خوشبختانه در حال حاضر به دليل آشنايي خانم ها با سرطان سینه و علايم آن، و همچنين انجام چکاپ ساليانه، بسياري از موارد اين بيماري در مراحل اوليه کشف شده و در اغلب موارد، بدون برداشتن سينه قابل درمان است و اين مساله باعث شده که کيفيت زندگي در اين بيماران افزايش يافته و بيماران تا مدت طولاني پس از درمان بتوانند از زندگي شاد و بدون نقص عضو لذت ببرند، اما در تعدادي از بيماران مبتلا به سرطان سینه هم به دليل تأخير در تشخيص يا درمان، سلول هاي سرطانی قسمت زيادي از سينه را درگير مي کند، لذا امکان نگه داشتن سينه وجود ندارد و تنها راه قطعي درمان، برداشتن کامل سينه است. در چنين مواردي بايد به فکر باز سازي سينه بود تا بيمار از نقص عضو ايجاد شده رنج نبرد.
درباره اين موضوع دکتر علوي، فلوشيب جراحي پستان توضيح مي دهد:
زمان ترمیم سینه به گسترش بيماري سرطان سینه و نوع عمل انجام شده براي بيمار و همچنين نياز يا عدم نياز بيمار به انجام درمان هاي اضافي مانند راديوتراپي بستگي دارد. مثلا در بيماري که تمام سينه برداشته شده و غدد لنفاوي زير بغل نيز درگير بوده اند، پس از عمل نياز به راديوتراپي يا به اصطلاح برق گذاشتن است، لذا ترجيح مي دهيم که ابتدا درمان ها به طور کامل انجام شود و پس از مدتي که اثرات اشعه روي پوست از بين رفت، باز سازی پستان را با پروتز سینه انجام بدهيم.
روش های بازسازی سینه بعد از سرطان چیست؟
به طور کلی، برای ترمیم و بازسازی پستان بعد از جراحی سرطان سینه دو روش وجود دارد. اما اینکه کدام روش بعد از عمل ماستکتومی برای فرد مناسب است، به عوامل مختلفی بستگی دارد.
ایمپلنت یا پروتز جهت ترمیم و بازسازی پستان
در این نوع جراحی از ایمپلنت های سیلیکون یا شور استفاده می شود.هنگام بازسازی پستان با ایمپلنت، جراح ایمپلنت های سیلیکون یا شور را در زیر پوست یا عضله، در محل بافت قبلی پستان قرار می دهد. استفاده از روش ایمپلنت بعد از جراحی سرطان سینه معمولاً برای بسیاری از افراد شامل ۲ مرحله است. در مرحله اول پزشک یک منبسط کننده عضلات را در بخش باقی مانده سینه قرار می دهد. سپس، بعد از یک مدت مشخص جراح به صورت هفتگی میزان مشخصی نمک استریل را به داخل پوست و در واقع منبسط کننده تزریق می کند تا زمانی که سایز سینه ها یکسان شده و فرد رضایت داشته باشد.
بعد از این مرحله، با توجه به فضای کافی که برای قرار دادن ایمپلنت ایجاد شده است، جراح منبسط کننده را از بدن فرد خارج کرده و سیلیکون یا ایمپلنت شور را جایگزین می کند. به خاطر داشته باشید که برای انجام مرحله دوم از همان جای زخم اول استفاده می شود. در نتیجه، جای نگرانی در مورد جای زخم جدید وجود نخواهد داشت.اما همان طور که گفته شد، در برخی موارد نیاز به طی کردن مرحله اولیه نبوده و جراح در یک مرحله ایمپلنت دائمی سالین یا سیلیکون را بدون استفاده از منبسط کننده در سینه فرد قرار می دهد.
جراحی فلپ پوستی یا اتوپلاستی
در این روش، بعد از جراحی سرطان سینه از سایر بافت های سالم بدن برای بازسازی سینه استفاده می گردد.برای برداشتن بافت مورد نیاز، جراح معمولاً شکم، ران، باسن و یا پشت پا را انتخاب می کند. انجام عمل بازسازی به این روش بعد از جراحی سرطان سینه بسیار کار پیچیده ای است. برای انجام ترمیم و بازسازی پستان از این طریق از یکی از دو روش زیر استفاده می کنند:
اگر عفونت پس از کاشت مو رخ دهد، چه عوارضی خواهد داشت؟
- جراحی فلپ آزاد
- جراحی فلپ اصلی
در روش فلپ آزاد جهت بازسازی، بعد از جراحی سرطان سینه، جراح تمام بافت و رگ های خونی را که گردش خون را برای قرار دادن پستان فراهم می کند، کاملاً از بین می برد. برای دوختن این رگ ها از روشی به نام میکروسکوپی استفاده می شود.برای بازسازی سینه بعد از جراحی سرطان سینه از طریق روش فلپ اصلی، بافت های باقیمانده به طور کامل برداشته نشده و جراح برای بازسازی سینه از همان بافت های باقیمانده کمک می گیرد.
روند عمل جراحی پروتز سینه:
طی عمل جراحی پروتز سینه دکتر ابتدا شما را تحت بیهوشی عمومی قرار داده و یا ناحیه تحت درمان را به صورت موضعی بی حس می کند تا در طول عمل دردی را حس نکنید. پس از آن دکتر برشی را در ناحیه ای که دید کمتری دارد ایجاد می کند تا اِسکار ناشی از عمل پنهان بماند. برش های متداول در این عمل شامل برش دور نوک پستان، برش زیر انحنای سینه و برش زیر بغل می باشد.سپس دکتر پروتز سینه را بسته به نوع و سایز آن و ترجیح شما در زیر ماهیچه سینه یا زیر بافت سینه قرار می دهد و بعد زخم ها را بخیه و پانسمان می کند. یک جراح خوب طوری زخم ها را بخیه می کند که اِسکار (اثر زخم) به حداقل برسد. به طور کلی عمل پروتز سینه چیزی بین ۶۰ الی ۹۰ دقیقه طول می کشد.البته این زمان بسته به تکنیک های جراحی و در صورت انجام همزمان لیفت سینه می تواند طولانی تر شود. عمل بازسازی سینه که پس از ابتلا به سرطان سینه و عمل ماستکتومی انجام می شود عمیق تر است و دوره نقاهت آن طولانی تر می باشد.
