تفاوت بین تحقیق بنیادی، کاربردی و توسعه ای چیست؟

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از ایران پژوهان: هر تحقیق از نظر هدفمندی مطالعه به یکی از انواع بنیادی (محض)، کاربردی و توسعه ای قابل تقسیم است.

۱. تحقیق بنیادی (محض)

این تحقیق از نوع تحقیقات نظری است که در آن محقق بدون داشتن یک هدف کاربردی خاص، صرفا برای توسعه دانش به مطالعه می پردازد. اساس تحقیق محض برای یکی از اهداف علوم انجام می شود که نوعی علم برای علم است (2 :2001 ,Goddard). این نوع از تحقیقات به دلیل آنکه راهگشای سایر مطالعات و بررسی هاست، مورد توجه است؛ بنابراین تحقیقات بنیادی از نوع مطالعات نظری هستند.

۲. تحقیق کاربردی

تحقیقات کاربردی برای یافتن راه حلی درباره یک مشکل مهم در جامعه، یک سازمان صنعتی یا اداری انجام می شود. البته منظور از مشکل در اینجا به مفهوم یک عیب یا ایراد نیست، بلکه به معنای افزودن به مجموعه دانشی ماست (7 :2008 ,Kumar). این تحقیقات اغلب ویژگی های تحقیقات بنیادی مانند استفاده از تکنیک نمونه گیری و استنتاج متعاقب آن در جامعه اصلی را دارند اما، هدف آنها توسعه یک محصول یا پروسه آزمایش و تبیین مفاهیم در شرایط واقعی است. اغلب تحقیقات آموزشی، تحقیقاتی کاربردی هستند (48 :2007 ,Dumar). معمولا بیان می شود که تحقیقات بنیادی به دلیل آنکه اساس تحقیقات کاربردی را تشکیل می دهند، از اهمیت بیشتری نسبت به تحقیقات کاربردی برخوردارند. به عبارت دیگر، ادعا می شود که تحقیقات کاربردی بدون پایه و اساس مناسب در تحقیقات بنیادی، نمی توانند پردازش شوند. با وجود این، از منظر دولت مردان، تحقیقات کاربردی به دلیل قابلیت پاسخ گویی به مشکلات فعلی اقتصادی و اجتماعی جامعه حتی به طور ناقص، نسبت به تحقیقات بنیادی،می گیرد؛ بنابراین با مطالعات تجربی می توان تاثیر واقعی یک عامل بر عامل دیگ را در نظر گرفتن دیگر عوامل محیطی پیش بینی نمود (9 :2008 ,Kumar). اغلب تحقیقات دانشجویان برای پایان نامه های خود انجام می دهند از نوع مطالعات تجربی است.

۳. مطالعه موردی

مطالعه موردی، یک تفحص تجربی است که یک پدیده معاصر (همزمان) را مطی زمینه های ۲ (مفاهیم) آن بررسی می کند؛ به ویژه زمانی که مرز میان پدیده و زمینه های آن به صورت واضحی مشهود نیست» (1 :2010 ,Woodside).
در یک مطالعه موردی، محقق اطلاعات را با مطالعه ویژگی های مردمی که در زمینه با ارتباطات مشترک هستند یا بوده اند، جمع آوری می کند. در این تعریف به جای واژه «مردم» می توان واژه های سازمان»، «وقایع»، «وضعیت ملی» یا هر هویت مستقلی را استفاده کرد (3 :2010 ,Swanborn). بنابر این مطالعه موردی نوعی از مطالعات تجربی است که یک مورد خاص را هم زمان بررسی می کند؛ مانند بررسی رابطه فعلی نقدینگی با تورم در کشور.
برای مثال فرض کنید می خواهیم به بیان و بررسی مفاهیم و تعاریف موجود در زمینه مدیریت دانش بپردازیم. در این صورت تحقيق ما یک مطالعه نظری است ولی چنانچه در یک مطالعه بخواهیم به تدوین الگوی مدیریت دانش برای کشورمان در برنامه پنجم توسعه مبادرت ورزیم، بررسی ما یک مطالعه تجربی است. به همین ترتیب چنانچه بررسی خود را به یک سازمان و مؤسسه محدود کنیم و بخواهیم بدانیم سازمان مورد بررسی در وضعیت فعلی در کدام سطح از سطوح هرم مدیریت دانش قرار دارد تا از طریق آن بتوانیم به ترسیم نقشه دانش در آن سازمان بپردازیم، بررسی ما یک مطالعه موردی خواهد بود.