به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از ایرنا، بررسی روند درگیری ها در سال های اخیر بین گروه های مقاومت در فلسطین و لبنان با رژیم صهیونیستی نشان می دهد که با توجه به ایجاد برخی تغییرات کمی و کیفی در بین این گروه ها، ابتکار عمل در این سال ها به صورت تدریجی در هر دوره بیش از پیش در اختیار مقاومت قرار گرفته است.
سال پایه این بررسی ها را باید از 2000 میلادی یعنی زمان عقب نشینی مفتضحانه رژیم صهیونیستی از لبنان و فرار نظامیان این رژیم از جنوب این کشور در نظر گرفت که می توان وقایع را به قبل و بعد از این تاریخ و در دو صفحه متمایز از هم مورد تحلیل و ارزیابی قرار داد.
تا قبل از این سال رژیم صهیونیستی مغرور از اقدامات خود در منطقه و کشورهای اطراف برای رسیدن به اهداف خود دست به هر اقدام نظامی نظیر لشکرکشی به لبنان ، حملات هوایی ، موشکی ، اشغال مناطق مختلف و نظایر آن بدون در نظر گرفتن حاکمیت کشورها و قوانین و مقررات بین المللی می زد.
در این دوران رژیم صهیونیستی ابتکار عمل را در عرصه های مختلف علیه کشورهای اطراف و مردم آن بر عهده داشت و به صورت یکطرفه با حمایت آمریکا و برخی از مزدوران خود از فضای اختلاف و چنددستگی گروه ها استفاده و یکه تازی می کرد و همواره هم طرف موفق در هر درگیری و حمله نظامی بود و مجامع بین المللی نیز تقریبا ساکت بودند و گاها تحت فشار افکار عمومی بیانیه هایی صادر می کردند.
سکوت مجامع بین المللی و نبود برخی رسانه های امروزی ، حمایت های داخلی از اقدامات نظامی برای حاکمان رژیم صهیونیستی نیز موجب شده بود تا دست آنان برای هر اقدامی باز باشد و به خاطر نبود تلفات در داخل فلسطین اشغالی و برقراری امنیت در آن تصمیم های نظامی چندان با مخالفت مواجه نمی شد و زمان اقدامات نظامی مانند حملات و تجاوزات نیز بسیار طولانی و گاهی به چند ماه و سال هم می رسید.
اما از سال 2000 یعنی زمان عقب نشینی اجباری و فرار نظامیان صهیونیست از لبنان که اکنون به اعتراف برخی فرماندهان نظامی اسراییل راهی جز این نداشتند، به یکباره ورق برگشت و کفه ترازو در منطقه به نفع مقاومت و گروه های حامی آن در لبنان ، فلسطین و سوریه شد.
در این مقطع با توجه به تجربه جنبش حزب الله لبنان برای عقب نشاندن نظامیان اشغالگر صهیونیست در سایه وحدت ، همدلی ، سازماندهی و انجام امور تشکیلاتی، دیگر گروه های مقاومت نیز به خصوص در فلسطین به این نتیجه رسیدند که موضوع شکست ناپذیری اسراییل ادعایی بیش نیست و شرط آن همدلی، همبستگی و ثبات در مسیر مقاومت و ادامه ایستادگی است.
ظهور و بروز چنین نگاهی در بین گروه های مختلف مقاومت به خصوص در فلسطین برای مقابله با رژیم صهیونیستی در کنار برخی حمایت های کشورهای منطقه از آنان موجب شده تا رفته رفته ورق برگردد و اسراییلی که تا آن زمان حاضر به قبول هیچ شرطی برای آتش بس و برقراری آرامش نبود به دنبال وحدت گروه های فلسطینی با نگاه های مختلف و استفاده از برخی سلاح های مانند موشک های بومی، لذت شکست در برابر مقاومت و این بار نه از طریق کشورهای همسایه بلکه در داخل سرزمین های اشغالی را بچشد.
در چنین فضایی سردمداران رژیم صهیونیستی دست به کار شدند و با توجه به ضرباتی که از مقاومت متحمل شده بودند، برنامه ها و راهبرد خود را با توسل به برخی پیشرفت های نظامی و هوایی ، ترور فرماندهان گروه های مقاومت ، سامانه های پدافندی و حملات سنگین و گسترده برای پشیمان کردن گروه های مقاومت تغییر دادند.
لذت و طعم پیروزی گروه های مقاومت و تحمیل برخی شروط بر تل آویو از سوی آنان در سال های اخیر این گروه ها را بر آن داشت تا برای در دست گرفتن ابتکار عمل بیش از پیش متحدتر شده و برخی هماهنگی ها را با یکدیگر برای ادامه به زانو در آوردن دشمن صهیونیستی در پیش بگیرند.
در چنین فضایی اسراییل با توجه به این که در ارتباط با درگیری های اخیر همه کاره نیست، بلکه بخشی از بازی است و این مقاومت می باشد که برخی مواقع برای آن شرط تعیین می کند، برای مقابله با گروه های مقاومت به انواع حربه های غیرانسانی نظیر محاصره مردم غزه و نظایر آن در 13 سال گذشته روی آورده تا شاید بتواند مقاومت و اراده آنان را بشکند و بار دیگر بر اوضاع مسلط شود.
اکنون دیگر این تل آویو نیست که بخواهد هر زمان آتش جنگ را شعله ور کرده و هر زمان که خواست خاموش کند، بلکه این گروه های مقاومت هستند که برای آن شرط قایل می شوند و دیگر درگیری ها مانند 2014 میلادی 51 روزه نیست، بلکه به خاطر فشارها در سرزمینهای اشغالی و زیان های ناشی از بی ثباتی و ناامنی درگیری ها و کشته شده شماری از صهیونیست ها در آخرین مورد به کمتر از 50 ساعت رسید و با توجه به تحمل ضربات، پیش بینی می شود از این به بعد زمان درگیری ها بسیار کوتاه باشد.
از دیگر ویژگی های درگیری های اخیر باید به عدم موفقیت اسراییل ، سرعت انتشار اخبار تحولات با استفاده از فضای مجازی و تحریک افکار عمومی جهان و گسترش جغرافیایی درگیری ها به سراسر فلسطین اشغالی به خاطر استفاده از موشک از سوی گروه های مقاومت و افزایش آنان از نظر کمی و کیفی اشاره کرد که حاکمان رژیم صهیونیستی را در بد مخمصه گرفتار کرده است.
سخن آخر این که اسراییل اکنون به وضعیت و موقعیت خود در برابر گروه های مقاومت در فلسطین و کشورهای منطقه به خوبی پی برده و می داند که از همه طرف در محاصره آنان قرار دارد و قدرت تحرک چندانی ندارد و با وجود سرمایه گذاری های کلان بر روی سامانه های مختلف جهت مقابله با موشک های مقاومت، همچنان از مقابله با آنها عاجز است.
در مقطع کنونی تل آویو به همین خاطر بر خلاف قبل از سال 2000 در موارد متعدد از گروه های مقاومت در فلسطین حرف شنوی دارد و بسرعت به درخواست آتش بس از سوی طرف های ثالث به دنبال هر درگیری پاسخ می دهد چرا که می داند ادامه این درگیری ها هیچ نفعی برای آن ندارد و فقط موجب افزایش نارضایتی ها و زیانی های مادی، انسانی و حیثیتی برای این رژیم می شود.