علائم بیماری MS در کودکان و روش های درمان

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،بیماری ام اس یا مالتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خودایمنی است که به میلین آکسونها در مغز و نخاع (سیستم عصبی مرکزی) حمله می کند. این حمله باعث آسیب رساندن یا نابود کردن میلین (میلین زدایی) آکسون یا بافت عصبی می شود. اسکلروز به معنای سخت شدن یا ضخیم شدن غیرطبیعی بافت است، که اغلب به علت التهاب است.

ام اس بسیار آهسته در سالهای طولانی (حدود ۲۵ سال) پیشرفت می کند.

مالتیپل اسکلروزیس اغلب در زنان ۲۰ تا ۴۰ ساله تشخیص داده می شود اما ممکن است در هر سنی و هر دو جنس رخ دهد. بدین معنا که در زنان اغلب بیشتر رخ می دهد.

معمولا، مالتیپل اسکلروز یا ام اس در کودکان و نوجوانان (MS اطفال) تشخیص نمی یابد؛ با این حال، متخصصین پزشکی حدود ۸ تا ۱۰ هزار کودک و نوجوان را در ایالات متحده با بیماری ام اس تشخیص داده اند.

علائم ام اس در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان ممکن است مشترک یا علائم اولیه مشابه باشد.

آیا MS در کودکان متفاوت است؟

اولین علائم این بیماری در کودکان متفاوت است. امکان دارد این بیماری بعد از یک اختلال عصبی به نام acute disseminated encephalomyelitis (ADEM) رخ دهد. بیشتر اوقات علائم ADEM مانند حمله سردرد، گیجی، کما، صرع، گردن گرفته، تب و خستگی مفرط بعد از چند هفته از بین می روند. اما بعضی از کودکان هنوز مشکلاتی خواهند داشت که مانند MS است.

امکان دارد ام اس در کودکان کند تر از بزرگسالان پیشروی کند. اما افرادی که این بیماری را در کودکی یا بلوغ داشتند در سن پایین تری دچار معلولیت فیزیکی می شوند. این بیماری می تواند چالش های بزرگ تری با توانایی فکر کردن و احساسات در کودکان و نوجوانان داشته باشند و امکان دارد عملکردشان در مدرسه، تصورشان از خود و روابطشان با همسن های خود تحت تاثیر قرار بگیرد.

علائم ام اس در کودکان مشابه عوارض این بیماری در بزرگسالان است و شامل موارد زیر می باشد:

• مشکلاتی با ادرار و کاکرد شکم
• ضعف
• مشکلاتی در راه رفتن
• تغییر شماره ی چشم
• اسپاسم های عضلانی
• تغییرات حسی مانند مورمور شدن یا بی حسی
• رعشه

همچنین امکان دارد کودکان دچار حملات صرع و خستگی مفرط شوند. بزرگسالان مبتلا به این بیماری معمولا این مشکلات را تجربه نمی کنند.

درمان بیماری ام اس در کودکان چگونه است؟

درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، اما راه هایی وجود دارد که زندگی را برای این کودکان راحت تر می کند. در درمان این بیماری برای تمام مبتلایان آن سه هدف اصلی وجود دارد:

• تا با حمله ها مقابله کند
• از حمله های آتی جلوگیری کند
• عوارض موجود را کاهش دهد

دارو های کورتیکواستروئید (Corticosteroid) التهاب موجود در مغز و ستون فقرات در حین حمله ها را کاهش می دهد. اصلی ترین آن متیل پردنیزولون (methylprednisolone) یا همان (Solu-medrol) است که شما می توانید توسط یک تزریق وریدی ۳-۵ بار در روز آن را مصرف کنید. گاهی پزشک ها قرص های کورتیکواستروئید را که پدنیسون نام دارند، برای مدت کوتاهی پس از تزریق وریدی تجویز می کنند.

با اینکه بیشتر کودکان این ماده را به راحتی در بدن خود تحمل می کنند، اما بعضی از آن ها اثرات جانبی آن را نیز تجربه می کنند. این عوارض شامل احساساتی شدن، افزایش فشار خون و قند خون و شکم ناآرام است. پزشکان می توانند این عوارض را در صورت بروز درمان کنند. اگر کورتیکواستروئید به تنهایی نتوانست کمک کند، امکان دارد پزشکتان با شما راجع به راه های درمانی دیگری از جمله ایمونوگلوبین داخل وریدی (IVIG) و تبادل پلاسما صحبت کند.

جلوگیری از حملات بیماری ام اس در کودکان

کورتیکواستروئید می تواند اثر حملات را کاهش دهد اما نمی تواند از آن ها جلوگیری کند. پزشکان دارو های دیگری را برای این کار تجویز می کنند. این دارو ها تعداد حملات را کاهش داده و از پیشرفت سریع بیماری جلوگیری می کند.

سازمان غذا و داروی آمریکا دارو های معمول بیماران مبتلا به MS را برای افراد زیر ۱۸ سال تایید نمی کند. اما پزشکان از بعضی از آن ها البته با دوز کمتر برای درمان عوارض بیماری ام اس در کودکان نیز استفاده می کنند. دارو های مورد نیاز برای کودکان شامل موارد زیر هستند:

• Interferon beta-1a (Avonex, Rebif)
• Interferon beta-1b (Betaseron)
• Glatiramer acetate (Copaxone)

دانشمندان هنوز تحقیقات زیادی در رابطه با اثر این دارو ها بر کودکان و تفاوتش با تاثیر آن بر بزرگسالان انجام نداده اند. اما تحقیقات کمی که انجام شده نشان داده که به درستی اثر بخش هستند و برای کودکان خطری ندارند.

پزشکان همچنین می توانند عوارض خاصی که مرتبط با MS هست را هم درمان کنند. این عوارض شامل اسپاسم ها و گرفتگی های عضلانی، خستگی یا افسردگی است.

این دارو ها مانند تمامی دارو ها دارای عوارض جانبی هستند. متداول ترین آن ها که حاوی اینترفرون هستند، عوارضی شبیه به سرماخوردگی دارند. از جمله تب، لرز، درد های عضلاتی و سردرد که کمی پس از تزریق این دارو ها شروع می شوند. پزشک کودکتان می تواند این عوارض جانبی را با دادن دوز کم و افزایش به مرور آن کمرنگ کند. همچنین دارو های دیگری وجود دارد که برخی از این عوارض را ندارد.

اصلی ترین عارضه ی جانبی داروی Copaxone قرمزی و ورم نقطه ای است که در آن به فرزندتان تزریق شده است. کمپرس سرد می تواند به این مشکلات کمک کند.

روش هایی برای کاهش عوارض MS

عوارضی مانند خستگی، گز گز کردن یا بی حسی، گرفتگی عضلات و افسردگی ممکن است تا یک هفته پس از حمله از بین نرود. اما درمان های زیادی وجود دارد تا بتوانید از شر آن ها راحت شوید. از جمله درمان فیزیکی و کاردرمانی، مشاوره و دارو ها کمک زیادی به درمان میکنند.

همچنین تمام عوارضی که فرزندتان تجربه می کند نتیجه ی این بیماری نیست. کودکانی که به بیماری MS مبتلا هستند هم به بیماری های دیگر کودکان دچار می شوند. تب یا عفونت ممکن است برای مدتی عوارض MS را بد تر کند اما معمولا بعد از کاهش تب یا کنترل عفونت، این عوارض بهتر می شوند.