به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،آمارها نشان می دهد که بیش از نیمی از زوجین بعد از تولد نوزادشان، کاهش رضایت در روابط زناشویی را تجربه می کنند این مساله به آن معناست که اگر زن و مرد نتوانند تغییرات ایجاد شده را درک و خود را با آن سازگار کنند، ورود این مهمان جدید خالی از مشکل نخواهد بود.
بدون همکاری و هماهنگی زن و شوهر و بدون کار تیمی ، ممکن است مادر احساس فشار و استرس و حتی ناکارآمدی بکند در حالی که چون پدر خود را درگیر کارها و مسئولیتهای نوزاد تازه وارد نمی کند، از فشاری که به همسرش وارد می آید اطلاع نداشته و از طرف دیگر توقع دارد که همسرش ارتباطی همانند گذشته را با وی حفظ کند .
بی تفاوتی زن و شوهر نسبت به یکدیگر، بسیار آسیب رسان است زیرا نشانه خوددوستی افراطی فرد بوده و منجر به عدم موفقیت در زندگی مشترک می شود. زن و شوهر باید در فراز و نشیب زندگی غمخوار یکدیگر باشند و نسبت به هم احساس مسئولیت کنند. فقدان ارتباط نزدیک و صمیمانه و همچنین عدم تقسیم کار میان زوجین بعد از مدتی تبدیل به یک عادت می شود و ناگهان زوجین به خود آمده و می بینند که فرزندشان دوره نوزادی، نونهالی، کودکی، نوجوانی و ... را پشت سر گذاشته و آنها(زوجین) ناخواسته و از روی بی توجهی فرسنگها از هم فاصله گرفته و دیگر اثری از وابستگی عاطفی میان آنها نیست.
استاد دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله می گوید: زوجی که تعارض دارند ممکن است از کودک خود به عنوان عاملی برای حل تعارض ها استفاده کنند.
به گزارش زوج باز:دکتر خدابخش احمدی با بیان این مطلب افزود: تولد نوزاد موجب می شود تا به صورت موقت رضایت زناشویی و کیفیت فعالیت های جنسی<Sexual activity> کاهش یابد.
وی با بیان اینکه بعضی زنان با تولد نوزاد ممکن است دچار نشانه های افسردگی شوند، افزود: استرس های مالی، آشفتگی در خواب و تنظیم هیجانات نیز ممکن است برای زن و شوهری که به تازگی دارای فرزند شده اند نیز به وجود آید.
این مشاور خانواده یادآور شد: وقتی زوجین ازدواج می کنند بیشترین استرس و هیجانات را تجربه می کنند که عمده این هیجانات مثبت است ولی وجود هیجان، بدون در نظر گرفتن مثبت و منفی بودن آن، بسیار محرک است.
احمدی تاکید کرد: بهترین زمان برای فرزندآوری زمانی است که میزان هیجانات ناشی از ازدواج در زوجین کاهش پیدا کند و به ثبات و آرامش برسند.
وی عنوان کرد: برای فرزندآوری چهار مسئله شامل سازگاری های زناشویی، تعارض های اولیه، نیازهای غالب همچون صمیمیت، مسائل جنسی و استرس های اساسی زندگی باید تا حدودی رفع شده باشند.
این مشاور خانواده عنوان کرد: اگر زوجین مسائل مربوط به صمیمیت خود را رفع نکرده باشند و نیازهای اساسی آنها هنوز به طور جدی وجود داشته باشد با توجه به اینکه به دنیا آوردن فرزند نیاز به مراقبت دارد روابط زن و شوهر نیز محدود می شود.
احمدی ادامه داد: زوجی که تعارض دارند ممکن است از کودک خود به عنوان شیء برای حل تعارض ها استفاده می کنند
