این روزها رسانه های داخلی و خارجی ایران در خصوص موضوع لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن جنجالهای زیادی را ایجاد کردند. باید عرض کنم که کمیسیون مقام زن یکی از هیأتهای مشورتی اکوسوک (شورای اجتماعی اقتصادی سازمان ملل متحد) است. این کمیسیون متشکل از ۴۵ نماینده از ۱۹۸ کشور عضو سازمان ملل از پنج قاره جهان است که هرساله در خصوص بررسی وضعیت زنان در جهان نشستهایی را برگزار میکند و نمایندگان کشورهای مختلف در آن سخنرانی و دیدگاههای خود را درباره وضعیت زنان کشورشان مطرح می کنند. ایران نیز در حدود یک دهه عضو فعال این کمیسیون بود و نمایندگان ایران در این نشست مواضع زن از نگاه اسلام و ایران را مطرح و در خصوص ارتقای وضعیت زنان ایران گزارشی را ارایه می کردند. البته ناگفته نماند که جو حاکم بر این کمیسیون جوی فمنیستی است که بدون در نظر گرفتن موقعیت خانواده تلاش بر برابری جنسیتی و یا برتری زنان بر مردان دارد، از این رو برخی موضوعاتی که در این نشست مطرح میشد مورد موافقت ایران نبود.
نکته قابل توجه این است که تصمیمات این کمیسیون ضمانت اجرایی ندارد و تنها گفتاردرمانی است، چرا که تاکنون یک تصمیم قابل ملاحظه که به ارتقای وضعیت زنان در افغانستان، عربستان، فلسطین اشغالی، و آفریقا منجر گردد، اجرایی نشده است. در عین حال، مواضع نمایندگان ج اا در این اجلاس اغلب با ماهیت این کمیسیون همخوانی نداشت و همواره با مخالفتهای جدی فمنیستهای حاکم بر اجلاس مواجه بود، زیرا نگاه ج اا در مورد زنان با نگاه فمنیستی مورد نظر غرب همخوانی ندارد ، اما نگاه ج اا همواره خواستگاه زنان آسیا و مسلمان بود و همواره نیز مورد استقبال انان قرار میگرفت ، و این مطلوب کشورهای غربی و فمنیست های حاکم بر اجلاس نبود و تلاش داشتند این صدا را خاموش کنند. از این رو، غربی ها از وضعیت موجود ایران سوءاستفاده کرده و به بهانه نقض حقوق زنان در ایران خواستار اخراج نماینده ایران از این کمیسیون شدند، درحالیکه در تاریخ این کمیسیون، هیچگاه برای اخراج یک عضو رای گیری نشده واگر هم با حضور نماینده یک کشور مخالف بودند از عضویت آن در کمیسیون ممانعت میکردند. در حالیکه طبق منشور سازمان ملل و وظایف محوله به این هیات مشورتی، این کمیسیون باید رویکردی مردم نهاد داشته باشد و نمایندگان کشورها، اقوام و گروههای فکری بتوانند در این کمیسیون اعلام نظر کنند و اینکه چرا غربی ها با این شدت و تبلیغات رسانه ای ایران را از این کمیسیون حذف کردند موضوعی قابل توجه است که با اهداف اولیه سازمان ملل در تناقض آشکار می باشد و موجب بی اعتباری سازمان ملل شده است.
و نکته مهمتر اینکه بانیان قطعنامه کشورهایی همچون امریکا ،رژیم صهیو نیستی ، کانادا و اروپا یی ها بودند که خودشان از ناقضان حقوق زنان در جهان هستند. این اشک تمساح غربی ها برای زنان ایرانی در حالی سرازیرشده است که تحریم های ظالمانه دارو و شیر خشک کودکان ایران زندگی را بر مادران ایرانی سخت کرده و هزاران زن و دختر بیگناه در افغانستان توسط تروریستهایی کشته میشوند که حامیان انها امریکا ، اسراییل و یا اروپایی ها هستند. جهان برخورد وحشیانه دولت کانادا و امریکا با زنان بومی این دو کشور، و کشتار روزانه صدها زن فلسطینی را را فراموش نکرده و نخواهد کرد. حقیر در مدت شش سالی که در نیویورک در سازمان ملل فعالیت خبری می کردم از نزدیک شاهد حضور زنان بومی ، امریکا ، کانادا و استرالیا بودم که از فشارهای ظالمانه دولتهایشان طی چند دهه گذشته سخن میگفتند و البته گوش شنوایی هم برای شنیدن آلام آنها و تسکین دردهای آنها وجود نداشت. و نکته پایانی اینکه سازمان ملل و نهادهای آن نه با هدف حل مشکلات جهانی بلکه با هدف فشار بر کشورها و تسویه حسابهای سیاسی تشکیل شده است و تا زمانی که غربی ها ازاین نهاد بین المللی و مجموعه های آن درموضوعاتی همچون حقوق بشر، تروریسم و حقوق زنان سوء استفاده می کنند ، مشکلات جهانی نه تنها حل نخواهد شد بلکه زندگی در این کره خاکی را سخت تر خواهد کرد.
این اتفاق ذبح منشور ملل متحد پای اهداف سیاسی آمریکا بود!
2 سال پیش