به گزارش سرویس روانشناسی پایگاه خبری ساعدنیوز، در پیچ و خمهای زندگی مشترک، لحظاتی پیش میآید که ابرهای ناراحتی بر آسمان رابطه سایه میافکنند و شریک زندگیتان، مرد مهربان همراه روزهایتان، چهرهای درهم و گرفته به خود میگیرد. در این هنگام، هنر ظریف همسرداری و کلید گشایش این دلگرفتگیها، در نحوه تعامل شما نهفته است. آیا میدانید چگونه میتوانید با امواج منفی ناراحتی همسرتان همراه شوید، نه اینکه در مقابل آن قرار بگیرید؟ این مقاله، با تکیه بر اصول روانشناسی و راهنماییهای منابع معتبر روانشناسی، نقشهای راه برای عبور از این موقعیتها ارائه میدهد تا نه تنها آرامش را به خانه بازگردانید، بلکه بنیانهای عشق و تفاهم را نیز مستحکمتر سازید.
هنگامی که شوهرتان ناراحت است، اولین قدم این است که فضایی امن و بدون قضاوت برای او فراهم کنید تا بتواند احساسات خود را بیان کند. شنونده فعال بودن به این معناست که تمام توجه خود را به او معطوف کنید، تماس چشمی برقرار کنید و با تکان دادن سر یا گفتن جملاتی مانند "متوجهام" یا "درک میکنم" به او نشان دهید که به حرفهایش گوش میدهید.
همدلی گام بعدی است. سعی کنید خودتان را جای او بگذارید و دنیا را از دیدگاه او ببینید. حتی اگر با نظر او مخالف هستید، احساساتش را بپذیرید و با جملاتی مانند "به نظر میرسد خیلی ناراحت هستی" یا "حق داری که این احساس را داشته باشی" به او نشان دهید که احساساتش برای شما مهم است. به یاد داشته باشید، هدف در این مرحله حل مشکل نیست، بلکه درک و تایید احساسات همسرتان است.
هنگامی که همسرتان کمی آرام شد و احساس کرد که حرفهایش شنیده شده است، میتوانید به آرامی و با احترام با او صحبت کنید. از لحن آرام و صدای ملایم استفاده کنید و از هرگونه سرزنش، انتقاد یا تحقیر اجتناب کنید. به جای استفاده از جملاتی که با "تو" شروع میشوند و حالت تهاجمی دارند (مانند "تو همیشه...")، از جملاتی که با "من" شروع میشوند استفاده کنید تا احساسات و نیازهای خودتان را بدون متهم کردن همسرتان بیان کنید (مانند "من احساس ناراحتی میکنم وقتی که...").
در حین صحبت کردن، به زبان بدن خود نیز توجه کنید. حالت بدنی آرام و گشوده داشته باشید و از حرکات تند و عصبی خودداری کنید. اگر احساس میکنید که بحث بالا گرفته است، بهتر است برای مدتی سکوت کنید و به خود و همسرتان فرصت بدهید تا آرام شوید و بعداً دوباره در مورد موضوع صحبت کنید.
پس از اینکه هر دو طرف توانستید احساسات خود را به آرامی بیان کنید، نوبت به پیدا کردن دلیل اصلی ناراحتی میرسد. گاهی اوقات دلیل ناراحتی همسرتان واضح است، اما در برخی موارد ممکن است نیاز به پرسیدن سوالات بیشتر باشد تا بتوانید به ریشه مشکل پی ببرید. سوالاتی مانند "چه چیزی باعث ناراحتیات شده؟" یا "آیا کاری از دست من برمیآید؟" میتوانند در این زمینه کمککننده باشند.
هنگامی که دلیل ناراحتی مشخص شد، به صورت مشترک به دنبال راه حلی برای حل مشکل بگردید. این کار باعث میشود که همسرتان احساس کند که در حل مشکلات تنها نیست و شما برای بهبود رابطه تلاش میکنید. در این مرحله، انعطافپذیر باشید و آمادگی پذیرش نظرات یکدیگر را داشته باشید. هدف پیدا کردن راه حلی است که برای هر دو طرف قابل قبول باشد و رضایت هر دو را جلب کند.
برای پیشگیری از ناراحتیهای مکرر، سعی کنید عوامل تحریک کننده همسرتان را شناسایی کنید. به مرور زمان و با دقت در رفتارهای او، میتوانید متوجه شوید که معمولاً در واکنش به چه مسائلی ناراحت میشود. با شناخت این عوامل، میتوانید سعی کنید تا حد امکان از آنها دوری کنید و از ایجاد موقعیتهایی که منجر به ناراحتی او میشوند، جلوگیری کنید.
به عنوان مثال، اگر متوجه شدهاید که همسرتان از دیر رسیدن شما برای شام ناراحت میشود، سعی کنید برنامهریزی بهتری داشته باشید یا در صورت تاخیر، حتماً به او اطلاع دهید. شناخت و احترام گذاشتن به حساسیتهای همسرتان، نقش مهمی در حفظ آرامش و صمیمیت در زندگی مشترک دارد.
برخورد صحیح با شوهر ناراحت نیازمند صبر، همدلی، احترام و مهارتهای ارتباطی موثر است. با ایجاد فضایی امن برای بیان احساسات، گوش دادن فعال، صحبت کردن با آرامش، تلاش برای یافتن دلیل ناراحتی و دوری از عوامل تحریک کننده، میتوانید به حل مشکلات و تقویت پیوند عاطفی خود کمک کنید. به یاد داشته باشید که هدف نهایی، ایجاد یک رابطه سالم و شاد بر پایه تفاهم و احترام متقابل است.
برای مشاهده سایر مطالب مرتبط با روانشناسی اینجا کلیک کنید
