به گزارش سرویس دانشگاه پایگاه خبری ساعدنیوز، این روایت از دیدار استادان موسیقی و ادبیات ایران، لحظهای نادر و پرشور از همنشینی هنر و ذوق را به تصویر میکشد. لطفی با ساز درخشانش، سبک استادانه آقاحسینقلی را زنده میکند و شهریار با شور و شوقی کودکانه، هر نغمه را ستایش میکند. این برخورد هنرهای متفاوت، فضایی گرم و صمیمی میآفریند که در آن موسیقی و ادبیات بههم پیوند میخورند. شهریار، که خود موسیقی را خوب میشناخت، آواز سوختهای میخواند و شوخطبعانه شجریان را به چالش میکشد.
صحنهای که شهریار با تحسین و ذوق به شجریان میگوید: «افشاری هم بلدی بخونی؟» و شجریان با فروتنی پاسخ میدهد، تجلی خلوص هنری است. لحظههای این دیدار، پر از شادمانی و لبخند، نشاندهنده ارتباط عمیق هنرمندان بزرگ با یکدیگر و عشق مشترک آنها به موسیقی و ادبیات است. سایه، با خندههایش، این فضای دلنشین را کامل میکند و گواهی میدهد بر اینکه هنر در اوج خود، هر دل را به وجد میآورد.
برای مشاهده اخبار مرتبط با دانشگاه اینجا کلیک کنید
2 ماه پیش