علائم و نشانه های عفونت لوزه و درمان آن

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از بهداشت نیوز: 

 عفونت لوزه ها بیماری ای است که سالانه میلیون ها را نفر را درگیر خود می نماید.

لوزه ها در پشت گلو واقع شده است و در واقع مجموعه ای از بافت لنفی هستند که بخشی از سیستم ایمنی بدن را تشکیل می دهند. عفونت لوزه ها اگر چه ناراحت کننده و ناخوشایند است، ولی به ندرت پیش می آید که وضعیت نگران کننده ای باشد.

اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا، چه دارو مصرف کنند چه نکنند، در عرض چند روز به طور کامل بهبود می یابند. همچنین بیشتر علائم این بیماری طی ۷ تا ۱۰ روز برطرف می شود.

شایعترین علائم عفونت لوزه ها عبارتند از:

گلو درد و ناراحتی هنگام بلعیدن

لوزه های قرمز و متورم با لکه های پر شده

درجه حرارت بالا

سردرد

مشکل بلعیدن

درد در گوش و گردن

خستگی

مشکل خواب

سرفه

لرز

غدد لنفاوی متورم

همچنین علائم زیر نشانه های کمتر شایع بیماری می باشند:

کوفتگی

درد معده و استفراغ

حالت تهوع

خزدار شدن زبان

تغییر صدای

بوی بد دهان

مشکل در باز کردن دهان

در برخی موارد ممکن است بیمار دچار سنگ لوزه شود. سنگ های لوزه از مواد موجود در شکاف ها و حفره های لوزه تشکیل می شود. این سنگ ها به طور کلی کوچک هستند اما در موارد نادر می تواند تا ۳ سانتی متر شود. سنگ لوزه می تواند اذیت کننده باشد و در برخی از موارد هم به سختی برداشته می شود اما در کل خطرناک نیست.

در موارد اندکی عفونت لوزه ممکن است به گلو هم سرایت کند و موجب سختی تنفس شود. در این شرایط مراقبت های پزشکی و اورژانسی لازم است. علاوه بر این، اگر فرد علائم زیر را تجربه کند، باید به دکتر خود مراجعه نماید:

تب بیش از ۳۹/۵ درجه

گرفتگی گردن

ضعف عضلانی

گلو دردی که بیش از دو روز ادامه داشته باشد

علل ابتلا

از آنجایی که لوزه ها اولین خط دفاع در برابر مهاجمان دنیای بیرون از بدن هستند، لذا مستعد عفونی شدن می باشند. عفونت لوزه معمولا ویروسی است، اما گاهی اوقات می تواند بر اثر باکتری هم باشد. چه سبب بیماری ویروسی باشد و چه باکتری، عفونت لوزه می تواند مسری بوده و از فردی به فرد دیگر سرایت کند.

شایع ترین انواع ویروس هایی که عفونت لوزه را ایجاد می کنند عبارتند از:

آدنوویروس، که با گلودرد و سرماخوردگی همراه است.

رینوویروس، که شایع ترین علت سرماخوردگی است.

آنفلوآنزا که اغلب موجب بیماری آنفلوانزا هم می شود.

ویروس سینسیتیال تنفسی که اغلب باعث عفونت های دستگاه تنفسی حاد می شود.

کروناویروس، که دارای دو زیرمجموعه ای است که انسان را آلوده می کند و یکی از آن ها علت بیماری سارس می باشد.

همچنین شایع ترین نوع باکتری که منجر به عفونت لوزه ها می شود استرپتوکوکوس است.

انواع عفونت لوزه

انواع مختلفی از بیماری عفونت لوزه وجود دارد که با علائم و دوره بهبودی آنها تعریف می شود. این گونه ها شامل انواع زیر می باشند:

عفونت لوزه حاد: علائم معمولا حدود ۳ تا ۴ روز طول می کشد اما می تواند تا ۲ هفته نیز ادامه یابد.

عفونت لوزه عود کننده: فرد در طول سال انواع مختلف عفونت لوزه را تجربه می نماید.

عفونت لوزه مزمن: فرد دچار گلودرد و بوی بد نفس به صورت متمادی می شود.

تشخیص نوع عفونت به پزشک کمک خواهد کرد که روش مناسب درمان را انتخاب نماید.

درمان های خانگی عفونت لوزه

استراحت بدن را قادر می سازد به جای کارهای روزمره، انرژی خود را بر روی مبارزه با عفونت متمرکز کند

– خوردن مقدار زیادی مایعات باعث جلوگیری از خشک شدن گلو و ایجاد ناراحتی بیشتر می شود. هنگامی که بدن با عفونت مبارزه می کند، نیاز به هیدراسیون بیشتری نسبت به حالت طبیعی دارد. نوشیدنی های گرم و ترجیحا بدون کافئین نیز می توانند آرام بخش باشند.

– غرغره با آب نمک می تواند باعث کاهش ناراحتی گلو شود.

– استفاده از رطوبت ساز های هوا و یا نشستن در حمام بخار می تواند باعث کاهش تحریک ناشی از هوای خشک شود

– اجتناب از تحریک کننده ها، مانند توتون و عدم ایستادن در محیط های دودی.

اگر عفونت لوزه با روش های خانگی درمان نشود، گزینه هایی مختلفی برای درمان وجود خواهد داشت:

درمان دارویی

مسکن های بدون نسخه می تواند برای کاهش اثرات عفونت لوزه ها استفاده شود. برخی از این داروها عبارتند از استامینوفن و ایبوبروفن. اگر عفونت بر اثر باکتری باشد، معمولا پزشک آنتی بیوتیک تجویز می کند. آنتی بیوتیک ها برای عفونت ویروسی تجویز نمی شود! پنیسیلین شایع ترین آنتی بیوتیک است.

بیماران باید توجه داشته باشند که لازم است داروها را به طور کامل به میزان تجویز شده، مصرف نمایند. چه علائم برطرف شده باشد و چه نشده باشد. چرا که در این صورت ممکن است عفونت گسترش یافته و در بلند مدت موجب بروز تب روماتیسمی و یا تورم کلیه شود.

جراحی لوزه

جراحی به عنوان روشی نسبتا رایج برای مقابله با عفونت لوزه مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه، جراحی لوزه فقط در مواردی که عفونت به صورت مزمن و یا عود کننده باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال، اگر فرد در طی یک سال هفت مرتبه عفونت لوزه را تجربه کند یا ۳ بار در سال برای سه سال پیاپی این اتفاق برایش بیفتد پزشک معمولا جراحی می کند.

اگرچه لوزه ها بعد از بلوغ به طور فزاینده ای غیرفعال می شود، اما هنوز یک عضو فعال هستند، بنابراین پزشکان آنها را حذف نمی کنند مگر آن که لازم باشد.

اگر لوزه ها باعث ایجاد مشکلات ثانویه مانند موارد زیر شود، جراحی به نظر لازم می رسد:

آپنه خواب که شامل مشکلات تنفسی در شب است

مشکل تنفس یا بلعیدن

آبسه ای که دشوار درمان شود.

سلولیت لوزوی، هنگامی که این عفونت به سایر نقاط گسترش می یابد و باعث ایجاد چرک در پشت لوزه می شود.

اگر لازم باشد که لوزه ها برداشته شود، روش های مختلفی وجود دارد که ممکن است مورد استفاده قرار گیرد مانند لیزر، امواج رادیویی، انرژی اولتراسونیک، دمای سرد یا سوزن گرم شده توسط الکتریسیته.

جراحی به عنوان آخرین راه حل مورد استفاده قرار می گیرد. چرا که اثرات منفی آن بیش از اثرات مثبت برداشتن لوزه می باشد.