موارد مصرف ریواروکسابان
پیشگیری از حوادث ترومبولیتیک بعد از جراحی های لگن و زانو
پیشگیری از سکته مغزی و آمبولی سیستمیک در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی غیر دریچه ای
عوارض ریواروکسابان
خونریزی های وسیع نظیر خونریزی داخل جمجمه، گوارشی، شبکیه، زیرپوستی و آدرنال دیده شده است.
افراد مبتلا به بیماری و شرایط زیر در معرض بروز خونریزی هستند: اندوکاردیت باکتریایی، خونریزی های ارثی یا اکتسابی، ترومبوسیتوپنی، سوراخ شدن عروق بزرگ یا بیوپسی بافت ها، سکته مغزی، جراحی مغزی یا سایر فرایندهای نورونی، افزایش فشار خون شدید و کنترل نشده، خونریزی اخیر و وسیع، مصرف همزمان داروهای موثر بر هموستاز
از مصرف همزمان با مهار کننده های مستقیم ترومبین مثل Bivalirudin ، هپارین و مشتقات آن، انوکساپارین، آسپرین، مشتقات کومارین و سولفین پیرازون خودداری شود. NSAIDs و سایر مهار کننده های تجمع پلاکتی مثل کلوپیدوگرل با احتیاط مصرف شود.
در افرادی که داروهای ضد انعقاد مصرف می کنند در صورت بی حسی اپی دورال یا نخاعی، ممکن است خونریزی و فلج موقتی ایجاد شود.
در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی، خطر بروز سکته به دنبال قطع rivaroxaban افزایش می یابد. در صورت نیاز به قطع مصرف بایستی از یک ضد انعقاد دیگر استفاده کرد ( به دلایلی غیر از خونریزی ).
در بیماران مبتلا به اختلال متوسط تا شدید کبدی مصرف نشود.
در بیماران مبتلا به اختلال متوسط کلیوی (Clcr=30-49 ml/minute) با احتیاط مصرف شود.
مصرف همزمان P-gp و القا کننده و مهار کننده های قوی CYP3A4 ممنوع است.
فرمولاسیون حاوی لاکتوز است.
rivaroxaban باید حداقل 24 ساعت قبل از جراحی قطع گردد.
توصیه های دارویی ریواروکسابان
دوزهای بیش از 15 mg/day با غذا مصرف شود. دوز 10 mg/day می تواند با یا بدون غذا مصرف شود.
