علل التهاب لگن در زنان و راههای درمان آن

عفونت لگن در زنان

بیماری عفونت یا التهاب لگن (PID) نوعی عفونت اندام تناسلی زنان است. این بیماری ناحیه زیر شکم را تحت تاثیر قرار می دهد که شامل لگن هم می شود و حاوی لوله های رحم، تخمدان ها، دهانه رحم و رحم است.
باکتری های مختلفی می توانند موجب عفونت لگن شوند که شامل باکتری هایی می شوند که موجب بیماری های مقاربت جنسی از جمله سوزاک و کلامیدیا می شوند. در اغلب موارد بیماری عفونت لگن، باکتری وارد واژن می شود و موجب عفونت می شود. با گذشت زمان، این عفونت می تواند به اندام های درون لگن سرایت کند.
بیماری عفونت لگن به شدت خطرناک است و اگر به خون راه پیدا کند، می تواند موجب مرگ شود. اگر فکر می کنید که ممکن است مبتلا به عفونت واژینال هستید، هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنید.

علائم عفونت لگن در زنان

• درد شکمی (شایع ترین علامت)
• تب
• رابطه جنسی دردناک
• ادرار دردناک
• خونریزی نامنظم
• بوی بد واژن
• خستگی
• ترشحات واژن

عوامل موثر در ابتلا به بیماری عفونت لگن

اگر شما مبتلا به سوزاک یا کلامیدیا باشید، در خطر ابتلا به بیماری عفونت لگن هستید. با این وجود بدون اینکه به بیماری های مقاربت جنسی مبتلا شده باشید نیز احتمال دارد به عفونت لگن مبتلا شوید. دیگر عواملی که می توانند موجب بیماری التهاب لگن شوند شامل موارد زیر هستند:

• داشتن رابطه جنسی قبل از 25 سالگی
• داشتن رابطه جنسی با افراد مختلف
• داشتن رابطه جنسی بدون کاندوم
• استفاده از IUD برای پیشگیری از بارداری
• استفاده از دوش واژینال
• سابقه ابتلا به بیماری عفونت لگن

تشخیص عفونت لگن

پزشکان معمولاً بر اساس نشانه ها و علائم عفونت لگن، معاینه فیزیکی لگن، تجزیه و تحلیل ترشحات واژن و کشت سرویکس یا آزمایش ادرار، عفونت لگن در زنان را تشخیص می دهند. در طول معاینه فیزیکی لگن، دکتر برای اولین بار در مورد علائم عفونت لگن در شما، سؤالاتی را می پرسد.

ممکن است پزشک شما از سواب پنبه برای نمونه برداری از مهبل و دهانه رحم استفاده کند. نمونه ها در یک آزمایشگاه برای تعیین ارگانیسمی که باعث عفونت می شود، تجزیه و تحلیل می شوند. برای تائید تشخیص یا تعیین اینکه عفونت گسترده است، پزشک سایر آزمایشات را توصیه می کند:

آزمایش خون و ادرار: این آزمایشات، گلبول های سفید را که ممکن است عفونت را نشان دهند و نشانگرهای التهاب را اندازه گیری می کنند. پزشک همچنین ممکن است آزمایش های HIV و عفونت های منتقله از راه جنسی را پیشنهاد کند که گاهی اوقات با عفونت لگن مرتبط هستند.

سونوگرافی: این آزمایش با استفاده از امواج صوتی، برای ایجاد تصاویر ارگانیسم های تولید مثل انجام می شود.

لاپاراسکوپی: در طی این روش، پزشک شما یک ابزار نازک و روشن را از طریق یک شکاف کوچک در شکم وارد می کند تا اندام های لگن شما را ببیند.

درمان التهاب لگن

آنتی بیوتیک ها

پزشک ترکیبی از آنتی بیوتیک ها را برای شروع فوری درمان تجویز می کند. پس از دریافت نتایج آزمایشات شخص، پزشک ممکن است نسخه ی او را برای مطابقت با علت عفونت، تنظیم کند. به احتمال زیاد لازم است که شخص پس از سه روز از شروع درمان دوباره توسط پزشک ویزیت شود تا اطمینان حاصل شود که درمان به صورت صحیح عمل می کند. حتماً تمامی داروها را دریافت کنید، حتی اگر پس از چند روز احساس کردید که حال شما بهتر است. درمان با آنتی بیوتیک می تواند به جلوگیری از عوارض جدی کمک کند اما در صورت بروز آسیب، آن را درمان نمی کند.

از دخول جنسی تا زمان تکمیل درمان و زمانی که آزمایشات نشان دهند که هر دو نفر عاری از عفونت هستند، پرهیز کنید.

بسیاری از زنانی که مبتلا به بیماری التهاب لگنی هستند، فقط به درمان سرپایی نیاز دارند. با این حال، اگر زن به صورت جدی بیمار باشد، باردار باشد یا به داروهای خوراکی جواب ندهد، ممکن است به بستری شدن در بیمارستان نیاز پیدا کند. او ممکن است آنتی بیوتیک های داخل وریدی را همراه با آنتی بیوتیک های خوراکی دریافت کند.

جراحی

جراحی به ندرت برای درمان بیماری التهابی لگنی لازم است. با این حال، اگر آبسه پاره شود یا تهدید به پاره شدن داشته باشد، پزشک ممکن است آن را تخلیه نماید. بیمار همچنین زمانی ممکن است به جراحی نیاز پیدا کند که به درمان آنتی بیوتیک پاسخ ندهد یا تشخیص سؤال برانگیزی در مورد او شده باشد، مانند زمانی که یک یا چند مورد از نشانه ها یا علائم عفونت رحم غایب باشند.

پیشگیری از ابتلا به عفونت لگن

با انجام کارهای زیر می توانید ریسک ابتلا به بیماری عفونت یا التهاب لگن را کاهش دهید:

• استفاده از کاندوم
• آزمایش از نظر ابتلا به عفونت های مقاربت جنسی
• عدم استفاده از دوش های واژینال
• شستن از جلو به عقب در هنگام رفتن به دستشویی برای ممانعت از وارد شدن باکتری ها به واژن
• عدم داشتن بلافاصله رابطه واژینال بعد از رابطه مقعدی

عوارض جانبی التهاب لگنی

بیماری التهابی لگن درمان نشده ممکن است بافت اسکار ایجاد کند. همچنین ممکن است در لوله های فالوپ خود، آبسه ایجاد کنید که می تواند به اندام های تولید مثل آسیب برساند. عوارض دیگر عبارت اند از:

حاملگی خارج رحمی: عفونت و التهاب لگن یکی از دلایل اصلی بارداری خارج رحمی است. در حاملگی خارج رحمی، بافت اسکار ناشی از عفونت لگن مانع از تخمک گذاری از طریق لوله فالوپی می شود. حاملگی خارج از رحم می تواند خونریزی گسترده و تهدید کننده زندگی را به وجود آورد و به مراقبت اورژانس نیاز داشته باشد.

ناباروری: عفونت لگن ممکن است به اندام های تولید مثل شما آسیب برساند و باعث ناباروری شود. تأخیر در درمان عفونت لگن به طور چشمگیری خطر ابتلا به ناباروری را افزایش می دهد.

درد مزمن لگن: بیماری التهابی لگن می تواند درد لگن را ایجاد کند. این درد ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد. عفونت در لوله های فالوپ و دیگر اندام های لگن می تواند درد را در هنگام مقاربت و تخمک گذاری ایجاد کند.

آبسه تخمدان: عفونت لگن ممکن است یک آبسه را ایجاد کند که در لوله رحمی و تخمدان ها ایجاد می شود.

سخن پایانی

بیماری عفونت لگن قابل درمان است و اغلب زنان به راحتی و به طور کامل بهبود پیدا می کنند. با این وجود، حدود 10 تا 15 درصد زنانی مبتلا به بیماری عفونت لگن دچار مشکلات باروری می شوند. البته بارداری برای اغلب زنانی که بیماری عفونت لگن آنها بهبود یافته است، ممکن و شدنی است.