من شبیه احسان علیخانی هستم! به همین دلیل خیلی ناسزا شنیدم، خود احسان هم می‌تواند شهادت دهد

  دوشنبه، 01 بهمن 1403 ID  کد خبر 432184
من شبیه احسان علیخانی هستم! به همین دلیل خیلی ناسزا شنیدم، خود احسان هم می‌تواند شهادت دهد
ساعدنیوز: ایمان قیاسی مجری تلویزیون از ساخت برنامه‌های مورد علاقه‌اش و همچنین انتقاد به او برای شباهت اجرایش به احسان علیخانی گفت.

به گزارش سرویس هنر و رسانه ساعدنیوز،یمان قیاسی از جمله مجریانی است که در سال های اخیر حضورش در تلویزیون پررنگ تر شده است. او به عنوان مجری و گزارشگر پشت صحنه «عصر جدید» برای مخاطب شناخته شد و بعد از آن به تدریج اجرای برنامه ها را هم به صورت مستقل به عهده گرفت که از جمله آنها می توان به برنامه های مناسبتی شبکه سه و همچنین مسابقه «قهرمان» اشاره کرد که تاکنون 2 فصل آن از شبکه سه سیما پخش شده است.

شما هنوز با احسان علیخانی مقایسه می شوید از طراحی دکور تا اجرای برنامه و جشن هایی که در تلویزیون برگزار کرده است.

بگذارید خیالتان را راحت کنم، سقف برنامه‌سازی در ایران احسان علیخانی است و واقعاً بعد از او شخص دیگری وجود ندارد، مگر اینکه یک اتفاق جدید خلق شود. سقف برنامه‌سازی را احسان تعیین کرده است. اینکه من شبیه علیخانی هستم، به این دلیل است که من 20 سال در کنار او بوده‌ام. من از علیخانی یاد گرفتم و این موضوع ناخواسته برای من اتفاق افتاده است.

بالاخره مخاطب انتظار دارد زمانی هم از زیر این سایه بیرون بیایید. مثل علیخانی که شاید زمانی با فرزاد حسنی مقایسه می‌شد یا رضا رشیدپور که او هم زمانی با محمود شهریاری قیاس می‌شد.

حتماً این اتفاق خواهد افتاد. برای من ناخواسته این اتفاق رخ داده است. من 19 ساله بودم که با احسان شروع کردم، او هم یک سال از من بزرگ‌تر است و سال 86 با هم شروع کردیم. من قبل از اینکه بخواهم با او همکاری کنم، با او دوست بودم. این دوستی باعث شد که من به او نزدیک شوم و به واسطه آن، این ارتباط شکل بگیرد. به هر حال اگر بگویند ایمان قیاسی شبیه احسان علیخانی اجرا می‌کند، اگر من شبیه احسان اجرا کنم، واقعاً بی‌نظیر است. من دست همه آن‌ها را می‌بوسم و از آن‌ها تشکر می‌کنم که من را در آن سطح و لول می‌بینند. نه تنها مشکلی ندارم، بلکه خوشحالم و فکر نمی‌کردم که کمکی هم از او گرفته‌ام.

چالشی هم داشته اید در این سال ها که روی آنتن نبوده است یا از او کمکی می گیرید؟

من همیشه اول از احسان رخصت و اجازه می‌گیرم تا روی آنتن بروم. خودش می‌تواند شهادت دهد. حالا برخی می‌گویند چرا فالو نمی‌کنی یا پست هایش را لایک نمی‌کنی، اما زندگی خیلی جدی‌تر از فالو و لایک است. حداقل هنوز برای من و احسان، این 2 مقوله از هم جدا هستند. من حتماً از احسان مشورت می‌گیرم، مثلاً می‌گوید: «مراقب باش، اطلاعاتت را نسبت به مهمان‌ها بیشتر کن و از زوایای مختلف به مهمان ها و موضوع نگاه کن.» او مانند یک استاد مشاوره می‌دهد و راهنمایی می‌کند، و من از او بسیار ممنونم.

خیلی‌ها نسبت به تلویزیون این نقد را دارند و می‌گویند که اگر احسان علیخانی، طراحی دکورش، مهمان‌هایش و اجرایش خوب است، چرا خودش روی آنتن نیست؟ چرا یک نسخه دیگر از احسان علیخانی وجود دارد؟ یا مثلاً اگر رامبد جوان و برنامه‌هایی مثل «خندوانه» خوب هستند، چرا خودش نیست و چرا کپی های اینها وجود دارد؟

نقد درستی است، آدم ها باید خودشان باشند و کار خودشان را انجام دهند، بدل یا مدل دست چندم افراد به درد نمی خورد و این نقد وارد است. اگر هدف تلویزیون این است که چنین کاری انجام دهد این نقد درست است اما فکر نمی کنم تلویزیون چنین هدفی داشته باشد. به قول شما، زمانی می‌رسد که آدم دستش خالی است و می‌خواهد برنامه‌ای بسازد. ممکن است از چهار یا پنج جوان استفاده کند، و من هم با این موضوع مشکلی ندارم. حتماً باید این اتفاق بیفتد. رسانه باید مولد چهره‌های جدید باشد، چیزی که در این سال‌ها نبوده است. هر آدمی که الان می‌بینید، قبلاً هم وجود داشته، فقط الان کمی پررنگ‌تر یا جدی‌تر شده است. چرا الان افراد جدید ساخته نمی‌شود که اگر 10 سال دیگر قرار شد یکی قهر کند یا هر اتفاقی بیفتد، آن آدم را داشته باشیم؟ این وظیفه رسانه است، به‌ویژه تلویزیون، که این تولید را داشته باشد و همیشه چهره‌های خاص خودش را پرورش دهد.

شاید روزی یک نفر نخواهد کار کند و بخواهد زمینه کاری‌اش را تغییر دهد، مثلاً از تلویزیون به سینما برود. در این صورت تلویزیون چه باید بکند؟ البته برعکس این موضوع هم اتفاق می‌افتد، مثلاً از سینما به تلویزیون می‌آیند. این رفت و آمد طبیعی است و حتی یک افتخار محسوب می‌شود.

چقدر ممکن است به خود شما این نقد را مطرح کرده باشند که چرا به جای احسان علیخانی هستید و یا در فضای مجازی ناسزا گفته باشند؟

من خیلی ناسزا نشنیده ام البته لطف خدا بوده است. شاید دلیلش هم این است که من زندگی خودم را می‌کنم و موضع خاصی نسبت به مسائل ندارم. تنها در جاهایی که لازم هستم حضور دارم و بیش از اندازه اظهار نظرهای بی‌مورد نمی‌کنم. درباره موضوعاتی که به آن‌ها تسلط ندارم، صحبت نمی‌کنم. ما بعضی‌اوقات احساس می‌کنیم به دلیل اینکه چهره‌ شناخته شده‌ای داریم، می‌توانیم در هر زمینه‌ای که دلمان می‌خواهد، اظهار نظر کنیم، در حالی که به واقع در موضوعاتی مانند سیاست، اقتصاد، مسکن، طلاق و غیره تخصصی ندارم. من چه اطلاعاتی دارم که باید درباره این مسائل صحبت کنم؟ یا چه تحصیلاتی دارم که بتوانم اطلاعات دقیقی در این مورد ارائه دهم؟ من نه تنها در زمینه‌های سیاسی اطلاعی ندارم، بلکه در موارد دیگر هم صلاحیت اظهارنظر ندارم. حتی در برنامه‌ام خبری اعلام نمی‌کنم، مثلاً نمی‌گویم دیروز در فلان مکان چه اتفاقی افتاده است. نمی‌توانم این کار را بر اساس فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام و تلگرام انجام دهم و حرفی بزنم که منابع آن‌ها غیررسمی هستند. فکر می کنم ما به تدریج اینگونه آدم های خطرناکی می شویم و من نمی‌خواهم اینگونه باشم. خدا را شکر انتقادات به من همین است که مثلاً چرا در شب یلدا احساساتی می‌شوم یا چرا شبیه احسان علیخانی هستم! اما حتماً هیچ گاه نمی شنوید که گفته شود چرا ایمان قیاسی درباره فلان موضوع یا فلان شخص اینگونه حرف زد؟ نه الان نه در آینده چون رویکردم این نیست.

منبع: همشهری

برای مشاهده سایر مطالب هنرمندان با سرویس هنر و رسانه ساعد نیوز در ارتباط باشید.


1 دیدگاه

  دیدگاه ها
پربازدیدترین ویدئوهای روز   
آخرین ویدیو ها