به گزارش سرویس تاریخ و فرهنگ پایگاه خبری ساعدنیوز، پارسه، نام باستانی تخت جمشید، پایتخت تشریفاتی شاهنشاهی هخامنشی بوده است. این شهر باشکوه که در نزدیکی شیراز کنونی قرار دارد، نمادی از قدرت، شکوه و تمدن ایرانیان در دوران باستان به شمار میرود. ساخت پارسه به دستور داریوش بزرگ آغاز شد و در دوران حکومت خشایارشا و اردشیر یکم به اوج شکوفایی خود رسید. این مجموعه عظیم شامل کاخها، عمارتها و بناهای تاریخی متعددی است که با معماری بینظیر و تزئینات باشکوه خود، چشم هر بینندهای را به خود خیره میکند.
کاخ آپادانا با ستونهای بلند و نقش برجستههای بینظیرش، یکی از مهمترین بخشهای پارسه است. این کاخ محل برگزاری مراسم تشریفاتی و پذیرایی از مهمانان ویژه پادشاه بوده است. کاخ تچر، کاخ هدیش و دروازه ملل از دیگر بناهای مهم این مجموعه هستند که هر یک به نوبه خود از اهمیت خاصی برخوردارند. نقش برجستههای پارسه که داستانهای حماسی و وقایع تاریخی را به تصویر میکشند، از شاهکارهای هنر ایران باستان به شمار میروند. این نقش برجستهها نه تنها زیبایی بصری دارند، بلکه اطلاعات ارزشمندی را در مورد فرهنگ، آداب و رسوم و باورهای مردم آن دوران در اختیار ما قرار میدهند.
تخت جمشید در طول تاریخ بارها مورد حمله و تخریب قرار گرفته است. در سال 330 قبل از میلاد، اسکندر مقدونی به پارسه حمله کرد و این شهر باشکوه را به آتش کشید. با این حال، باستانشناسان توانستهاند بخشهایی از این مجموعه عظیم را بازسازی کنند و امروزه تخت جمشید یکی از مهمترین مقاصد گردشگری ایران و جهان به شمار میرود.
برای مشاهده سایر مطالب مرتبط با تاریخ و فرهنگ اینجا کلیک کنید
