علائم تومور گوش یا وروم آکوستیک و راههای درمان آن

تومور گوش یا وروم آکوستیک چیست ؟

نوروم آکوستیک (تومور عصب گوش) یک تومور با سرعت رشد پایین است که بر روی عصب متصل کننده ی گوش به مغز رشد می کند. این عصب، عصب دهلیزی حلزونی یا عصب شنوایی نام دارد. این عصب درست در پشت گوش و در زیر مغز قرار گرفته است. نوروم آکوستیک (تومور عصب شنوایی) عارضه ای نادر بوده و خوش خیم است بدین معنی که به دیگر نقاط بدن منتقل نخواهد شد. بااین حال این تومور می تواند با رشد خود، به اعصاب مهم زیادی آسیب بزند. الگوی رشد این تومورها با یکدیگر متفاوت بوده و تعدادی از آن ها ممکن است با سرعت بالایی رشد کنند (دو برابر شدن اندازه در عرض 6 ماه). در نظر گرفتن احتمال وجود این عارضه در تشخیص ها می تواند باعث تشخیص زودهنگام آن شده و با تسهیل مدیریت عارضه، روش های درمانی ممکن را افزایش داده میزان مرگ و میر را کاهش دهد.

علل و عوامل تومور گوش

نوروفیبروماتوز: تابش پرتوهای یونیزه کننده با دوز بالا (کودکانی که برای درمان عارضه های مربوط به سر و گردن خود در معرض این تابش ها قرار گرفته اند؛ برای مثال، افرادی که برای رفع گرفتگی بینی و یا کوچک کردن لوزه ها تحت اثر این پرتوها قرار گرفته اند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به تومور عصب شنوایی قرار دارند)
نکته : بااین حال، استفاده ی پزشکی از پرتوهای یونیزه کننده با دوز پایین مانند اشعه های استفاده شده برای عکس برداری، عامل خطرناکی شناخته نمی شود.

علایم و نشانه های تومور گوش

علائم این عارضه بسته به اندازه و محل تومور متفاوت اند. ازآنجایی که رشد این تومور بسیار کند است، علائم عارضه معمولاً پس از سن 30 سالگی بروز می کنند.

• احساس حرکات غیرعادی (سرگیجه)
• از دست دادن قدرت شنوایی در گوش آسیب دیده که شنیدن مکالمات را دشوار می کند.
• وزوز کردن گوش آسیب دیده
• علائمی که شیوع کمتری دارند در زیر آورده شده اند:
• دشواری در درک مکالمات
• سرگیجه
• سردرد
• اختلالات تعادلی
• بی حسی در ناحیه ی صورت و یا در یکی از گوش ها
• درد در صورت یا یکی از گوش ها
• احساس ضعف در صورت

تشخیص نوروم آکوستیک (تومور عصبی شنوایی)

سنجش شنوایی: تست شنوایی سنجی تعیین می کند که بیمار تا چه حد صداها و گفتار دیگران را می شنود. این تست، اولین قدم در تشخیص تومور عصب شنوایی است. روی گوش بیمار هدفون مخصوصی قرار داده می شود تا به کمک ان بیمار صدها و یا گفتارهای خاصی را بشنود. این هدفون به دشتگاهی متصل است که واکنش های بیمار را ثبت کرده و میزان کارایی شنوایی را می سنجد.

تست پاسخ برانگیخته شده شنوایی ساقه مغز (BAER): این تست بر روی برخی از بیماران انجام می شود تا امواج مغزی انها در واکنش به صدا ها بررسی شود. بیمار روی گوش خود هدفون قرار میدهد و به این صداها گوش می دهد و در همین حال الکترودهایی که به سر و لاله گوش او متصل هستند، امواج مغزی او را دریافت کرده به کامپیوتر می فرستند.

اسکن از سر: اگر تست های قبلی نشان دهند که احتمال دارد بیمار به نوروم اکوستیک مبتلا باشد، برای تایید قطعی تشخیص از تصاویر اسکن ام آر آی استفاده می شود. در این روش از میدان های مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای تولید تصاویری با جزئیات بالا از مغز استفاده می شود. هر یک از این تصاویر یک سطح مقطع از مغز را (مانند یک برش افقی از مغز) نشان می دهد. با ترکیب این عکس ها می توان تصویری سه بعدی از تومور به دست آورد. دربرخی از موارد ماده کنتراست رنگی در سر بیمار تزریق می شود که موجب می شود تصاویر اسکن با وضوح بیشتری تهیه شوند.

درمان نوروم آکوستیک

انتخاب روش صحیح درمان به عوامل مختلفی بستگی دارد از جمله:

• اندازه تومور
• چگونگی رشد تومور
• سن بیمار
• سایر مشکلات سلامتی که احتمالا بیمار دارد
• شدت علائم بیمار و تاثیر این علائم بر زندگی او

جراحی

سه روش جراحی عمده برای برداشتن تومور عصب شنوایی وجود دارد.

برش بالای گوش میانی (Translabyrinthine)

در این روش یک برش در پشت گوش ایجاد می شود و استخوانی که در پشت گوش قرار دارد و قسمتی از گوش میانی برداشته می شود. اینر وش جراحی برای تومور های بزرگتر از 3 سانتی میتر استفاده می شود. مزیت این روش این است که جراح قبل از برداشتن تومور می تواند به وضح عصب مغزی (عصب صورت) را ببیند. نقطه ضعف این تکنیک این است که موجب کم شنوایی دائمی می شود.

پشت جمجمه ای/ سیگموئید خلفی

در این روش با باز کردن جمجمه در نزدیکی پشت سر، از ناحیه پشتی به تومور دسترسی پیدا یم شود. این روش برای تومرهایی با هر اندازه استفاده می شود و این مزیت را دارد که به کمک آن می توان شنوایی بیمار را حفظ نمود.

حفره میانی

در این روش قسمت کوچکی از استخوان بالای کانال گوش برداشته می شود تا بتوان از این طریق به تومورهای کوچکی که در کانال شنوایی داخلی قرار دارند دسترسی داشت. کانال شنوایی داخلی، کانالی باریک است که از مغز به سمت گوش داخلی و میانی کشیده شده است. با استفاده از این روش نیز می توان شنوایی بیمار را حفظ نمود.

جراحی بسته

در روشی جدید تر و کم تهاجمی تر (جراحی بسته) که برش آندوسکوپیک کامل نام دارد، لوله باریکی که دارای دوربین و منبع نوری و وسایل جراحی است، از طریق سوراخی در جمجمه به سمت تومور هدایت می شود و سپس جراح می تواند نوروم اکوستیک را از طریق این لوله بردارد. این تکنیک جراحی تنها در بیماراستان های بزرگ و مجهز و توسط جراحان متخصص که آموزش های ویژه دیده اند، اجرا می شود. مطالعات اولیه که بر روی این روش انجام شده اند نشان داده اند که نتایج این جراحی مشابه با جراحی به روش باز است.

پرتودرمانی

در برخی از موارد برای درمان نوروم آکوستیک، روش پرتودرمانی تجویز می شود. با استفاده از برخی از تکنیک های خاص می توان با محدود کردن میزان قرارگیری بافتهای مجاور در برابر پرتو و آسیب دیدن آنها، پرتو های قوی را به طرف تومور انتشار داد. پرتودرمانی برای درمان تومور عصب شنوایی معمولا به یکی از دو تکنیک زیر انجام می شود:

• جراحی پرتودرمانی یک بخشی استریوتاکتیک که در آن تنها در یک جلسه ی درمانی صدها اشعه کوچک به سمت تومور هدایت می شوند.
• جراحی پرتودرمانی چند بخشی استریوتاکتیک که در آن دوز پایین تری از پرتوها به صورت روزانه و به صورت تدریجی طی چند هفته به تومور اعمال می شود. مطالعات اولیه که در مورد این روش انجام دشهاند نشان داده اند که با کمک این رشو شاید بتوان شنوایی بیمار را حفظ نمود.

هر دوی این روش ها به صورت سرپایی انجام می شوند بدین معنا که برای انجام ان نیازی به بستری شده بیمار نیست. پرتوهای ارسال شده موجب مرگ سلول های تومور می شوند. با انجام این روش درمانی، روند رشد سلول های تومور، متوقف شده یا کاهش پیدا می کند و در مواردی نیز ممکن است تومور کوچک تر شود اما این روش نمی تواند تومور را به طور کامل از بین ببرد.

سخن آخر

در اخر باید گفت یکی از عمده دلایلی که سبب می شود یک سرطان کشنده باشد و باعث مرگ بیمار شود ،تشخیص دیر هنگام سرطان و همچنین انتخاب نادرست در متخصص مناسب و نادیده گرفتن علائم که ممکن است از نظر شما کوچک باشد ولی در حقیقت همین علائم کوچک سبب خطرناک شدن سرطان می گردد.درمان تومورهای گوش از طریق جراحی است و به ندرت درمان های دیگر برای آن صورت می پذیرد، البته تشخیص به موقع در درمان موفقیت آمیز این بیماری حائز اهمیت است.