شرایط نگهداری و تکثیر گیاه پیراکانتا

پیراکانتا درختچه ای همیشه سبز است که عمدتا برای ایجاد حریم و حایل گیاهی مخصوصا در نواحی سرد پرورش داده می شود. میوه های آن نارنجی، قرمز و گاهی زرد رنگ است که در پاییز و زمستان ظاهر می شوند و باعث می شود که در این فصول درخت آتشین به نظر برسد به همین دلیل به آن شیرخشت آتشین نیز می گویند. نگهداری از پیراکانتا آسان است. پیراکانتا معطر است و با ترکیب زیبایش، رنگبندی زیبایی را به محیط اضافه می کند.

پیراکانتا با نام علمی (Pyracantha coccinea) از خانواده (Rosaceae)، درختچه ای همیشه سبز و خاردار با برگ های سبز براق، بیضی شکل، با حاشیه های صاف و میوه های آلبالویی رنگ بومی جنوب شرق اروپا و آسیا است. ارتفاع آن حداکثر حدود ۴ متر است. گل های آن سفید رنگ و معطر بوده و شبیه خوشه روی شاخه کنار هم قرار گرفته اند که در اواخر بهار ظاهر می شوند. میوه ها شبیه به زالزالک اما بسیار کوچک تر از آن و به رنگ های قرمز، زرد و نارنجی هستند و از اوایل پاییز تا چند ماه پس از آن بر روی شاخه ها خودنمایی می نمایند.

روش نگهداری پیراکانتا

این گیاه یک گل باستانی و قدیمی است که در قرن شانزدهم مجدد پیوند زده شده و توسط باغبان ها استفاده شده است. اگر کمی از پیراکانتا مراقبت کنید، تا سالها زیبا و باطراوت باقی خواهد ماند.

نور مناسب برای پیراکانتا

پیراکانتا برای رشد به نور کامل و زیاد خورشید نیاز دارد. بهترین رشد این درختچه زمانی صورت می گیرد که آفتاب کامل برای آن مهیا باشد.

دمای مناسب برای پیراکانتا

پیراکانتا بهترین رشد و نمو را در آب و هوای سرد و مرطوب دارد، اما در اقلیم های دیگر نیز (جزء نواحی خیلی گرم)، به خوبی می رویند. ایده آل ترین دمای محیط برای رشد آن 10 درجه سانتی گراد است.

رطوبت و آبیاری پیراکانتا

درختچه پیراکانتا در کل به خشکی مقاوم است ولی آبیاری منظم به رشد و باردهی بهتر آن کمک می کند و این مسله بخصوص درمورد گیاهان جوان که تازه کشت شده اند، باید رعایت شود. بهتر است سطح خاک همیشه دارای قدری رطوبت باشد.

خاک و کوددهی پیراکانتا

پیراکانتا به انواع گوناگونی از خاک ها تحمل نشان می دهد، خاک خوب زهکشی شده و غنی با کود آلی را ترجیح می دهد اما در خاک های فقیر هم کاملا خوب رشد می کند. کوددهی ضروری نیست، اما در بهار می توان کود یا غذای کامل گیاهی را در زمین به کار برد.

سمی بودن یا نبودن پیراکانتا

پیراکانتا جز گیاهان سمی نیست و میوه آن برای حیوانات خانگی و انسان ها خطری به همراه ندارد. البته بهتر است برای جلوگیری از هرگونه عارضه ای، میوه آن را به صورت خام مصرف نکنید.

کاشت پیراکانتا

اگر قصد کاشت و نگهداری از چندین نهال پیراکانتا را دارید بهتر است بین هر نهال پیراکانتا، حدود 60 الی 75 سانتی متر فاصله خالی ایجاد کنید. اگر هم می خواهید پیراکانتا یک دیوار را بپوشاند، باید آن را در فاصله 50 سانتی متری از دیوار مورد نظر بکارید. فقط یادتان باشد قبل از کاشت، به خاک گیاه کود کامل اضافه کنید.

هرس کردن پیراکانتا

هرس کردن پیراکانتا بیشتر برای جهت دهی و سروسامان دادن به ظاهر آن است و در سال های نخست هم، بعید است که گیاه به هرس کردن نیاز داشته باشد، چون هنوز در حال ریشه دواندن در خاک است، اما پس از چند سال، رشد قدی آن بیشتر می شود و هر سال حدود 60 سانتی متر رشد می کند.

روش تکثیر گیاه پیراکانتا

در طول نگهداری از پیراکانتا تکثیر آن هم از طریق هسته میوه آن، هم از طریق قلمه زنی امکان پذیر است، اما بهترین روش تکثیر از طریق قلمه است؛ به این منظور قلمه ای به طول 20 سانتی متر از پیراکانتا گرفته و آن را در ماسه رودخانه ای بکارید، به طوری که نصف آن در ماسه باشد. سپس خاک را آبیاری کرده و تا زمان رشد جدید ساقه خاک گیاه را مرطوب نگهداری کنید.

بیماری ها و آفات گیاه پیراکانتا

پیراکانتا از پوست پوست شدن و آتش سوختگی رنج میبرد و گاهی اوقات حشراتی مثل بید و شته به این گیاه حمله ور می شوند. کمبود میوه میتواند به دلایل زیر باشد:

هرس بیش از حد

گیاهانی که در سطح دیواررشد میکنند باید هرساله با قیچی باغبانی هرس شوند تا ظاهر منظمی داشته باشند. لازم به ذکر است که شاخه های دارای گل و میوه را هم میتوان هرس کرد.اگر میوه ی این درختچه را میخواهید نیاز به هرس کل گیاه نیست بلکه باید هرس جزیی انجام شود.

گرده افشانی ضعیف

آب و هوای سرد بهاری،باد های شدید(این بادها هم گیاهان را دچار مشکل میکنند وهم جلوی عملکرد حشرات را میگیرند.) ،گلدهی در یک دوره ی مرطوب و حشراتی که عملکرد ضعیفی دارند همانند زنبور میتوانند از دلایل گرده افشانی ضعیف باشند.

تشنگی

این مورد میتواند به علت مواجه با گرمای شدید باشد و نتیجه نیز میوه های زودرس است ولو اینکه گرده افشانی خوبی انجام شده باشد.ابیاری در شرایط خشک و آفتابی باید ۱۰روز یکبار انجام شود تا در اواخر تابستان شاهد تغییر رنگ میوه باشیم.

عدم تغذیه

پتاسیم (پتاس) به گلدهی و باردهی کمک به سزایی میکند. افزودن سولفات پتاس به میزان ۳۰گرم در هر متر مربع ، کود گوجه فرنگی، و یا پلت سنفیتون در اوایل بهار منجر به گسترش حداقل۱متری پهنای درختچه میشود.

کمبود انرژی

گیاه ضعیف و کم توان تنها رشد سالانه خواهد داشت بدون هیچ میوه ای به همین دلیل باید تمام شرایط رشد گیاه فراهم باشدو اجازه ندهیم دچار بیماری شود چرا که توانایی مقابله با بیماری و انواع آفت را ندارد. یخبندان اواخر بهار می تواند به گل آسیب برساند و تا زمانی که مشکل حل نشود اسیب باقی خواهد ماند و همچنین ممکن است این سرما اجازه ی گلدهی و باردهی به درختچه را ندهد.

موارد مصرف پیراکانتا

در نهایت پس از روش نگهداری پیراکانتا نوبت به موارد مصرف آن می رسد. پیراکانتا هم مصرف خوراکی داشته و از میوه آن برای تهیه مربا، مارمالاد و سایر مشتقات خوراکی پخته شده استفاده می شود، هم از آن در تهیه داروهای ضدسرطان استفاده می شود.این میوه به صورت خام، تلخ است و طعم خوبی ندارد. تاجایی که پرنده ها هم از خوردن آن اجتناب می کنند. بنابراین پیشنهاد می کنیم اصلا میوه آن را به صورت خام مصرف نکنید.

شرایط نگهداری و پرورش گیاه پیچک انگلیسی