عصبانیت احساسی است که همه ما تجربه اش کرده ایم. برخی از افراد وقتی عصبانی هستند، دادوفریاد می کنند و برخی دیگر هنگام عصبانیت گریه می کنند. بسته به شرایط، این تجربه می تواند گیج کننده، شرم آور و خسته کننده باشد. گریه هنگام عصبانیت واکنشی غیرارادی است که حتی ممکن است از بروز آن تعجب کنید. در این مقاله درباره علت، مزایا و معایب و روش مهار گریه هنگام عصبانیت صحبت می کنیم. با ما همراه باشید.
علت گریه هنگام عصبانیت
فوری ترین دلیل برای اشک های از روی خشم یا اصطلاحا اشک های خشمگین احتمال این است که شما احساس آسیب دیدگی می کنید درواقع احساس می کنید صدمه دیده اید مورد خیانت واقع شدید یا به هر نحو با شما ناعادلانه برخورد شده است. هنگامی که افرد بی عدالتی می بینند یا احساس ترس از طرد شدن می کنند یا از کسی خیانت می بینند، واکنش طبیعی برای این موارد خشم و غم است و اغلب می تواند به طور همزمان رخ دهد یعنی همان اشک ریختن درست وقتی عصبانی هستید.
گریه ی اشک آور یک فعالیت منحصر به فرد انسانی است ودانشمندان براین باورند که ممکن است یک عملکرد تکاملی باشد! درواقع یک سیگنال ناراحتی که برای احضار کمک و تحریک رفتارهای کمکی در دیگران استفاده می شود. گریه باعث ترشح اکسی توسین و پرولاکتین می شود. محققان دریافته اند که گریه کردن، ترشح هورمون اکسی توسین و پرولاکتین را تحریک می کنند. این دوماده ی شیمیایی می توانند ضربان قلب شما را پایین بیاورند و در غیر این صورت پس از یک رویداد استرس زا شما را آرام کنند این بدان معنا است که اگر در شرایط سخت و بحرانی نتوانند ضربان قلب شما را آرام کنند حداقل پس از واقعه می توانند تاحدی شما را آرام کنند.
اثرات فیزیکی عصبانیت
اگر گریه کردید و دلداری هم به شما رسید احتمالا خلق و خوی شما بهبود می یابد و احساسات منفی شما تاحدی زیادی تسلی می بیند اما اگر گریه کردید و از آن احساس شرم و خجالت داشتید احتمالا چنین اشک هایی نه تنها شما را آرام نمی کنند بلکه خلق و خوی شما را به سمت عصبانیت هرچه بیشتر سوق می دهند. وقتی که شما عصبانی می شوید حتی زمانی که درحین عصبانیت گریه نمی کنید اتفاقاتی در بدن شما رخ می دهد، از جمله:
- آمیگدال، هیپوتالاموس و غده هیپوفیز شما با هم کار می کنند تا موجی از کورتیزول و آدرنالین (هورمون های استرس) تولید کنند؛
- فشارخون و ضربان قلبتان افزایش می یابد؛
- ممکن است احساس گرگرفتگی کنید؛
- دهانتان خشک می شود و کف دست هایتان عرق می کند؛
- میدان دیدتان محدود می شود؛
- کورتیزول باعث تضعیف حافظه کوتاه مدت می شود. (به همین دلیل است که هنگام عصبانیت فراموش می کنید چه چیزهایی می خواهید بگویید.)
دلیل گریه هنگام عصبانیت در کودکان و زنان
این یک واقعیت علمی است که کودکان بیشتر از بزرگسالان گریه می کنند البته تایید این موضوع از سمت شما به عنوان یک خواننده لزوما نیازی به درک شرایط علمی این موضوع ندارد کافی است اندکی به اطراف خود توجه کنید کودکان از بزرگسالان بیشتر گریه می کنند اما یک دسته ی دیگر از انسان ها هستند که باز هم نسبت به دسته ی دیگر بیشتر گریه می کنند و آن هم زنان هستند که نسبت به مردان بیشتر گریه می کنند.
یک بررسی تحقیقاتی در سال 2019 نشان داد که بسیاری از زنان چهار یا پنج بار در طول یک ماه گریه می کنند در حالی که مردان ممکن است فقط یکی بار یا اصلا در همان دوره ی یک ماهه اشکی نریزند. اغلب افراد به خاطر رویدادهای مهم زندگی که باعث اندوه یا شادی عمیق بیش از حد در آن ها می شود تمایل به گریه کردن پیدا می کنند اما خیلی از افراد هم هستند که منتظر مناسبت های خاص نیستند و ممکن است به دلایل ناامیدی های رایج روزمره ودرگیری های معمولی نیز گریه کنند. اگر زنان بیشتر از مردان اشک های خشمگین می ریزند ممکن است به این دلیل باشد که در ایالات متحده و بسیاری از فرهنگ های غربی زنان اغلب اجتماعی شده اند تا احساسات مثبت بیشتری را نشان دهند و احساساتی را که برخی منفی می دانند مانند احساس خشم درونی کنند.
مزایا گریه کردن هنگام عصبانیت
از فواید گریه کردن این است که نوعی خودآرامبخشی است. گریه شما را مجبور می کند تنفستان را تنظیم و روی الگوهای دم و بازدم تمرکز کنید. این کار ضربان قلبتان را پایین می آورد تا آرام شوید. گریه می تواند مثل قطب نما باشد و شما را به سمت مسائلی هدایت کند که نیاز به بررسی دقیق تر دارند. گریه کردن نشانه ضعف نیست، بلکه نشان می دهد موقعیت کنونی برای شما مهم است و احساسات شدیدی به آن دارید. استفاده از احساسات به عنوان راهنما همیشه مفید است. اشک به شما کمک می کند خودتان و تأثیر آن موقعیت را بهتر درک کنید.
معایب گریه کردن هنگام عصبانیت
وقتی در موقعیتی قرار می گیرید که نمی خواهید دیگران بدانند واقعا چه احساسی دارید، گریه کردن می تواند احساس بدی درونتان ایجاد کند و فکر می کنید ممکن است گریه کردنتان نظر اطرافیان درباره شما را تغییر دهد. مثلا ممکن است با خودشان فکر کنند شما آدم ضعیفی هستید که نمی توانید به خودتان مسلط باشید. این معایب مربوط به گریه کردن در حضور دیگران هستند، پس باید جایی که احساس امنیت می کنید بکوشید احساسات تان را بپذیرید و با آنها کنار بیایید، زیرا آنها معتبر هستند و اطلاعات مهمی درباره نحوه واکنش شما به موقعیت های اطرافتان به شما می دهند.
روش های مهار گریه هنگام عصبانیت
به همان اندازه که پاسخ دادن به احساسات واقعی در هنگام تحریک شدن آن ها عادی است گریه کردن در هنگام عصبانیت و درست وسط یک درگیری مثلا در هنگام بازخواست شدن در محیط کار، هنگام مورد تمسخر قرار گرفتن در مدرسه، مناسب نیست. در این مقاله و در ادامه راه کارها و قدم هایی وجود دارد که در صورت انجام آن ها می توانید برای جلوگیری این جریان اشک حداقل در زمان لازم از رخداد آن جلوگیری کنید.
۱. نفس های عمیق بکشید
عصبانیت باعث تغییرات روانی و فیزیولوژیکی مانند افزایش ضربان قلب و فشار خون در بدن شما می شود. این تغییرات می توانند باعث واکنش نشان دادن سریع شما شوند و توانایی تصمیم گیری منطقی را کاهش دهند. نفس کشیدن عمیق روش خوبی برای آرام کردن خودتان است. لحظه ای مکث و تمرکز بر نفس کشیدن به شما این امکان را می دهد که آگاهانه تر واکنش نشان دهید. متخصصان بهداشت می گویند تمرکز بر جریان هوا به داخل و خارج از بدن می تواند به شما کمک کند:
- بازگرداندن هوشیاری
- دمای بدن خود را کاهش دهید
- تنش عضلانی را آزاد کنید
- سیستم عصبی خودمختار خود را تنظیم کنید
۲. موقعیت فیزیکی تان را آرام تغییر دهید
اگر احساس می کنید که احساساتتان در حال فوران است موقعیت فیزیکی خود را به عنوان راهی برای بازگشت به حالت نرمال و تغییر حال و هوای فعلی تان ترک کنید. اگر امکانش نیست اگر ایستاده هستید بنشینید اگر نشسته هستید بایستید، یک خودکار بردارید و چیزی را یادداشت کنید یا در صورت امکان یک وقفه ی کوتاه ایجاد کنید مثلا بین دو اتاق برای برداشتن چیزی بروید.
تحقیقات سال 2011 نشان داده است که فشردن لحظه ای یکی از ماهیچه هایتان می تواند حس جدیدی از مهارت خویشتن داری و خودکنترلی به شما بدهد. همانطور که حرکت می کنید، سعی کنید به یاد داشته باشید که به آرامی حرکت کنید. شما به خود یادآوری می کنید که همانطور که بر اندام های خود قدرت دارید، قدرت آرام کردن احساسات خود را نیز دارید. به خودتان یادآوری کنید که تعامل را در آن لحظه ی عصبانیت کاهش دهید تا بتوانید فراتر از انگیزه ی مبارزه، فرار یا انجماد عمل کند.
۳. آب بنوشید
حتی مقداری کمی آب می تواند بر خلق و خو و توانایی تفکر شما تأثیر بگذارد. اگر در شرایط عاطفی هستید، توقف کنید و یک لیوان آب خنک بنوشید. تحقیقات انجام شده در سال 2011 نشان داد که می تواند:
- کاهش کورتیزول (کاهش استرس)
- ضربان قلب خود را کاهش دهید
- افزایش هوشیاری
۴. احساسات تان را به اشتراک بگذارید
بخشی از علت تداوم عصبانیت این است که احساس می کنید دیده نمی شوید یا با شما بدرفتاری می شود. عصبانیت واکنشی شدید و نادیده گرفتنش سخت است. بنابراین مهم است که احساسات تان را تحلیل و بیان کنید. منظور از بیان احساسات طغیان عصبانیت و بروز آن نیست، بلکه صحبت کردن یا نوشتن درباره آن است. نوشتن افکارتان به شما این امکان را می دهد که وضعیت را واضح تر ببینید، بفهمید چه چیزی باعث عصبانیت تان شده است و سپس مؤثرتر واکنش نشان دهید. صحبت کردن با دوست یا عضوی از خانواده که برای همدلی به او اعتماد دارید هم می تواند سبب آرامش شما شود.
۵. در جمع خونسردی خود را حفظ کنید
گاهی ممکن است عصبانی شوید، اما نخواهید در حضور دیگران گریه کنید. در این مواقع، فقط در صورتی موقتا اشک هایتان را سرکوب کنید که انجام این کار شما را از شرایط نامطلوب و ایجاد سوءتفاهم احتمالی محافظت کند. در این شرایط به فردی که با او هستید بگویید بحث درباره این موضوع کافی است و موضوع را تغییر بدهید. می توانید سعی کنید افکاری را که باعث گریه تان می شوند به بعد موکول کنید. به خودتان قول بدهید که بعدا این احساسات را دوباره مرور خواهید کرد. در این لحظات تجسم هدایت شده هم می تواند مفید باشد، مثلا تصور کنید افکارتان مانند عکس های کارتونی به تصویر کشیده می شوند و می خواهید آنها را در قفسه ای بایگانی کنید تا در فرصتی مناسب تر بازبینی شان کنید. گاهی بهتر است خود را از موقعیت دشوار دور کنید، زمانی را به آرام کردن خودتان اختصاص دهید و به خودتان مسلط شوید.
۶. بیان نیازهایتان را تمرین کنید
در برخی از فرهنگ ها و برای برخی افراد بیان روشن و مستقیم نگرانی ها یا نیازها دشوار است، به ویژه در محیط های حرفه ای. تمرین ابراز احساسات در جمع های کوچک کمکتان می کند به بله گفتن، نه گفتن، تعیین مرزها و برقراری ارتباط در موقعیت های پرتعارض مسلط تر شوید.
۷. احساسات تان را بروز دهید
وقتی احساس امنیت می کنید، باید به اشک هایتان اجازه جاری شدن بدهید. گریه ابزاری ذاتی برای تنظیم هیجان است و در لحظاتی که نیاز به تنظیم دارید نباید در برابر آن مقاومت کنید. گریه مکانیسم داخلی برای پردازش و مدیریت احساسات شدید است.
اما اگر بیشتر از آنچه می خواهید گریه می کنید، یا اگر اشک های عصبانی با توانایی شما در عملکرد طبیعی تداخل دارند، ممکن است ایده خوبی باشد که با یک درمانگر در مورد آن صحبت کنید. گریه بیش از حد ممکن است نشانه این باشد که شما افسرده یا مضطرب هستید، و بسیاری از درمان های موثر وجود دارد که می تواند حس تعادل را به زندگی عاطفی شما بازگرداند. برای آشنایی بیشتر در این رابطه از مشاوره روانشناسی کمک بگیرید.
نحوه برخورد با همکار خشمگین
