به گزارش سایت خبری ساعدنیوز به نقل از خبرورزشی، یک جام طلایی است که به برندگان مسابقات جهانی فوتبال اهدا می شود. از زمان ظهور جام جهانی در سال ۱۹۳۰، دو جام به این منظور استفاده شده است: جام ژول ریمه از سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۷۰ و جام جهانی فوتبال از سال ۱۹۷۴ تا به امروز. این یکی از گران ترین جام ها در تاریخ ورزش است که ارزش آن به ۲۰ میلیون دلار می رسد.
جام های جهانی از چه موادی تشکیل شده است؟
اولین جام، که در ابتدا «ویکتوری» (به معنای پیروزی) نام داشت، اما بعداً به افتخار «ژول ریمه» (رئیس وقت فیفا) تغییر نام داد، از نقره استرلینگ با روکش طلا و لاجورد ساخته شده بود و نیکه، الهه یونانی پیروزی را به تصویر می کشید. برزیل در سال ۱۹۷۰ جام را به طور کامل دست آورد و باعث شد که برای جایگزینی آن اقدام شود. جایزه اصلی ژول ریمه در سال ۱۹۸۳ به سرقت رفت و هرگز پیدا نشد.
جام بعدی، به نام «جام جهانی فیفا» در سال ۱۹۷۴ معرفی شد. ساخته شده از طلای ۱۸ عیار که ۳۶٫۸ سانتی متر ارتفاع و ۶٫۱ کیلوگرم وزن دارد. این جام توسط شرکت Stabilimento Artistico Bertoni در ایتالیا ساخته شد و دو مجسمه انسانی را نشان می دهد که کره زمین را بالا نگه داشته اند. دارنده فعلی این جام، فرانسه، قهرمان جام جهانی ۲۰۱۸ است.
جام ژول ریمه
جایزه ژول ریمه جایزه اصلی قهرمانی در جام جهانی فوتبال بود. در ابتدا «پیروزی» نامیده می شد، اما در سال ۱۹۴۶ به افتخار رئیس فیفا، ژول ریمه که در سال ۱۹۲۹ به آغاز مسابقات رأی داد، تغییر نام داد. این جام توسط مجسمه ساز فرانسوی «آبل لافلور» طراحی شد و از نقره استرلینگ با روکش طلا بر روی پایه لاجورد ساخته شد. در سال ۱۹۵۴ این پایه با یک نسخه بلندتر جایگزین شد تا جزئیات بیشتری در مورد برنده بر روی آن در نظر گرفته شود. ارتفاع آن ۳۵ سانتی متر و وزن آن ۳٫۸ کیلوگرم بود. پایه ده ضلعی داشت و یک پیکر بالدار نماد الهه پیروزی یونان باستان «نیکه» بر روی آن خودنمایی می کرد. جام ژول ریمه در تاریخ ۲۱ ژوئن ۱۹۳۰ با کشتی Conte Verde به اروگوئه برده شد تا برای اولین بار در جام جهانی فوتبال از آن استفاده شود. ژول ریمه و فوتبالیست هایی از فرانسه، رومانی و بلژیک که در آن سال در مسابقات شرکت داشتند هم با این کشتی سفر کردند. اولین تیمی که این جام را دریافت کرد، اروگوئه، قهرمان جام جهانی ۱۹۳۰، بود.
در طول جنگ جهانی دوم، این جام در دست ایتالیا قهرمان سال ۱۹۳۸ بود. اوتورینو باراسی، نایب رئیس ایتالیایی فیفا و رئیس فدراسیون فوتبال ایتالیا، به طور مخفیانه جام را از بانکی در رم منتقل کرد و آن را در جعبه کفش زیر تخت خود پنهان کرد تا دست نازی ها نیافتد.
جام جهانی ۱۹۵۸ در سوئد آغازگر یکی از سنت های مربوط به جام شد. هنگامی که عکاسان از کاپیتان برزیلی هیلدرالدو بلینی درخواست کردند که جام را طوری نگه دارد که بهتر دیده شود، او جام را بالای سر برد. هر کاپیتان برنده جام از آن زمان تاکنون این حرکت را تکرار کرده است.
در ۲۰ مارس ۱۹۶۶، چهار ماه قبل از جام جهانی فوتبال ۱۹۶۶ در انگلیس، جام در نمایشگاه عمومی در سالن مرکزی وست مینستر به سرقت رفت. هفت روز بعد یک سگ سیاه و سفید به نام پیکلز آن را که در روزنامه پیچیده شده و زیر پرچین باغی در حومه شهر در نوروود، جنوب لندن پنهان شده بود پیدا کرد.
اتحادیه فوتبال در اقدامی امنیتی کپی این جام را برای نمایش در نمایشگاه ها ساخت. این ماکت در موارد بعدی تا سال ۱۹۷۰ استفاده شد و جام اصلی باید برای مسابقات بعدی به فیفا بازگردانده می شد. از آنجایی که فیفا صراحتاً مجوز اتحادیه برای ایجاد یک ماکت را رد کرده بود، ماکت نیز باید از دید عموم پنهان می شد. این ماکت در نهایت در یک حراجی در سال ۱۹۹۷ به قیمت ۲۵۴۵۰۰ پوند فروخته شد.
تیم برزیل برای سومین بار در سال ۱۹۷۰ برنده مسابقات شد و به آن ها اجازه داده شد تا جام واقعی را برای همیشه نگاه دارند، همانطور که ژول ریمه در سال ۱۹۳۰ شرطش را قید کرده بود. جام در مقر کنفدراسیون فوتبال برزیل در ریودوژانیرو در کابینتی با شیشه های جلویی ضد گلوله به نمایش گذاشته شد.
در ۱۹ دسامبر ۱۹۸۳، پشت چوبی کابینت به زور باز شد و جام دوباره به سرقت رفت. چهار مرد به صورت غیابی محاکمه و محکوم شدند. اعتقاد بر این است که این جام ذوب شده و فروخته شده است. تنها یک قطعه از جام ژول ریمه پیدا شده، که فیفا قبل از سال ۲۰۱۵ در زیرزمینی در مقر فدراسیون در زوریخ از آن نگهداری می کرد.
جام جدید
فیفا برای جام جهانی ۱۹۷۴ سفارش ساخت جام جدید را داد. پنجاه و سه مورد ارسالی از مجسمه سازان در هفت کشور دریافت شد. و در نهایت طرح هنرمند ایتالیایی «سیلویو گازانیگا» پذیرفته شد. این جام ۳۶٫۵ سانتی متر ارتفاع دارد و از ۶٫۱۷۵ کیلوگرم طلای ۱۸ عیار به ارزش تقریبی ۱۶۱۰۰۰ دلار آمریکا در سال ۲۰۱۸ ساخته شد و پایه آن به قطر ۱۳ سانتی متر حاوی دو لایه سنگ مالاکیت است. گازانیگا این جایزه را اینگونه توصیف کرد: «خطوط از پایه بیرون می آیند، به صورت مارپیچی بالا می آیند تا جهان را دریافت کنند. از کشمکش های پویا در بدن فشرده مجسمه، چهره های دو ورزشکار در لحظه هیجان انگیز پیروزی برمی خیزند.»
روی پایه عبارت «جام جهانی فیفا» حکاکی شده است. پس از جام جهانی ۱۹۹۴، یک صفحه به قسمت پایین جام اضافه شد که نام کشورهای برنده روی آن حک می شود، بنابراین زمانی که جام عمودی ایستاده است نام ها قابل مشاهده نیستند. کتیبه ها سال را به صورت ارقام و نام ملت برنده را به زبان ملی اش نشان می دهد. به عنوان مثال، "۱۹۷۴ Deutschland" یا "۱۹۹۴ Brasil". با این حال، در سال ۲۰۱۰، نام کشور برنده به عنوان «اسپانیا ۲۰۱۰» به زبان انگلیسی، نه به زبان اسپانیایی، حک شد. اما این موضوع در صفحه جدید پس از جام جهانی ۲۰۱۸ اصلاح شد.
از سال ۲۰۱۸ نام دوازده برنده بر روی پایه حک شده است. این صفحه در هر دوره جام جهانی جایگزین می شود و اسامی برندگان جام به صورت مارپیچی برای جای دادن نام برندگان آینده تنظیم می شود. مقررات فیفا اکنون بیان می کند که این جام، بر خلاف نسخه قبلی خود، نمی تواند به طور کامل کسب شود: برندگان مسابقات یک ماکت برنز دریافت می کنند که به جای طلای خالص، روکش طلا دارد. آلمان با قهرمانی جام جهانی ۲۰۱۴، اولین کشوری شد که جام جدید را برای سه مرتبه دریافت کرد.
بخاطر حرف فرهاد مجیدی، قراردادش با پرسپولیس را پاره کردم، گفتم برو استقلال!
