به گزارش سرویس خانواده ساعدنیوز و به نقل از نی نی سایت، داشتن جفت خلفی نشان دهنده چه موقعیتی است؟ آیا جفت خلفی خطرناک است؟ زایمان با جفت خلفی چه خطراتی برای مادر و نوزاد دارد؟
جفت ساختاری است که در دوران بارداری در رحم شکل می گیرد. وظیفه جفت تامین اکسیژن و مواد مغذی برای جنین در حال رشد است، البته باید مواد زاید را هم از خون جنین خارج کند. جفت به دیواره رحم متصل می شود و بند ناف جنین را به وجود می آورد. جفت معمولا به قسمت بالایی، جانبی، جلو یا پشت رحم وصل می شود.
جفت خلفی
یعنی محل لانه گزینی جفت، در دیواره پشتی رحم است.
جفت قدامی
در جفت قدامی محل لانه گزینی جفت در دیواره جلویی رحم قرار دارد.
جفت فوندال
یعنی جفت در بالاترین قسمت رحم لانه گزینی کرده است .
جفت جانبی
وقتی جفت در قسمت چپ یا راست رحم باشد.
جفت پایین
یعنی جفت در قسمت تحتانی رحم لانه گزینی کرده است .
وقتی جفت روی دیواره پشتی متصل می شود ، جفت خلفی است. این قسمت رحم نزدیک ستون فقرات مادر است. زمانی که تخمک بارور می شود، نزدیک به آن ناحیه رحم باقی می ماند و از آنجا رشد می کند. در واقع این وضعیت به این معنی است که کمر جنین به موازات کمر مادر قرار می گیرد و سر او رو به پایین و صورت نوزاد رو به شکم مادر است.اگر جفت در قسمت پشتی رحم به سمت قسمت بالای رحم قرار داشته باشد موقعیت آن طبیعی است. این موقعیت به جنین اجازه می دهد تا قبل از تولد به سمت موقعیت زایمان حرکت کند. جفت می تواند موقعیت خود را در بارداری تغییر دهد و تغییر موقعیت کاملا طبیعی است. اگر جفت به سمت دهانه رحم باشد نگران کننده است چون می تواند باعث زایمان زودرس یا خونریزی بیش از حد شود.
پزشک متخصص زنان برای تشخیص موقعیت جفت در رحم سونوگرافی انجام می دهد. با سونوگرافی موقعیت دقیق جفت و وضعیت قرارگیری آن نسبت به سرویکس مشخص می شود. این که جفت در طول دوران بارداری در رحم جابجا شود، معمولی و نرمال است. در اواسط بارداری جفت حدود 50 درصد روی سطح رحم را می پوشاند، اما در حدود هفته 40 بارداری، فقط بین 17 تا 25 درصد سطح رحم را می پوشاند. این وضعیت به این معنی است که جفت کوچکتر نشده فقط رشد آن در زمانهای مختلف بارداری کم یا زیاد می شود. در سه ماهه سوم بارداری سر جنین با پایین آمدن به ناحیه لگن آماده تولد می شود و بخش پایینی رحم مادر در اثر فشار سر جنین شروع به نازک شدن می کند.
وقتی سر جنین در زمان تولد رو به بالا است، مادر باید فشار بیشتری برای زایمان تحمل کند. در این موقعیت معمولا برای تحریک انقباضات به پیتوسین احتیاج دارند و در زایمان واژینال یا سزارین خطر بیشتری را آنها را تهدید می کند. البته احتمال خون ریزی پس از زایمان نیز در این مادران بیشتر است. احتمال اپیزیاتومی و پارگی واژن در مادرانی که وضعیت قرارگیری فرزندشان به صورت خلفی است و زایمان واژینال را تجربه می کنند بیشتر از مادرانی است که صورت فرزندشان رو به پایین است.
برای دنبال کردن اخبار مربوط به دوران بارداری کلیک کنید
