تاریخچه برند ایو سن لورن

سال های اولیه ی زندگی ایو سن لورن

«ایو هنری دونات متیو سن لورن» Yves Henri Donat Matthieu Saint Laurent در شهر «اوران» الجزایر در یک خانواده فرانسوی تبار متولد شد. خانواده اش نسبتا وضع خوبی داشتند و پدرش «چالرز ماتیو سن لورن» وکیل و کارگزار بیمه بود. ایو سن لورن در خانه ای ویلایی در ساحل مدیترانه به همراه دو خواهر کوچکترش «میشل» و «بریژیت» بزرگ شد. سن لورن با وجود رفاه مالی خانواده اش، دوران کودکی سختی را پشت سر گذاشت چرا که به علت تفاوت هایش با سایر هم مدرسه ای ها، توسط آن ها مورد آزار و اذیت قرار می گرفت و به همین جهت بیشتر دوران کودکی اش را در فشار عصبی و بیماری گذراند. اما سن لورن عاقبت آرامشش را در هنر طراحی لباس و مد پیدا کرد؛ او دوست داشت عروسک های پیچیده ای از جنس کاغذ بسازد و با الهام از همین کاردستی ها برای مادر و خواهرانش میشل و بریژیت لباس طراحی می کرد.

آغاز فعالیت حرفه ای سن لورن در عرصه ی مد

هنگانی که سن لورن ۱۷ ساله بود مادرش ملاقاتی را با با «میشل دو برانهوف» Michael de Brunhoff، سردبیر مجله ی فرانسوی «ووگ» ترتیب داد. با این ملاقات دنیای کاملا جدیدی پیش روی ایو جوان قرار گرفت. یک سال بعد ایو که برانهوف را با طرح های خلاقانه اش تحت تأثیر قرار داده بود به پاریس نقل مکان کرد و در دوره های طراحی «مدرسه ی مد سیندیکال» Chambre Syndicale de la Couture ثبت نام کرد؛ جایی که طرح هایش به سرعت مورد توجه قرار گرفت و توانست برای طراحی لباس کوکتل جایزه ی اول یک مسابقه ی بین المللی را از آن خود کند. در همین سال بود که برانهوف سن لورن هفده ساله را به «کریستین دیور» اسطوره ی دنیای مد معرفی کرد. دیور که تحت تأثیر خلاقیت این طراح جوان قرار گرفته بود بلافاصله او را به عنوان دستیارش استخدام کرد. بعدها سن لورن در مورد کریستین دیور گفت: «کریستین دیور مرا مسحور خود کرد، در حضور او من قادر به صحبت نبودم. او پایه و اساس هنر طراحی لباس را به من آموخت. با این که بعدها اتفاقات بسیاری برای من افتاد اما من هیچ گاه آن سال های تعیین کننده و مهم را فراموش نخواهم کرد.» در واقع سن لورن تحت آموزش و نظارت کریستین دیور توانست سبک خود در طراحی را به بلوغ برساند و بعدها توجه همگان را به خود جلب کند.پس از مرگ ناگهانی دیور در سال ۱۹۵۷ سن لورن به عنوان طراح ارشد خانه ی مد دیور مشغول به کار شد. کالکشن طراحی شده توسط او در بهار سال ۱۹۵۸، شرکت دیور را به طور قطع از ورشکستگی مالی نجات داد. پس از معرفی لباس هایی برای کلکسیون دیور در سال ۱۹۵۸، در سال ۱۹۶۰ سن لورن توانست پلیورهای یقه اسکی خوش پوشی به سبک «بیتنیک» و ژاکت های چرمی مشکی خزدار و محبوبی را به بازار ارائه کند. در سال ۱۹۶۰ سن لورن برای حضور در جنگ الجزایر به کشورش فراخوانده شد اما بنا به دلایل پزشکی از حضور در جنگ معاف شد. زمانی که او به پاریس بازگشت متوجه شد که موقعیت شغلی اش در شرکت دیور را از دست داده است. در ابتدا طراح جوان با شنیدن این خبر در موقعیتی شکننده و آسیب زا قرار گرفت اما پس از مدتی توانست به دلیل نقض قرارداد علیه شرکت دیور شکایت کند و در حدود ۴۸ هزار پوند غرامت دریافت کند.

تأسیس خانه ی مد ایو سن لورن

سرمایه و فراغتی که سن لورن کسب کرده بود حالا می توانست برای او فرصتی طلایی و منحصربه فرد محسوب شود؛ درسال ۱۹۶۱ او با کمک دوست صمیمی و همکارش «پیر برژه» Pierre Berge توانست خانه ی مد خود را با نام «خانه ی مد ایو سن لورن» (با نام اختصاری YSL ) راه اندازی کند. با ظهور فرهنگ پاپ و اشتیاق عمومی به طراحی های بدیع و تازه، زمینه ی مناسبی برای ورود سن لورن به عرصه ی مد فراهم شد. در سال ۱۹۶۲ اولین کالکشن از لباس های طراحی شده ی ایو سن لورن در معرض نمایش قرار گرفت. اولین مشتری سرشناس او «کاترین دونو» هنرپیشه ی معروف فرانسوی بود. سن لورن پوشیدن شلوار توسط زنان را به یکی از ترند های مد تبدیل کرد و با تغییر قواره و ترکیب جامه های مخصوص مردان و تبدیل آن به جامه های زنانه، استاندارد جدیدی در صنعت طراحی لباس ایجاد کرد. طراحی کت و شلوارهای رسمی نظیر «اسموکینگ» (تاکسیدوی زنانه) برای خانم ها، از جمله ابتکارات و نوآوری های او بود. سن لورن در کالکشن های انتهای دهه ی ۶۰ میلادی لباس هایی با پارچه های شفاف و متالیک طراحی کرد که این بدعت گذاری یکی از برجسته ترین فعالیت های سن لورن در عرصه ی مد محسوب می شد. در سال ۱۹۶۶ اولین بوتیک اختصاصی محصولات ایو سن لورن در پاریس افتتاح شد. با گسترش شرکت سن لورن در طی سال های فعالیتش، این برند علاوه بر لباس های لوکس و اوت کوتور، لباس های آماده پوشیدن، اکسسوری، پارچه های مورد استفاده در دکوراسیون خانه، عطر و لباس مردانه هم تولید کرد. چند مدل از محبوب ترین عطرهای برند ایو سن لورن عبارت اند از عطر Y، عطر Rive Gauche و عطر Opium که به ترتیب در سال های ۱۹۶۴، ۱۹۷۱ و ۱۹۷۷ تولید شدند.