به گزارش سرویس هنر و رسانه ساعدنیوز به نقل از همشهری، من مهمانی خود را در روستایی برگزار کردم که در آن به دنیا آمدم، آن‌هم در شرایطی که گاز نبود؛ البته گازی که من در این برنامه استفاده کردم با کپسول کار می‌کرد نه گاز شهری. هوا بسیار سرد بود، به قدری که آب یخ زده بود. به هر حال برگزاری مهمانی در آنجا با سختی‌هایی همراه بود اما علاقه‌مند بودم آن را همان جا برگزار کنم چراکه به دنبال رقم زدن یک تجربه خاص برای همه بودم.
حرکت خلاقانه شما در بردن این برنامه به دل طبیعت، نشان‌دهنده اهمیت ارتباط با ریشه‌ها و لذت بردن از سادگی‌های زندگی است و واکنش های مثبتی هم به آن نشان داده شده است. قصد خودتان از این اتفاق چه بود؟
من به روستای محل تولدم عِرق دارم و فکر می‌کنم بخش زیادی از این برنامه شامِ ایرانی است، پس به دنبال آن بودم زمانی که نوبتم شد مخاطبان را مهمان یک زیبایی بصری نیز کنم. همچنین در منوی غذایم دوست داشتم غذاهای محلی درست کنم؛ غذایی معمولی که خوب پخته شود و همچنین اکثریت مردم بتوانند آن را بخورند و چیز عجیبی نباشد. خوشبختانه مردم با این اتفاق همراه شدند و با هر پیغامی که می‌گرفتم، بسیار حالم خوب شد. همچنین متوجه شدم مردم بسیار مهربان و دل‌بزرگی داریم که واقعا انتقاداتشان سازنده است. قدردان تمام کسانی هستم که با پیام‌هایشان کمک کردند تا انگیزه بگیرم برای ادامه مسیر و دست تک تک شان را می‌بوسم.
سایر مطالب بخش هنر و رسانه ساعدنیوز را از دست ندهید
