متن آهنگ روزگار غریب از علیرضا قربانی
روزگار غریبیست دهانت را میبویند مبادا گفته باشی دوستت دارم دوستت دارم دلت را میبویند دلت را میبویند مبادا شعله ای در آن نهان باشد روزگار غریبیست روزگار غریبیست نازنین روزگار غریبیست نازنین آن که بر در میکوبد شباهنگام به کشتن چراغ آمده است نور را در پستوی خانه نهان باید کرد باندیشیدن خطر نکن خدای را در پستوی خانه نهان باید کرد روزگار غریبیست روزگار غریبیست نازنین
