به گزارش سرویس کودک پایگاه خبری ساعدنیوز، بیماریهای مادرزادی قلبی یکی از شایعترین ناهنجاریهای دوران بارداری و نوزادی هستند که میتوانند سلامت کودک را بهطور جدی تهدید کنند. یکی از این موارد، وجود سوراخ در قلب جنین یا همان نقصهای دیوارهای قلب است که ممکن است در زمان تولد یا حتی بعد از آن شناسایی شود. همچنین نارسایی قلبی، یعنی ناتوانی قلب در پمپاژ مؤثر خون، میتواند علائم خطرناکی در نوزاد ایجاد کند. درک علل، علائم و راههای درمان این اختلالات میتواند نقش مهمی در حفظ جان نوزاد ایفا کند.
وجود سوراخ در قلب جنین که اغلب با عنوان نقص دیواره بین بطنی (VSD) یا بین دهلیزی (ASD) شناخته میشود، یکی از شایعترین نقایص مادرزادی است. این حالت زمانی رخ میدهد که دیواره جداکننده بین حفرههای قلب به درستی تشکیل نمیشود.
علت این مشکل هنوز بهطور دقیق مشخص نیست، اما ژنتیک، دیابت بارداری، عفونتهای ویروسی (مثل سرخجه) و مصرف برخی داروها در دوران بارداری میتوانند نقش مهمی داشته باشند. در برخی موارد، این نقص ممکن است بدون علامت باشد و با گذشت زمان خودبهخود بسته شود.

نارسایی قلبی در نوزاد به معنای کاهش عملکرد پمپاژ قلب است که باعث اختلال در تأمین اکسیژن و مواد مغذی به بدن میشود. این وضعیت میتواند در اثر نقایص مادرزادی، عفونتها، بیماریهای عضله قلب یا اختلالات ریوی ایجاد شود.
نوزادانی که دچار نارسایی قلبی هستند، معمولاً با علائمی مانند تنفس سریع، تعریق زیاد (مخصوصاً هنگام شیر خوردن)، کبودی لبها و پوست، اختلال در وزنگیری و گریه مداوم روبرو هستند. تشخیص زودهنگام میتواند نقش حیاتی در درمان این کودکان داشته باشد.

پزشکان از روشهای مختلفی برای تشخیص این مشکلات استفاده میکنند. سمع صدای غیرطبیعی قلب (سوفل)، استفاده از نوار قلب (ECG)، تصویربرداری با اکوکاردیوگرافی (ECHO) و گاهی امآرآی قلب از جمله روشهای استاندارد تشخیصی هستند.
همچنین در برخی موارد، غربالگریهای دوران بارداری میتوانند علائم اولیه این نقایص را در جنین تشخیص دهند. اگر این نقایص به موقع تشخیص داده نشوند، ممکن است باعث مشکلات جدیتری در رشد و عملکرد بدن نوزاد شوند.
در بسیاری از موارد، سوراخهای کوچک در قلب نوزاد (بهویژه نقص بین دهلیزی) ممکن است به مرور زمان و با رشد کودک، بدون نیاز به مداخله پزشکی بسته شوند. اما سوراخهای بزرگتر که باعث بروز علائم بالینی میشوند، نیاز به پیگیری جدی و درمان دارند.
پزشکان معمولاً با توجه به اندازه و محل سوراخ، تصمیم میگیرند که آیا باید از دارو درمانی، جراحی یا دستگاههای مخصوص برای بستن سوراخ استفاده شود یا خیر. گاهی نیز ترکیبی از این روشها به کار میرود.
درمان نارسایی قلبی به علت اصلی آن بستگی دارد. اگر مشکل ساختاری در قلب وجود داشته باشد، ممکن است نیاز به جراحی ترمیمی باشد. در مواردی که عملکرد عضله قلب کاهش یافته، داروهایی برای تقویت عملکرد قلب تجویز میشود.
علاوه بر این، اقدامات حمایتی مانند تغذیه مناسب، کنترل عفونتها، استفاده از اکسیژن و پیگیری منظم با پزشک متخصص قلب اطفال، بخش مهمی از درمان را تشکیل میدهند. برخی نوزادان ممکن است نیاز به بستری شدن در بخش مراقبت ویژه نوزادان (NICU) داشته باشند.
اگر نوزاد شما یکی از علائم زیر را دارد، باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید:
کبودی اطراف دهان یا نوک انگشتان
تنفس سریع و سطحی
تعریق زیاد حین تغذیه
بیقراری مداوم یا کاهش سطح هوشیاری
عدم رشد کافی یا کاهش وزن
تشخیص و درمان بهموقع میتواند جان کودک شما را نجات دهد.
سوراخ بودن قلب جنین و نارسایی قلبی در نوزادان اگرچه نگرانکننده هستند، اما با پیشرفتهای پزشکی امروز، اغلب قابل درمان و کنترلاند. شناخت علائم اولیه، پیگیری مداوم وضعیت قلب جنین و نوزاد، و همکاری با پزشکان متخصص میتواند از بروز مشکلات جدی در آینده جلوگیری کند. والدین باید آگاه، صبور و پیگیر باشند تا کودکشان بتواند یک زندگی سالم و طبیعی داشته باشد.
برای مشاهده مطالب مرتبط با کودکان اینجا کلیک کنید