به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از نی نی سایت، سرخک در تشخیص افتراقی با بیماری های سرخجه، مخملک در یک رده قرار گرفته و یک بیماری عفونی مسری است. این ویروس از طریق هوا بوسیله تنفس، عطسه و سرفه براحتی از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود. ویروس سرخک می تواند در هوا یا روی سطح به مدت 2 ساعت یا بیشتر زندگی کند و همچنین می تواند 90 درصد از افرادی را که مستعد ابتلا به آن هستند و با آن تماس پیدا می کنند را مبتلا کند.
نشانه های سرخک
علائم سرخک معمولا با قرمزی چشمها، آبریزش بینی، سرفه و تب آغاز می شود و با دانه ها و خالهای قرمز ادامه پیدا می کند. این بیماری 3 مرحله را سپری می کند:
-مرحله نهفتگی بعد از در معرض اولیه آن قرار گرفتن، که تقریبا تا حدود 10 روز نشانه ای ظاهر نمی شود.
-ظاهر شدن علائم بالینی ( گرفتگی بینی، سرفه، تب) در این مرحله آغاز می شوند و تا 3 روز ادامه دارد. کودکان قبل از ظاهر شدن دانه های قرمز، معمولا به مدت 4 روز دچار گرفتگی بینی می شوند و تب پس از ظاهر شدن علائم دیگر به مدت 4 روز در آنها باقی می ماند. اینجا اولین نقطه ای است که سرخک قابل انتقال از شخصی و شخص دیگر است.
-التهابات قرمز پوستی، نمایان می شوند، از خط رویش موها و پشت گوشها شروع شده و به سمت صورت، بدن، بازوها، ساقها و پاها حرکت می کنند. التهابات پوستی در بعضی نقاط بویژه صورت به شکل لکه لکه و در سایر نقاط به شکل دانه های قرمز کوچک به نظر می رسند.
قبل از اینکه التهابات پوستی نمایان شوند، ممکن است دانه های بسیار کوچک قرمز رنگ نامنظم که در مرکز، رنگ آبی متمایل به سفید است در داخل دهان و لبها ظاهر شود. و تب معمولا خیلی بالا است. 40 درجه سانتیگرد یا کمی بیشتر از آن.
عوارض سرخک
سرخک در بچه ها معمولا سبک است. اما میتواند عوارض جدی را در کودکان و بزرگسالان بویژه کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، داشته باشد. سرخک می تواند منجر به بیماریهای ثانویه همچون، کم خونی، ذات الریه، عفونتهای گوش، التهاب قلب، ناشنوایی و تخریب دائمی مغز یا حتی مرگ شود.
این احتمال وجود دارد که 20 درصد از افراد مبتلا به آن به طور عمده برای ذات الریه ، درصدی کمتر از آن به علت التهابات مغزی در بیمارستان بستری شوند.
پیشگیری از سرخک
سرخک بوسیله واکسن که کودکان دو دوز از آن (MMR) را در یافت می کنند قابل پیشگیری است. این واکسن شامل سرخک، اوریون و سرخجه است. واکسن سرخک به تمام نوزادان از 12 تا 15 ماهگی و دوز دوم بین 4 تا 6 سالگی پیشنهاد داده می شود. دوز دوم این واکسن به این علت پیشنهاد می شود که بدن 5 درصد از افراد به یک دوز پاسخ نمی دهد.
شستشوی مداوم دستها یکی از عادات خوب است، اما قطرات کوچک در هنگام تنفس، سرخک را پخش می کند. واکسن سرخک بینهایت موثر، در دسترس و تحت پوشش بیمه است. بنابراین به والدین توصیه می شود تا برنامه واکسیناسیون نوزاد خود را به شکل جدی دنبال کنند.
درمان سرخک
متاسفانه، هیچ داروی ضد ویروس خاصی برای درمان سرخک وجود ندارد. علت آن این است که سرفه، تب، ورم و آبریزش بینی، علائم اولیه هستند و همگی مرطوب هستند، داروهای تب بر (به غیر از آسپیرین)، مایعات و استراحت خوب اغلب اولین اقدامات مفید به حساب می آیند. ورم ملتحمه نسبت به نور حساسیت ایجاد می کند بنابراین دوری از اتاق خیلی روشن می تواند کمک کند. چنانچه ذات الریه پیشرفته شود و میکروبی شود، آنتی بیوتیک تجویز می شود. آنتی بیوتیک از عفونت گوش پیشگیری می کند اما تاثیری در سرخک ندارد.
در بعضی موارد، گلوبولین سرم ایمنی را می توان به یک فرد واکسینه نشده در پنج یا شش روز پس از قرار گرفتن در معرض ابتلا به سرخک برای جلوگیری از یک دوره بیماری داده شود. اگر این سرم در این زمان به شخص داده شود، می تواند مانع از ابتلای فرد به سرخک شود. اما این درمان در موارد غیر معمول پیشنهاد می شود. به عنوان مثال، برای یک کودک زیر 6 ماه، یک زن باردار، یک بیمار مبتلا به اختلال سیستم ایمنی. امنیت این روش تنها به مدت 6 تا 8 هفته طول می کشد و این به این معنا است که اگر مجدد در معرض ابتلا به آن قرار بگیرد، احتمال ابتلای شخص به سرخک وجود دارد و باید مجدد گلوبولین تجویز شود. به هرحال این روش نمی تواند جایگزین واکسن باشد و در مواردی به شکل موقتی از آن استفاده می شود و باید 5 تا 6 ماه بعد تکرار شود.
