به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، علیرضا پورصباغ کارشناس و منتقد سینما در خصوص سریال های نمایش خانگی گفت: سریال قورباغه یکی از خشن ترین سریال های تاریخ تولیدات نمایشی است که مشخص نیست این میزان از خشونت و نشان دادن مکرر آن، چگونه مجوز نمایش گرفته است؟
وی توضیح داد: موسیقی ریتمیکی که در پس زمینه صدا های اصلی سریال پخش می شود، در مسیر القای همان خشونت است. هدف سریال قورباغه رونمایی از خشونت آشکار نیست، قصد سازندگان پمپاژ خشونت و نهادینه کردن آن در ناخودآگاه مخاطب است.
مخالف سانسورم اما نه همیشه
در سکانسی از این سریال نوری (نوید محمد زاده) هدفون را روی سر خواهرش می گذارد و با دو نفر دیگر از همراهانش اقدام به قتل پدرش می کند و دخترک خردسال از آینه خودرویی که داخل آن سوار است، نحوه کشته شدن پدرش را تماشا می کند. سازنده کاملا حرفه ای با جزئیات خشونت را بزک می کند. چنین صحنه ملتهبی توسط کمپانی های هالیوودی هم ممیزی می شود، من از سانسور دفاع نمی کنم و نمی خواهم از این عبارت استفاده کنم، اما ممیزی، یعنی ممانعت از القاء ناهنجاری هایی که با جامعه ما نسبتی ندارد. پمپاژ تصاویری اینچنین خشن، هیچ سنخیتی با فرهنگ عامه ایرانی ما ندارد.
پورصباغ در ادامه افزود: در حالیکه قورباغه در قسمت اول پلیس کشی را طبیعی جلوه می دهد، سریال «ممنوعه» اجرای عدالت با اسلحه را عادی سازی می کند.
وی تصریح کرد: من الگوی قطعی برای ممانعت از نمایش خشونت ارائه نمی کنم، چراکه یکی از وجوه جذاب درام خشونت است، اما سوال اینجاست که این میزان از خشونت به درستی کارگردانی شده و به تصویر کشیده شده است یا خیر؟ قطعا فیلم هشت نفرت انگیز خشن تر از سریال قورباغه است و این فیلم از سیمای ملی پخش می شود، اما خشونت هشت نفرت انگیز هیچ القا و انجام خشونت در ناخودآگاه مخاطب را تبدیل به غریزه لذت جویانه نمی کند.
وظیفه وزارت ارشاد دفاع از حقوق سلبریتی هاست!
این کارشناس با انتقاد از وزارت ارشاد و سازمان سینمایی گفت: علی رغم نامه نگاری های فراوانی که از جهات مختلف برای ممیزی دقیق سریال به وزارت ارشاد ارسال شد، چگونه هیچگونه نظارتی بر این سریال شکل اعمال نشد، لیست ممیزی های وزارت ارشاد، یک هجویه مل بروکسی و پارودی به شدت مضحک است. حتی شنیدم که توصیه شد کاراکتر پلیسی که در قسمت اول سریال در نریشن تبدیل به مواد فروش شود و با دوبله این ماهیت این کاراکتر تغییر کند، اما وظیفه وزارت ارشاد، گویا تغییر کرده و صیانت از حقوق سلبریتی ها، اولی تر از صیانت فرهنگ عامه ایرانی است. تعجب می کنم یکی از مقامات عالی وزارت ارشاد در مکاتباتی صیانت از حقوق سلبریتی ها محترم از اجرای وظایف وزارت ارشاد برشمرده اند. آیا وزارت موظف به صیانت از قوانین و موازین نظارت بر محصول است یا دلخور نشدن چهره های کشور برایش مهم است؟
وی بیان کرد: در محصولات آمریکایی که خشونت را به درستی تصویر می کنند، آسیب شناسی خشونت به صورت نامحسوس بخشی از محتوای اثر را دربرمی گیرد. عالی ترین مقام وزارت ارشاد خود را موظف به صیانت از سلبریتی ها می داند یا صیانت از فرهنگ ایرانی؟!
این کارشناس در پایان گفت: سازمان سینمایی و وزارت ارشاد سیستم درجه بندی را با موفقیت نتوانست اجرا کند و با موانع قانونی از سوی دیوان عدالت اداری مواجه شد و در نتیجه درجه بندی را در سامانه های استریم ما رعایت نمی شود. برای کاربران سامانه های توزیع تولیدات نمایشی ما رده بندی دسترسی لحاظ نشده و طبیعتا اگر کودک ده سال با چنین پمپاژ خشونتی در تولیدات شبکه نمایش خانگی مواجه شود، این خشونت در زیست فرد تاثیرات مخربی خواهد داشت.
خبری از امید در سریال قورباغه نیست
پورصباغ بدون اشاره به یکی از سریال های نمایش خانگی گفت: پایان این سریال ها هیچ جای امیدی برای مخاطب باقی نمی گذارد. در یکی از سریال های شبکه نمایش خانگی می بینیم که فساد به شکل سیستماتیک وجود دارد و ماموران و موظفان مبارزه با این فساد مستاصل هستند!
پورصباغ گریزی هم به توزیع سریال های ترکی در سامانه های وی او دی زد و گفت: چرا وی او دی ها سریال های ترکی که هیچ نسبتی با فرهنگ ما ندارد را پخش می کنند؟ همین امر باعث شده خروجی شورای مصوب کننده سریال های سامانه اینترنتی تماشای فیلم و سریال با حضور افرادی نظیر آقایان مهدی روشن روان، احسان عبدی پور، میثم نورانی، فقط تولیداتی شبیه به همین سریال های ترکی است و هیچ رسانه ای جرات پرسش این سوال را ندارد و هیچ کمکی به بهبود این شرایط نمی کنند.
وی همچنین بیان کرد: از مسئولین ساترا سوال می کنم این نهاد موظف بر نظارت کیفیت محصولات است، اما همین کار را که نمی تواند به درستی انجام دهد، هزینه اشتراک ها را هم نمی تواند مهار کند. چرا هزینه اشتراک نت فیلیکس از سامانه های داخلی فقط ۵ هزار تومان بیشتر است.
خشونت امری عادی است و مشتری دارد!
شهرام خرازی ها کارشناس ارشد رسانه و منتقد سینما در گفت وگو با خبرنگار ما گفت: خشونت موجود در سریال های شبکه نمایش خانگی در حد همان خشونتی است که در سینما و تلویزیون ایران عرضه می شود. ممکن است در بعضی موارد دوز این خشونت در سریال های شبکه نمایش خانگی مثل قورباغه افزایش داشته باشد، اما در نهایت اگر برآیند کلی محصولات این شبکه را در نظر بگیریم، تفاوت چندانی بین شبکه نمایش خانگی با سیما و سینما ملاحظه نمی شود. خشونت به هر حال از دیر باز تا کنون یک عامل جذابیت و فروش برای محصولات هنری محسوب شده و همچنان هم این نقش کلیدی را در تمام کشور های تولید کننده محصولات تصویری و نمایشی بر عهده دارد.
وی در پایان اضافه کرد: صورت ظاهری قضیه این است که خشونت امری نکوهیده و مذموم است، اما در باطن و عمل، مردم واقعا خشونت را دوست دارند. استقبال ایشان از فیلم ها و سریال های خشن خود بهترین گواه بر این ادعاست. گرایش کارگردان های ایرانی به طرح موضوعاتی مثل شوخی های جنسی، خشونت و خودکشی در آثار خود، عجیب نیست. این گرایش در همه کشور ها دیده می شود و خاص کشور ما نیست، زیرا این موضوعات خواست مردم است و مشتری دارند.
3 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش
4 سال پیش