زندگی خصوصی سحر جوزانی و همسرش + عکس های جذاب و دیدنی

پنجشنبه، 12 تیر 1399 زمان مطالعه 2 دقیقه

سحر جعفری جوزانی، در سال 1357 در سانفرانسیسکو، کالیفرنیا آمریکا متولد شد.

بیوگرافی سحر جعفری جوزانی

سحر جعفری جوزانی (زاده ۱۱ تیر ۱۳۵۷ در سانفرانسیسکو) هنرپیشه سینما و تلویزیون، نویسنده و شاعر ایرانی-آمریکایی است.

خانواده

سحر جعفری جوزانی، در سانفرانسیسکو در کالیفرنیا از یک مادر آمریکایی متولد شد و تا سن ۵ سالگی ساکن آنجا بود. وی فرزند مسعود جعفری جوزانی (نویسنده و کارگردان) است. او فارغ التحصیل روانشناسی کودک از دانشگاه آزاد اسلامی است. و فتح الله جعفری جوزانی عموی او میباشد.سحر جوزانی یک برادر هم دارد.

بیوگرافی مسعود جعفری جوزانی

مسعود جعفری جوزانی متولد 18 آذر 1327 در ملایر کارگردان و فیلمساز و دارای مدرک کارشناسی ارشد فیلمسازی از دانشگاه ایالتی سان فرانسیسکو آمریکا است. از دیگر فعالیت های وی تدریس در دانشگاههای ایران و مدیریت مؤسسه «جوزان فیلم» است. وی مجوز تدریس مادام العمر در دانشگاه ایالتی سان فرانسیسکو را دارد. ایشان به عنوان کارگردان سریال تلویزیونی کوروش کبیر به تهیه کنندگی علی معلم انتخاب شدند.

شروع فعالیت

سحر جعفری جوزانی فعالیت سینمایی خود را با نقش کوتاهی در فیلم شیر سنگی به کارگردانی مسعود جعفری جوزانی در سال ۱۳۶۵ آغاز کرد، او با نویسندگی در سریال آژانس دوستی و پس از آن بازیگری در همین سریال به فعالیت خود به صورت رسمی ادامه داد و پس از آن وارد سینما شد. او در سال ۱۳۸۲ در سریال تلویزیونی طنز نقطه چین بازی کرد و و فعالیت خود را در تلویزیون شروع کرد.

شهرت

در سال 1387 نامزد سیمرغ بلورین نقش مکمل برای بازی در فیلم بلوغ شد اما شهرت او بیشتر به سریال نقطه چین مهران مدیری در سال 1381 بر می گردد.

ازدواج سحر جعفری جوزانی

یه چند وقت خبر ازدواج سحر جعفری جوزانی به گوش می رسید و به نظر می آمد تا نامزدی پیش رفته باشند که او در برنامه دورهمی به آن اشاره کرد در نهایت گفت به ازدواج ختم نشد و مجرد می باشد.

رفت آمد به آمریکا

بعد از بازگشت به ایران مدام به آمریکا رفت و آمد دارم، مادر من آمریکایی است و برای دیدنش چندین بار در سال به آمریکا سفر می کنم.سحر جوزانی در ایران نزد مادر بزرگ پدریش بزرگ شده است .

رابطه ات با پدر

جوزانی: من عاشق پدرم هستم و هیچکس را در دنیا به اندازه او دوست ندارم، که اگر همه جای دنیا از هم بپاشد و یک نفر به من بخواهد کمک کند، پدرم است، پدرم آدمی است که از بچگی همه چیزها را برایم قشنگ می کرد، هر اتفاق تلخی که برایم می افتد، او برایم شیرینش می کرد یعنی زوایای آن اتفاق را به من نشان می داد که تلخی آن رویداد را فراموش می کنم، همیشه با خودم می گویم کاش سر سوزنی از استعداد او را در این باره داشتم تا می توانستم در زشتی ها هم زیبایی ها را ببینم، او واقعا مرد بزرگی است.