خانواده اولین جامعه ای است که فرزندان مهارت های لازم را در آن یاد می گیرند. اولین الگوهایی که آنها به چشم می بینند پدر و مادر هستند. از این رو ویژگی و خصوصیات والدین در موفقیت و عدم آن در فرزندان ببیشترین تاثیر را دارد. در زیر با ویژگی های والدین موفق آشنا شوید:
1- درباره ارتباطات فیزیکی بسیار آگاه و محتاط هستند
کودکان ، بخصوص درسالهای ابتدایی تولد ، نیاز دارندبه آغوش کشیده شوند ، حمل شوند و گاها تنبیه شوند .برخی ازخانواده ها می ترسند که نکند اینگونه ارتباطات فیزیکی نزدیک و یا حتی اجازه دادن به فرزندان برای خوابیدن درتختخواب والدین ، منجر به وابستگی شدیدی میان کودکان و آنها شود درواقع ، این گونه فرزندان با اعتماد بیشتری نسبت به عشق خانواده خود بزرگ میشوند و همینطور اعتماد به نفس بیشتری نسبت به خود خواهند داشت.
2- به فرزند شان کار و مسئولیت می دهند
فرزندانی که در منزل به خوبی به والدین کمک می کنند در آینده به کارمندانی تبدیل می شوند که همکاری بهتری با دیگران از خود نشان می دهند، زیرا هم مسئولیت پذیر هستند هم می توانند کشمکش های بین اعضای تیم را تحمل و مدیریت کنند.
با انجام دادن کارهایی مانند تمیز کردن اتاق یا لباس خودشان می فهمند برای اینکه جزئی از این دنیا شوند باید بتوانند جزئی ترین کارهای خود را انجام دهند.
3- سطح تحصیلی بالاتری دارند
بر اساس نتایج تحقیقات اخیر، فرزندان مادرانی که تحصیلات متوسطه را پشت سرگذاشته و یا وارد دانشگاه شده اند، به احتمال بیشتر از این تحصیلات برخوردار خواهند شد. بنابراین تحصیلات و سطح سواد پدر و مادر به عنوان عاملی موثر در ترغیب بچه ها به ادامه تحصیل محسوب می شود. بیشتر فرزندانی که از مادر 18 سال یا کمتر متولد شده اند، معمولا موفق به اتمام تحصیلات متوسطه و ورود به دانشگاه نشده اند.
4- بچه ها را به انجام کارهای روزمره ی خانه وادار می کنند
جولی لیثکات-هیمز (Julie Lythcott-Haims)، مشاور اسبق سال اولی های دانشکده استنفورد حین یکی از برنامه های سخنرانی تدتاک (TED Talks) می گوید: «اگر بچه ها ظرف نمی شویند به این معناست که شخص دیگری دارد این کار را برایشان انجام می دهد.»
او اضافه می کند: «و اینگونه است که بچه ها شانه خالی کردن از انجام کارها را می آموزند؛ و از اینکه یاد بگیرند کار را باید انجام داد و هر یک از ما در بهبود نتیجه ی نهایی باید سهمی داشته باشیم باز می مانند.»
لیثکات-هیمز اعتقاد دارد بچه هایی که کارهای خانه را انجام می دهند در آینده به عنوان نیروی کاری شناخته می شوند که قادرند به خوبی با دیگران همکاری کند و به این دلیل که شخصا تقلا کردن را تجربه کرده اند از همدلی بالاتری برخوردار هستند و می توانند به طور مستقل وظایفی را عهده دار شوند.
این محقق سخن خود را به پشتوانه ی بلندمدت ترین «مطالعه ی طولی» انجام شده تا به امروز توسط دانشگاه هاروارد بیان می کند. مطالعه ی طولی نوعی تحقیق است که در آن موارد مورد مطالعه، طی زمانی طولانی به دفعات مورد بررسی قرار می گیرند.
لیثکات-هیمز می گوید: «با وادار کردن بچه ها به انجام کارهای خانه – مثل بیرون بردن زباله و شستن لباس های خودشان – آنها متوجه می شوند که برای اینکه بخشی از زندگی باشم باید کارهای مربوط به زندگی را انجام دهم.»
5- پدران و مادرانِ موفق رابطه ی سالمی با هم دارند
بر اساس مطالعه ی دانشگاه ایلینویز بچه ها در خانواده های پرتنش، در مقایسه با خانواده هایی که افراد در آنها با یکدیگر کنار می آیند، فارغ از اینکه والدین در کنار هم زندگی کنند یا طلاق گرفته باشند، پیشرفت کمتری از خود نشان می دهند. رابرت هیوز (Robert Hughes)، پروفسور این دانشگاه همچنین اشاره می کند که برخی مطالعات نشان داده اند بچه ها در خانواده های تک والدِ بدون درگیری، بهتر پیشرفت می کنند تا کودکانی که در کنار هر دو والد زندگی پرتنشی را سپری می کنند.
تعارضات قبل از طلاق بر کودکان تاثیر منفی دارند در حالی که تعارض های پس از طلاق بر روی سازگاری کودکان اثر شدیدی برجای می گذارند.
در یک مطالعه معلوم شد پس از طلاق چنانچه پدرِ فاقد حق حضانت، در ارتباط مکرر با فرزندانش باشد مادام که در این رابطه تعارضی بین والدین وجود نداشته باشد، کودکان پیشرفت بهتری از خود نشان می دهند. اما زمانی که بین والدین تعارض وجود داشته باشد، دیدار مکرر پدر با فرزندان به سازگاری پایین تر فرزندان منجر می شود.
در مطالعه ی دیگری بیست و چند ساله هایی که در کودکی تجربه جدایی والدینشان را داشتند با گذشت ده سال هنوز درباره ی طلاق والدینشان ابراز درد و ناراحتی می کردند و از این میان آنهایی که گزارش داده بودند میان والدینشان میزان بالایی از درگیری در جریان بوده، با احتمال بسیار بیشتری امکان داشت احساس فقدان و افسوس را تجربه کنند.
6- اعتماد به نفس دارند
شما به عنوان پدر و مادر، از آنچه هستید باید راضی باشید. این که مدام فکر کنید برای فرزندتان کم گذاشته اید، تنها استرس شما را بیشتر می کند. اگر فکر کنید که دیگران تا زمانی شما را دوست دارند که در زندگی تان موفق هستید و به محض این که اشتباه کنید از چشم های آنها خواهید افتاد، تنها خودتان را عصبی می کند. موفق ترین والدین آنهایی هستند که اعتقاد دارند نمی توان همه چیز را تحت کنترل خود درآورد. این که خودتان را باور داشته باشید، هدیه ای ست که به زندگی تان آرامش می دهد.
7- عدالت را برقرار می کنند
یکی دیگر از ویژگی هایی که والدین موفق باید در خود تقویت کنند، عادل بودن است. این مورد به خصوص برای پدر و مادرهایی که چند فرزند دارند، بسیار لازم است. والدین عادل، بین فرزندان شان فرق نمی گذارند. از طرف دیگر آنها انعطاف پذیرند، یعنی با توجه به شرایط عمل می کنند. به عنوان مثال اگر یک بار فرزند شما اشتباه کرد، نباید بدترین مجازات را برای او در نظر بگرید، به او اجازه دهید که از اشتباه اش درس بگیرد. در صورت تکرار اشتباه، شما می توانید تنبیه هات را نیز شدت بخشید. تصمیماتی بگیرید که به نفع فرزند خودتان است، نه به نفع شما. اگر شما عدالت را در مورد فرزندان تان به کار گیرید، آنها نیز به شما احترام خواهند گذاشت.
8- رابطه ی خوبی با فرزندشان برقرار می کنند
در تحقیقی که بر 243 نفر صورت گرفته نشان داده شده کودکانی که در سه سال اول زندگی مراقبت روحی روانی خیلی خوبی دریافت کرده اند نه تنها در آزمون های مدرسه بلکه در روابط دهه ی 30 سالگی شان از موفقیت بیشتری برخوردار بوده اند. تربیت کودکی آنها حتی در زمانی که خود فرزنددار می شوند اثر گذاشته و فرزندان بهتری به جامعه تحویل می دهند.
9- اجازه می دهند کودک مستقل باشد.
والدین خوب، می دانند که کودکان دوست دارند کارهایشان را به طور مستقل انجام بدهند، این کارها می تواند شامل تکالیف مدرسه، پیدا کردن دوست و یا کارهای عادی و روزمره باشد. بهترین کاری که به عنوان والدین می توانیم انجام دهیم این است که کودکان را به سمتی هدایت کنیم که خودشان بتوانند کارهایش را انجام دهند. ممکن است تشخیص اینکه چه قدر باید کمک کنیم و یا چه قدر باید به کودک اجازه بدهیم خودش به تنهایی کاری را انجام بدهد، کمی سخت باشد اما به عنوان یک قانون کلی، کمک کردن به کودک با هدف آموزش شیوه انجام کار ایرادی ندارد. با این روش، کودک سرانجام قادر به انجام مستقل همان کار خواهد بود.
برای مثال، انجام تکالیف کودک توسط والدین و یا ایستادن کنار زمین بازی برای دیکته کردن روش بازی به هیچ وجه مناسب نیستند اما اگر به کودک نشان بدهید که چگونه می تواند روی مشکلات مربوط به تکالیفش کار کند و یا مشکلاتی را که با دوستش دارد با روش احترام آمیز حل کند، ابزار خوبی را برای آینده به او خواهید داد.
5 اشتباه والدین که نوجوان شان را پنهان کار می کند
