تفاوت های من و رئیسم
وقتی من یك كاری را دیر تمام می كنم، من كند هستم.
وقتی رئیسم كار را طول دهد، او دقیق و كامل است.
وقتی من سعی در جلب رضایت رئیسم داشته باشم، من چاپلوسم.
وقتی رئیسم، رئیسش را راضی نگاه دارد، او همكاری می كند.
وقتی من اشتباهی كنم، من نادان هستم.
وقتی رئیسم اشتباه كند، او مانند دیگران یك انسان است.
وقتی من كار خوبی انجام می دهم، رئیسم هرگز به خاطر نمی آورد.
وقتی من كار اشتباهی انجام دهم، رئیسم هرگز فراموش نمی كند.
وقتی کاری را بدون اینکه از من خواسته شود انجام دهم، من قصد دارم خودم را زرنگ جلوه دهم.
وقتی رئیسم این کار را کند، او ابتکار عمل به خرج داده است.
وقتي من مرخصي بخواھم، بايد يك جلسه دليل و توجيه بياورم.
وقتي رئيسم به مرخصي برود، بايد مي رفت چون خيلي كار كرده است.
وقتی من كاری را انجام ندهم، من تنبل هستم.
وقتی رئیسم كاری را انجام ندهد، او مشغول است.
وقتی من در محل کارم نباشم، من یک جایی خارج از محل کار در حال گشت زدن هستم.
وقتی رئیسم در دفترش نباشد، او مشغول انجام امور سازمان است.