به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، اولین مرحله تحریک جنسی است. دومین مرحله گشاد شدن شریان یا سرخرگ آلت تناسلی است که باعث خونرسانی بیشتر و جمع شدن خون در سینوس های وریدی یا بافت اسفنجی آلت تناسلی است. سومین مرحله که جهت ایجاد نعوظ ضروری است، بسته شدن دریچه های وریدی و جلوگیری از جریان خون وریدی در آلت است که باعث سفتی الت تناسلی مردانه می گردد. هر کدام از این مراحل اختلال پیدا کند نعوظ حاصل نخواهد شد.
اختلال نعوظ موقتی یا همان زود خوابیدن نعوظ، ناتوانی گهگاه در دستیابی به نعوظ آلت یا حفظ آن است. مردان سالم هم ممکن است در عملکرد جنسی خود در هر چهار بار یکبار چنین مشکلی را تجربه کرده باشند. این یک روال طبیعی از زندگی است و جای نگرانی نیست.
بهتر است مردان با عملکرد طبیعی بدن خود بیشتر آشنا شوند تا در صورت شل شدن آلت تناسلی حین رابطه جنسی نگران نشده و یا حتی افسرده نشوند. اختلال نعوظ موقت به طور ناگهانی اتفاق می افتد و ممکن است با میل جنسی کم همراه باشد. مردان مبتلا به اینحالت اغلب متوجه می شوند که هنوز نعوظ شبانه خود به خودی دارند.
علت زود خوابیدن نعوظ
دلایل زیادی برای زود خوابیدن نعوظ و شل شدن آلت تناسلی وجود دارد:
1. اضطراب عملکرد
مقاربت می تواند کمی استرس زا باشد. مردان ممکن است مردانگی خود را با توانایی انجام آن در اتاق خواب برابر کنند و این باعث بروز اضطراب در آنان شود. متأسفانه، مردانی که زود خوابیدن نعوظ را تجربه کرده اند، بیشتر مضطرب می شوند، که ممکن است منجر به پیشگویی شود.
2. عوامل روانشناختی
استرس در محل کار یا افسردگی و اضطراب می تواند به طور مستقیم بر توانایی فرد در پیشرفت چهار مرحله پاسخ جنسی تأثیر بگذارد. آدرنالین، هورمون استرس، توانایی مردان در رسیدن یا حفظ نعوظ را مسدود می کند. اگر این عوامل روانشناختی ذهن شما را درگیر ساخته باشد احتمالا کاهش میل جنسی را هم تجربه خواهید کرد.
3. زود خوابیدن نعوظ ناشی از عوارض جانبی دارو
بسیاری از داروها می توانند مانع پاسخ جنسی شوند. در حقیقت، علت از دست رفتن نعوظ حین رابطه ممکن است در 25٪ موارد مربوط به دارو باشد. به همین دلیل بسیار مهم است که با پزشک خود در مورد عوارض جانبی داروهای خود صحبت کنید. تغییر دارو می تواند یک راه حل سریع برای درمان عدم حفظ نعوظ موقعیتی باشد.
برخی از این داروها شامل داروهایی برای افسردگی، درد، فشار خون بالا و مشکلات پروستات هستند. این داروها شامل داروهایی مانند پروزاک، والیوم، لوتنسین و پروسکار هستند. داروهای بدون نسخه نیز می توانند باعث اختلال نعوظ گهگاه شوند. داروی معمول سوزش معده، تاگامت، محرک شناخته شده ای است.
4. الکل و مواد مخدر
الکل و ماری جوانا داروهایی هستند که به راحتی در دسترس بوده و میل جنسی مردان را کاهش می دهند و همچنین از مراحل خاص پاسخ جنسی جلوگیری می کنند. علاوه بر این مواد مخدر مانند هروئین و کوکائین می توانند باعث زود خوابیدن نعوظ غیرقابل برگشت شود.
5. مشاهده بیش از حد پورن
مطالعات نشان می دهد مشاهده فیلم های پورن می توانند باعث اختلال نعوظ موقت و زود خوابیدن نعوظ شوند. با گذشت زمان هم ممکن است توانایی مردان در احساس میل جنسی را کاهش داده و ممکن است اضطراب عملکردی ناشی از انتظارات غیر واقعی در مورد برخوردهای جنسی با شریک زندگی شان را افزایش دهند.
6. سبک زندگی نامناسب
بیماری های قلبی و سکته مغزی از دلایل اصلی مرگ و ناتوانی است و مشکلات جنسی می تواند نشانه اولیه یک مشکل باشد. این بیماریها قبل از تأثیر در بزرگتر شدن قلب و مغز، به عروق کوچک آلت تناسلی آسیب می رسانند. مردانی که بیش از گاهی دچار اختلال نعوظ می شوند، باید نگاه جدی تری به سلامتی خود بیندازند.
کاهش وزن، فعالیت بدنی بیشتر و ترک عادت های مضرر مانند سیگار کشیدن، که همگی به بهبود وضعیت بیماریهای شریانی در آلت تناسلی مرد کمک می کنند. وقتی بیماری شریانها وخیم تر شود، اختلال نعوظ موقتی می تواند دائمی شود.
7. میل جنسی کم
مشکلات ارتباطی و همچنین موارد هورمونی مانند تستوسترون کم، می تواند منجر به کاهش میل جنسی شود. مهم است که میل جنسی کم (یک بخش حیاتی از فرآیند پاسخ جنسی) از شل شدن آلت تناسلی با میل جنسی طبیعی افتراق داده شود. اگر مسئله میل جنسی کم باشد، مردان بایستی مشکل اساسی را درمان نمایند.
8. خستگی
خستگی بیش از حد می تواند مراحل پاسخ جنسی را قطع کند. برخی تحقیقات نشان می دهد ورزشکاران نخبه ای مانند دونده های ماراتن یا دوچرخه سوارانی که در طول هفته به شدت تمرین می کنند، ممکن است میل جنسی کمتری داشته باشند، چه بعد از یک تمرین طولانی مدت و چه بسا حتی در طولانی مدت. همچنین، از آنجا که رابطه جنسی ضربان قلب را افزایش داده و به عنوان نوعی ورزش هوازی محسوب می شود، اگر مردان از نظر جسمی خسته باشند، احتمال نعوظ یا حفظ حالت نعوظ آنها کمتر خواهد شد.
9. ضعف بعد از نزدیکی در مردان
بعد از رابطه جنسی، همه مردان دوره ای دارند که دوره مقاومت نامیده می شود و بدون توجه به تحریک، نعوظ دیگری ندارند. این دوره در مردان بسیار متفاوت است، از چند دقیقه تا چند ساعت یا حتی روزانه، اما ارتباط چندانی با سطح هورمون ها یا توانایی برای نعوظ ندارد. مردان باید توجه داشته باشند که با افزایش سن این دوره طولانی تر می شود. از آنجایی که مردان بعد از هر نوع رابطه جنسی، یک دوره مقاومت دارند.
