زیباترین متن ادبی در مورد غروب خورشید

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

نم باران، لب دریا، غم تو، تنگ غروب

دل من تنگ تو شد، کاش که پیدا بشوی

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

می شوم دلتنگ دیدار تو هر تنگ غروب

گر چه غم بسیار، امّا شادی از ما دور نیست…

تو را دوست دارم

زمین از چرخیدن می ماند

و خورشید فراموش می کند که باید غروب کند…

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

من قصه تو را تا ابد اینگونه آغاز میکنم :
یکی بود
هنوزم هست
خدایا همیشه باشد …

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

از تو دور بودن پر توقعم کرده …
حالا دیگر تمام تو را میخواهم تا بشوم ثروتمند ترین فرد روى زمین !

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

پیش چشمت خطاست شعر قشنگ

چشمت از شعر من قشنگ تر است

من چه گویم که در پسند آید

دلم از این غروب تنگ تر است

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

گفتی که چو خورشید زنم سوی تو پر

چون ماه شبی می کشم از پنجره سر

اندوه که خورشید شدی تنگ غروب

افسوس که مهتاب شدی وقت سحر

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

بر تن خورشید می پیچد به ناز

چادر نیلوفری رنگ غروب

تک درختی خشک در پهنای دشت

تشنه می ماند در این تنگ غروب

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

از کبود آسمان ها روشنی

می گریزد جانب آفاق دور

در افق بر لاله سرخ شفق

می چکد از ابرها باران نور

می گشاید دود شب آغوش خویش

زندگی را تنگ می گیرد به بر

باد وحشی می دود در کوچه ها

تیرگی سر می کشد از بام و در

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

اما

جمعه

تنها روزیست

که من می توانم

صندلی چوبی ام را به پشت بام ببرم

و تماشای چشم های تو را

در غروب آفتاب

جشن بگیرم

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

خوش به حال من ودریا و غروب و خورشید

و چه بی ذوق جهانی که مرا بــــا تو ندید

رشته ای جنس همان رشته که بر گردن توست

چـــــــه سروقت مرا هــــــم به سر وعده کشید

به کف و ماسه که نایابترین مرجان ها

تپش تبزده نبض مـــــــــرا می فهمید

آسمان روشنی اش را همه بر چشم تو داد

مثل خورشید که خود را به دل من بخشید

ما بــه اندازه هــــم سهـــــم ز دریا بردیم

هیچکس مثل تـــو ومن به تفاهم نرسید

خواستی شعر بخوانم دهنم شیرین شد

ماه طعـــم غـــزلــــــم را ز نگاه تو چشید

من که حتی پی پژواک خودم می گردم

آخرین زمــزمه ام را همــــه شهر شنید

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

غروب هم زیباست ، در واقع نوعی طلوع است ، غروب را دوست دارم

چون تنها همدم من تنها می باشد

غروب را دوست دارم چون میتوانم با او بی دغدغه درددل کنم

به که چه زیبا گوش میدهد

غروب را دوست دارم چون تنها شاهد و محرم اشکهایم در فراق یارم میباشد

وبا انوار طلایی خود فقط صورتم را نوازش میکند

غروب را دوست دارم چون که همرنگ چشمان غمدار خودم میباشد

غـــروب را دوست دارم ، چـــون غـــروب است

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

وقت غروب است خورشید زیباست

مثل عروس است از دور پیداست

یک ابر نازک افتاده رویش

مانند یک تور بر روی مویش

داماد پس کو؟ او توی راه است

من شک ندارم آقای ماه است

جشن عروسی در آسمان هاست

صدها ستاره همان آن هاست

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

این زندگی نیست کـه می گذرد؛
این ما هستیم کـه رهگذریم…
” پس با هر طلوع و غروب لبخند بزن ”
“مهربان باش و محبت کن”
“حتی تاریک ترین شب نیز پایان خواهد یافت و
خورشید خواهد درخشید”
روزهای خوب خواهد آمد

دلت کـه گرفته باشد…
با صدای ترانه کـه هیچ…
با صدای دست فروش دوره گرد هم
گریه می کنی…
و این اسـت شرح حال غروب جمعه های من

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

گفته بودی عجیب دلتنگی
دل من هم برای تو تنگ اسـت
پیش من هم غروب زیبا نیست
پیش من هم طلوع کم رنگ اسـت

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

به سلامتى همه ی اونایى ک دلشون از یکى دیگه گرفته

ولى براى این کـه خودشون رو آروم کنند میگن:به خاطره غروب پاییزه

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

دوستت دارم تمام و کمال
از شرق پیشانیت
تا غروب لبخندت
از جنوب چشمهایت
تا شمال نفس هایت
دوستت دارم تمام و کمال

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

باورکن
انگشتانم با هیچ سرمایی یخ نمیزنند گلم!
ترا کـه مینویسم،گرم می شود دست هایم
هنوز با توام
نباشی هم با خیالت مدام
راه می روم
حرف میزنم
عشق می ورزم
نفس میکشم
وبا گردش فصول
دور می چرخم چشم های بی غروب ترا
هرروز
هر هفته
و هر سال

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

خیال نکن اکر برای کسی تمام شدی..
امیدی هست…
خورشید…
از انجا کـه غروب می کند..
هیچگاه طلوع نمی کند

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

گاهگاهی دل من می گیرد،بیشتر وقته غروب،ان زمانى کـه خدا نیز پر از تنهاییست واذان در پیش اسـت،

من وضو خواهم ساخت،از خدا خواهم خواست کـه توتنها نشوى و دلت پر زخوشى ها باشد…

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

دیروز غروب
پیاده روهای غمگین را قدم میزدم
عابران بی تفاوت از کنارم
سکوتم را لگد می کردند
زیر هجوم افکارم
تو را آرزو کردم
کاش یکی ازاین عابران بودی
هیچ نگاهی آشنا نبود
جز کودک فال فروشی کـه نگاه غمگینش بغض مرا بـه انفجار رساند

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

اگر من بزرگ نمی شدم، پدربزرگ هنوز زنده بود، مو های مادرم سفید نمیشد

مادربزرگ در ایوان خانه باز میخندید،

تنهایی معنایش همان تنها بودن در اتاقم بود

غروب جمعه برایم دلگیر نبود

چقدر گران به پایان رسید بزرگ شدن من

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

شمال و غروب و معمای تو
کدوم روز خوب تماشای تو
امان از نم جاده و بغض من
می بارم برای سبک تر شدن
کدوم ساحل دنج پهلو تو
بشینم پی ردی از بوی تو
صدف تا صدف اوج غم با منه
دل تنگمو صخره پس میزنه

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

چو ماه از کام ظلمت ها دمیدی
جهانی عشق درمن آفریدی
دریغا، با غروب نابهنگام
مرا در دام ظلمت ها کشیدی

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

همه ی در انتظار غروب خورشید آسمان من اند…
نمیدانند ناخدای بی نام بی تو راه را گم می کند
چون بـه چشمک ستاره ی قطبی دل نبسته اسـت

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

غروب پاییز یه غروب دیگس
غروب پاییز یه تصویری دیگس
غروب پاییز دریا ،یه نقاشی خاص دیگس
قدم زدن دوعاشق ریختن برگا، غروب پاییز…یه حس حال دیگس

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

روزهایم هم چون برگهای پاییز غروب کـه میشود
میوفتد . . .
نمیدانم درخت زندگی ام چند برگ دارد. . . ؟
فقط میدانم پاییز اسـت

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

متن درباره غروب پاییز

نم باران، لب دریا، غم تو، تنگ غروب
دل من تنگ تو شد، کاش کـه پیدا بشوی

غرق غروب رفتنت ماند دلم

در فکر سکوت رفتنت ماند دلم

دریا یادگار تلخی از عشق تو بود

تنها کجا رفتی که تنهاست دلم

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

من اینجا یک فنجان نیم خورده دارم

یک صندلی کنار بی حوصله گی هایم

و صداهای زندانی که گاه گاه سر می کشند

از استخوانهایم

از موهایم

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

سکوتم را لگد می کردند

زیر هجوم افکارم

تو را آرزو کردم

کاش یکی ازاین عابران بودی

هیچ نگاهی آشنا نبود

جز کودک فال فروشی

که نگاه غمگینش بغض مرا به انفجار رساند

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

صخره رو می خوام واسه با هم نشستن

تنگ غروبا، پیش دریا ، تو و من

چشم تو زیباست آره فانوس دریاست

هرجا درخشید ساحل من همونجاست

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

مثل آبی مثل بادی وغباری

مثل عاشقای خاکی ته پاییز صدایی

مثل آدمای تنها.حس پاک یک غروبی

بی صدا تا ته دنیا می ری اما خیلی دوری

مثل یک غروب دریا توی غربت زمونه

یا مثل طلوع زیبا توی فصل عاشقونه

مثل اون پرنده ای تو که تو فکر آسموناست

می پری با همه امید تا رسی به اوج پرواز

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

درنزدیکی غُروب دریا…

همجوارشن وماسه های ساحل

ترس همه ی وجودم رافراگرفته است

قلبم جوری میزند!

اِنگاربه امتداد راه رسیده ام

چشمم جوری می بیند

انگاردنیا تمام شدنیست

بی شک خبریست!

هرلحظه موجی میرسد

باصدای موج چشمم می گرید

انگاریکی توان ایستادن را،ازپاهایم گرفته است

حراسان میروم!

نمی دانم چه کرده ام!

به چه جرم؟

روزگاردنبال من است

میخواهم باروزگار پی جَنگ روم

تااِمتداد راه میروم

بی تردید خدایست که نمی گذارد, روزگار پیروزشود

آری…

دِلم برنوررَحمتش رسیده است

دیگرفرار,ازروزگارچرا؟

حال من پادررکاب وروزگاردُنبال من است.

گاهگاهی دل من میگیرد،

بیشتر وقته غروب،

آن زمانى که خدا نیز پر از تنهاییست

واذان در پیش است،

من وضو خواهم ساخت،

از خدا خواهم خواست که توتنها نشوى

و دلت پر زخوشى ها باشد

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

تا من نرفته ام، عاشق شو و بسوز،

بر صفحه ی شبم، طرحی بکش ز روز،

تا من نرفته ام، ای شاه بی شکست!

برگرد از غروب، دریا

✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸⚝✸

شاید غروب امروز آخرین غروب تنهایی باشد. امیدوارم از مطالب ارائه شده لذت برده باشید و با دوستان خود به اشتراک بگذارید. برای مشاهده مطالب دیگر به سایت ساعد نیوز بخش سرگرمی(اس ام اس) مراجعه نمایید.