به گزارش سرویس دانشگاه پایگاه خبری ساعدنیوز، غلامحسین بنان (10 اردیبهشت 1290 – 8 اسفند 1364) خوانندهٔ موسیقی دستگاهی ایرانی بود. او از سال 1306 تا سال 1347 در زمینهٔ موسیقی فعالیت داشت. او عضو شورای موسیقی رادیو، استاد آواز هنرستان موسیقی تهران و بنیانگذار انجمن موسیقی ایران بود. بنان نخستین خوانندهٔ ایرانی آشنا با خط بینالمللی موسیقی بود. جنس صدای وی از نوع باریتون بود. ترانههایی از جمله بهار دلنشین، الهه ناز و سرود ای ایران از آثار شناختهشده با صدای بنان هستند. بنان نتیجه محمدشاه قاجار است.
بر دل ما تیر بلا می بارد از نگهی
عشوه گری کشته مرا با چشم دل سیهی
بر نگهی جان بازم چشم تو ای مهنازم
دل من تو به یک نگهت جانا شیدا کردی
ز شرار نگه به دلم شوری بر پا کردی
به یکی ساغر شد دل و دین از دستم
چه به جانم کردی که چنین سر مستم
به تو رو آوردم ز همه بگسستم
ز جهان بگذشتم به تو چون پیوستم
عزیز من دل ستان من
دگر تویی همچو جان من
تو جان جاویدی تو صبح امیدی
تو نازنین چه به از این گر وفا کنی یاد ما کنی
به عهد خود وفا کنی
خوش تو این دل مبتلا کنی دل پریشانی
که آن تو را خواهد تو را به جان خواهم به جان بلا خواهم
تو نازنین چه به از این گر وفا کنی یاد ما کنی
به عهد خود وفا کنی
خوش تو این دل مبتلا کنی دل پریشانی
که آن تو را خواهد تو را به جان خواهم به جان بلا خواهم
برای مشاهده اخبار مرتبط با دانشگاه اینجا کلیک کنید
