به گزارش سرویس سیاست پایگاه خبری ساعدنیوز، مسعود پزشکیان، جراح قلب و سیاستمدار میانهروی ایرانی، که از سالها پیش چهرهای شناختهشده در عرصه سلامت و سپس سیاست داخلی بوده، با پیوند تجربهٔ بالینی و مدیریت دانشگاهی اکنون در رأس قوهٔ مجریه قرار گرفته است.
مسعود پزشکیان در 7 مهر 1333 در شهرستان مهاباد واقع در استان آذربایجان غربی متولد شد. او تحصیلات پزشکی را در دانشگاه علوم پزشکی تبریز آغاز و سپس در رشتهٔ جراحی قلب ادامه داد؛ دورههای تخصص و فوقتخصص را به پایان برد و سالها به عنوان استاد و مدیر در دانشگاههای علوم پزشکی فعال بود. فعالیتهای علمی و مدیریتی او زمینهٔ ورودش به مسئولیتهای کلان حوزهٔ سلامت را فراهم کرد.
پزشکیان در ساختار وزارت بهداشت نیز نقشآفرینی کرد: او از جمله بهعنوان معاون وزیر و سپس وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در دولت سید محمد خاتمی فعالیت داشت (2001–2005) و در این سمت پیگیر اصلاحاتی در نظام سلامت و گسترش دسترسی خدمات درمانی شد. سابقهٔ مدیریتی او در دانشگاه علوم پزشکی تبریز و برنامهریزیهای مرتبط با توسعهٔ مراکز بهداشتی از اهرمهای اصلی کارنامهٔ او است.
پس از بازگشت به عرصهٔ پارلمانی، پزشکیان نمایندهٔ حوزهٔ انتخابیهٔ تبریز، آذرشهر و اسکو در مجلس شورای اسلامی شد و برای چند دوره در مجلس حضور داشت؛ او همچنین از سالهای 2016 تا 2020 یکی از نایبرئیسهای مجلس بود و در تصمیمگیریهای پارلمانی نقش محسوس داشت. در مجلس، ترکیبی از مطالبات منطقهای، بهویژه دربارهٔ مسائل اجتماعی و فرهنگی استان آذربایجان، و دغدغههای ملی در حوزهٔ سلامت را پیگیری کرد.
در انتخابات ریاستجمهوری تابستان 2024 پزشکیان با شعارهای میانهروانه و وعدهٔ بهبود اقتصادی و گشایش دیپلماسی در دور نهایی پیروز شد؛ این پیروزی با استقبال طبقات اصلاحطلب و میانهرو روبهرو شد و او در پی آن سوگند ریاستجمهوری را اداء کرد. پیروزی او در فضایی رخ داد که تحلیلگران از محدودیتهای نهادی قدرت در ایران یادآور شدهاند، اما همزمان بهبود روابط بینالمللی و کاهش فشارهای اقتصادی از جمله وعدههای محوری کارزار او بود.
دوران آغازین ریاستجمهوری پزشکیان با انتصابهای کلیدی و تلاش برای نشاندادن گرایش به سیاست خارجی تعاملی همراه شده است؛ در عین حال او با چالشهایی مانند برخورد نهادهای قدرت موازی و محدودیت در حوزههای امنیتی و سیاست خارجی مواجه است. دولت او تلاش کرده است مسیر مذاکره برای کاهش تحریمها و بازگشت نسبی به توافقهای بینالمللی را بگشاید، هرچند تصمیمگیری نهایی در بسیاری از حوزهها همچنان تابع نهادهای عالیرتبه کشور است.
زندگی شخصی پزشکیان نیز بخشی از روایت رسانهای او را تشکیل میدهد: او تکباختهٔ خانواده است و گزارشها حاکی از آن است که در دههٔ 1370 شمسی (اوایل دههٔ 1990 میلادی) همسر و یکی از فرزندانش را در یک سانحه از دست داده؛ این رویداد تأثیر عمیقی بر زندگی خصوصی او گذاشته و از دلایل کمتر عمومیشدهٔ کنار نگذاشتن نقشهای اجتماعی و حرفهایاش ذکر میشود.
پزشکیان امروز در کانون توجه داخلی و خارجی قرار دارد: از یک سو بهعنوان پزشکی با سابقهٔ بلند در آموزش و درمان دیده میشود و از سوی دیگر بهعنوان رهبری که وعدهٔ گشایش اقتصادی و کاهش فشارهای اجتماعی را داده، اما محدودهٔ عملیاتی او در پرتو ساختار قدرت ایران محدود ارزیابی میشود. چالشهای اقتصادی، مسئلهٔ حقوق شهروندی و نحوهٔ تعامل با جامعهٔ جهانی از مهمترین عرصههایی است که عملکرد او در آنها سنجیده خواهد شد.
