متن آهنگ گل بیتا از مرتضی پاشایی
مگه تا اونور جاده های شهر چقدر راه نرفته مونده بود مگه تو چشمای سبز پنجره گل بیتا از خدا نخونده بود مگه معجزه نبود تو دست ما مگه شب با عشق ما سحر نشد یادته رو اسم شهرا خط زدیم دیگه چشم هیچ غریبی تر نشد وقته خوابه این ترانه اس گل بیتای قشنگ پر اشکم پر شعرم منم و این دل تنگ حالا تنهایی دوباره میزنه بارون رو دستات پر میشن از باور شب رنگ آبی نفسهات حالا تا صبح نگاهت انگاری یه دنیا راهه هرچی راه میری تو شب ها باز ته جاده سیاهه تو ببند چشماتو ساده اون دیگه حالا تو ابراس اون گذشته از من و تو تودلش زندگی برپاس تو باید تنها بمونی با همون چتر شکسته ات زیر بارون توی پاییز با چشای خیس بسته ات وقته خوابه این ترانه اس گل بیتای قشنگ پر اشکم پر شعرم منم و این دل تنگ