به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از خبرآنلاین، بولتن آمریکایی دانشمندان اتمی در مقاله ای نوشت: دولت بایدن گفته است که بررسی کامل روابط تجاری و اقتصادی با چین را انجام در دستور کار قرار خواهد داد. در واقع، برای بررسی همه جوانب روابط چین و آمریکا در این زمینه ها لازم است: تجارت، فن آوری، تبادلات فرهنگی، دانشجویی و علمی، و از همه مهمتر بحث امنیت. در همه این حیطه ها زمینه برای پیشرفت گسترده وجود دارد، اما مهمترین (وبه طور بالقوه خطرناکترین) حیطه بحث امنیت را در می گیرد.
روابط چین و ایالات متحده آمریکا رو به وخامت است به طوری که اکنون برخی از کارشناسان سیاست خارجی معتقدند که جنگ بین کشورها ممکن است. گرچه این یک دیدگاه در اقلیت است، اما دیدگاهی خطرناک است. در گذشته، جنگ ایالات متحده و چین غالباً به دلایل وابستگی متقابل اقتصادی و بازدارندگی هسته ای، بعید تلقی می شد؛ هزینه های هنگفت جنگ نیز که بماند. علاوه بر این، گفته شده است، اختلاف ایدئولوژیکی و کشمکش های منطقه ای و بین المللی برای برتری دلیل موجهی برای جنگ نیستند. اما اکنون صداهای بدبینانه تری نیز شنیده می شود. با استناد به تشبیهات قبل از جنگ جهانی اول، که در آن (به طور کاملاً نادرست) گفته شده بود وابستگی اقتصادی بین قدرتهای اروپایی، جنگ را غیرممکن می کند. گراهام آلیسون استراتژیست هاروارد و تحلیلگر بین المللی "دام توسیدید" را اینگونه تعریف کرده است: زمانی گرایش به سمت جنگ وجود دارد که یک قدرت نوظهور موجودیت قدرت رهبری فعلی را تهدید می کند و برخی معتقدند که جنگ بین چین و ایالات متحده قابل تصور و حتی محتمل تر است.
ما نگران جهت گیری فعلی سیاست های ایالات متحده و چین هستیم، اما معتقدیم که افراد بدبین هم احتمال جنگ آمریکا و چین را بزرگ جلوه می دهند و هم عواقب احتمالی درگیری مسلحانه را نادیده می گیرند. تولید سلاح های هسته ای به اصطلاح "کوچک" به عنوان دلیل احتمال جنگ بدون تخریب گسترده ذکر شده است. جنگ هسته ای میان قدرت های هسته ای از زمان گسترش سلاح های هسته ای رخ نداده است؛ دقیقاً بر حسب این که تخریب بسیار بزرگ و وحشتناک خواهد بود. اما حتی سلاح های هسته ای کم بازده نیز بسیار مرگبار هستند. هر یک از آنها توانایی تخریبی هزاران بمب هواپیمای جنگ جهانی دوم را دارند. ما نمی توانیم بگوییم که استفاده از چنین سلاح هایی قبل از درگیری مسلحانه چقدر محدود خواهد بود و از آنجا که موشک های چینی می توانند به سواحل ما برسند، ما نمی دانیم که آیا چنین جنگی مهار می شود یا خیر.
دلایل دیگر هم برای فکر کردن در خصوص جنگ بین آمریکا و چین وجود دارد که باید از آن پرهیز کرد. آمریکا گذشته ای دارد که می تواند هشداردهنده باشد. آمریکا و چین در جنگ کره علیه یکدیگر مبارزه کردند زمانی که نیروهای آمریکایی تا رودخانه "یالو" در مرز چین پیشروی کردند و ما می دانیم که چگونه اتفاق افتاد.
ایالات متحده چه نقاط درگیری با چین دارد که در واقع می تواند به جنگ منجر شود؟ ما فقط یک مورد را می توانیم پیدا کنیم و این هیچ ارتباطی با تجارت، رقابت اقتصادی، ایدئولوژی، نقض حقوق بشر توسط چین یا مبارزه برای قدرت نسبی در آسیا یا دیگر مناطق ندارد. تایوان نقطه بحرانی درگیری است. چین حق تاریخی خود را بر تایوان به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از چین ابراز می دارد. ایالات متحده به این اصل متعهد است که رابطه تایوان با چین را نمی توان به زور تغییر داد. بنابراین، اگر چین از محاصره یا از نیروی نظامی استفاده کند، این که تا چه میزان به تایوان کمک نظامی می شود ، موضوعی مهم برای سیاست ایالات متحده است. اقدام نکردن در قبال تهدیدهای نظامی چین نه تنها تعهدات ایالات متحده را در همه جا زیر سوال می برد بلکه می تواند منجر به گسترش سلاح های هسته ای در آسیا شود. در این بین ژاپن، جمهوری کره، استرالیا، شاید ویتنام و اندونزی چه درسی می توانند بگیرند؟ تایوان خود توانایی ساخت سلاح هسته ای را دارد و می تواند چنین کاری را انجام دهد، در صورتی که ایالات متحده روشن کند که به تهدیدات علیه تایوان پاسخ نمی دهد.
آمریکا باید مشخص کند که چگونه به مساله تایوان می پردازد. ایالات متحده باید روشن کند که اگر چین به زور علیه تایوان استفاده کند، عواقب سختی در پی خواهد داشت. اما آمریکا نمی تواند از قبل عواقب آن را مشخص کند.. واشنگتن می پندارد جنگ با چین بر سر تایوان محتمل باشد. جوزف نای اخیراً در وال استریت ژورنال اشاره کرد، با مشورت با چین، دولت بایدن باید سیاست های جلوگیری از تصادف ، مدیریت بحران و ارتباطات سطح بالا را بررسی کند.نویسنده در پایان می نویسد: یک ایالات متحده قدرتمند و مطمئن می تواند بدون درگیر کردن دشمنان جدید یا ایجاد جنگ سرد جدید با چین رقابت کند و همکاری کند.
