکنش درست در مقابل توجه جنس مخالف یا پیشنهاد‌هایی که ممکن است به او شود، صحبت کنید و در عین حال به او اطمینان دهید که اگر کسی مزاحم اش شد، می‌تواند روی کمک شما حساب کند.
۵. با همسرتان هماهنگ باشید|درخصوص محدودیت‌ها و خط قرمز‌ها با همسرتان هماهنگ باشید و یادتان باشد داشتن تعداد زیادی خط قرمز به رابطه شما با نوجوان‌تان آسیب می‌زند. طبق برخی مطالعات داشتن خط قرمز‌های بیش از حد، می‌تواند نوجوانان را به سمت رفتار‌های اشتباه سوق دهد. بدون شک باید خط قرمز‌هایی برای رفت و آمد و رفتار‌های نوجوان تعیین کرد، اما بحث این است که این خط قرمز‌ها نباید بیش از حد معمول و متعارف باشد تا تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد.
۶. نگران اختلاف‌ها نشوید| همیشه درصدی از رفتار‌های یک نوجوان سالم و معمولی با استاندارد‌ها و خواسته‌های والدین فاصله دارد. پس با مشاهده این اختلاف‌ها آشفته نشوید و سریع از کوره در نروید که فقط فرزند نوجوان ما این چنین است! به جای آن سعی کنید با احترام و با زبانی دوستانه انتظارات خود و همسرتان را در خصوص رفتارهایش با او در میان بگذارید و البته به او در چهارچوب‌های تعیین شده حق انتخاب دهید.
۷. از تغافل غافل نشوید| در نهایت یادتان باشد یکی از اصول برخورد با نوجوانان که هم در منابع روانشناسی روی آن تاکید شده و هم در منابع مذهبی ما به آن توصیه شده است، نادیده گرفتن بخشی از خطا‌های نوجوانان یا به اصطلاح تغافل کردن است. این چشم‌پوشی از خطا‌های ساده مانع از سرکشی نوجوان در مقابل والدین می‌شود. پس هر زمان دختر شما خطایی مرتکب شد، پیش از این که به روی او بیاورید، از خودتان بپرسید آیا این موضوع آن قدر ارزش دارد که بخواهم به روی دخترم بیاورم یا می‌توانم از این موضوع چشم‌پوشی کنم؟
