به گزارش سرویس آموزش پایگاه خبری ساعدنیوز، امیر هوشنگ ابتهاج (6 اسفندِ 1306 – 19 مردادِ 1401)، متخلّص به ه. ا. سایه، شاعر و پژوهشگرِ ایرانی بود. به اعتقاد بسیاری از نویسندگان و شاعران او را بزرگترین غزلسرای معاصر مینامند. او نخستین کتابش به نام نخستین نغمهها را در سال 1325 منتشر کرد. از آثار دیگر او میتوان به تصنیف تو ای پری کجایی، سپیده، به یاد عارف و غزلهای در کوچهسار شب، حصار و ارغوان اشاره کرد. او در رادیو از 1350 تا 1357 سرپرست برنامهٔ گلها و نیز پایهگذار برنامهٔ موسیقایی گلچین هفته بود.
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت ِ درخت، سوختن است...
آن درختِ کُهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامن تُهی و پا در بند
سر کشیدم به آسمانِ بلند.
شبم از بیستارگی، شبِ گور
در دلم پرتو ِ ستارهی دور
آذرخشم گَهی نشانه گرفت
َگه تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان، تیره گشت چون َپر ِ زاغ
مرغ ِ شبخوان که با دلم میخواند
رفت و این آشیانه خالی ماند...
آهوان، گم شدند در شبِ دشت
آه از آن رفتگان ِ بی برگشت
برای مشاهده اخبار مرتبط با دانشگاه اینجا کلیک کنید
