به گزارش سرویس تاریخ و فرهنگ پایگاه خبری ساعدنیوز، احمدشاه قاجار، آخرین شاه سلسله قاجار، در سنین نوجوانی به قدرت رسید. بسیاری از مورخان، او را فردی بیتجربه و فاقد توانایی لازم برای اداره کشور میدانند. در دوران سلطنت او، ایران با مشکلات متعددی از جمله بحرانهای اقتصادی، مداخلات خارجی و بیثباتی سیاسی روبهرو بود. احمدشاه به دلیل ضعف شخصیت و عدم تصمیمگیری قاطع، نتوانست از عهده این چالشها برآید.
یکی از انتقاداتی که به احمدشاه وارد میشود، ترسویی و عدم جسارت اوست. در دوران مشروطه، احمدشاه در مواجهه با مخالفان و فشارهای سیاسی، اغلب موضع انفعالی اختیار میکرد و به جای اتخاذ تصمیمات قاطع، به دنبال حفظ قدرت شخصی خود بود. این ضعف شخصیت، باعث تضعیف موقعیت او در برابر نیروهای قدرتمند داخلی و خارجی شد.
در دوران جنگ جهانی اول، ایران به یکی از عرصههای درگیریهای بینالمللی تبدیل شد. احمدشاه در این شرایط بحرانی، نتوانست نقش موثری در حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور ایفا کند. برخی مورخان، او را متهم به بیتفاوتی نسبت به سرنوشت مردم و کشور میکنند و معتقدند که او بیشتر به منافع شخصی خود فکر میکرد.
در نهایت، احمدشاه در سال 1304 توسط رضاخان پهلوی از سلطنت خلع شد. این رویداد، پایان دوره قاجاریه و آغاز دوران پهلوی را رقم زد. بسیاری از مورخان، خلع احمدشاه را نتیجه طبیعی ضعف و ناتوانی او در اداره کشور میدانند.
برای مشاهده سایر مطالب مرتبط با تاریخ و فرهنگ اینجا کلیک کنید
