آلوگلیپتین (Alogliptin) با افزایش جزئی مقدار انسولین تولید شده توسط بدن کار می کند و از این طریق سطح قند خون شما را کنترل می کند. همچنین مقدار گلوکاگون تولید شده توسط پانکراس را کاهش می دهد. گلوکاگون باعث می شود کبد شما قند بیشتری تولید کند؛ بنابراین، کاهش میزان گلوکاگون در بدن، باعث کاهش میزان قند خون می شود.
انسولین هورمونی است که به طور طبیعی در بدن، توسط لوزالمعده ساخته می شود. این به کنترل سطح قند خون کمک می کند. اگر بدن شما به اندازه کافی انسولین را برای رفع نیازهایش نسازد و یا اگر از انسولینی که می سازد، به طور مؤثر استفاده نکند، در نتیجه بیماری به نام دیابت ملیتوس (دیابت شیرین) ایجاد می شود. افراد مبتلا به دیابت برای کنترل مقدار گلوکز (قند) در خون نیاز به درمان دارند؛ زیرا که کنترل خوب میزان قند خون، خطر ابتلا به عوارض بعدی را کاهش می دهد. قند خون برخی از افراد، با ایجاد تغییرات در رژیم غذایی، کنترل می شود، اما برای کنترل قند خون در افراد دیگر، داروهایی مانند آلوگلیپتین در کنار تغییر رژیم غذایی تجویز می شود.
آلوگلیپتین اجازه می دهد تا بدن از مقدار پایین انسولینی که در دیابت نوع ۲ دیده می شود، بهترین استفاده را کند.
هشدارها
- پانکراتیت گزارش شده است؛ اگر پانکراتیت مشکوک بود، درمان را قطع کنید و اقدامات مناسب را آغاز کنید.
در حساسیت به دیگر مهارکننده های DPP-4 احتیاط کنید؛ اگر واکنش حساسیت شدید مشکوک بود درمان را قطع کنید.
- موارد پس از فروش پمفیگوئید تاول دار نیازمند بستری گزارش شده است. بیماران به طور معمول با سرکوب کننده سیستم ایمنی موضعی یا سیستمیک و قطع مهارکننده DPP-4 بهبود می یابند.
- نارسایی کبدی کشنده و غیرکشنده گزارش شده است. دیابت نوع 2 موجب بیماری کبد چرب و افزایش آنزیم کبدی می شود. با دقت نظارت کنید و اگر LFT ها بالا رفتند دارو را قطع کنید، در صورتی که آسیب کبدی تایید شد و علت دیگری را پیدا نکردید، دارو را دوباره شروع نکنید.
- انسولین و محرک های ترشح انسولین (به عنوان مثال، سولفونیل اوره ها) باعث ایجاد هیپوگلیسمی می شوند؛ بنابراین، برای کاهش خطر هیپوگلیسمی دوز آن ها را کاهش دهید.
- مهارکننده های DPP-4 ممکن است باعث درد مفصلی ناتوان کننده شود که در عرض یک ماه پس از قطع دارو رفع می شود.
- خطر ابتلا به نارسایی احتقانی قلب (CHF)
- - متخصصان مراقبت های سلامت باید قطع داروهای حاوی آلوگلیپتین را در بیماران مبتلا شده به نارسایی احتقانی قلب در نظر بگیرند و کنترل دیابت را نظارت کنند.
• - اگر نارسایی قلبی ایجاد شد، با توجه به استانداردهای فعلی ارزیابی و مدیریت کنید و قطع دارو را در نظر بگیرید.
عوارض جانبی داروی آلوگلیپتین
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه ای بروز نمی دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می روند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می بایست به پزشک اطلاع داده شود:
- درد معده، سوء هاضمه: غذاهای ساده و سبک بخورید. قرص خود را بعد از غذا بخورید.
- سردرد: از پزشک خود بخواهید که یک مسکن مناسب برایتان تجویز کند.
- علائم سرماخوردگی، گرفتگی بینی و گلو، بثورات خارش دار: اگر این علائم برایتان آزار دهنده شد،به پزشک مراجعه کنید.
نکته مهم: داروهایی مانند آلوگلیپتین می توانند باعث ایجاد درد مداوم و شدید در برخی افراد شوند. اگر این اتفاق برای شما رخ داد، باید در اسرع وقت با پزشک خود صحبت کنید زیرا ممکن است علائم التهاب پانکراس (پانکراتیت) باشد.
اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس می کنید به خاطر استفاده از این دارو می باشد، با پزشک خود مشورت کنید.
مصرف بیش از حد داروی آلوگلیپتین (مسمومیت دارویی)
- این دارو را بیش از دوز تجویز شده توسط پزشک ، مصرف نکنید.
- اگر احساس کردید که فردی دچار مسمومیت دارویی شده است و علائمی مانند تنگی نفس یا غش و ضعف (از حال رفتن) در او دیدید، سریعاً با اورژانس تماس بگیرید.
شرایط نگهداری داروی آلوگلیپتین
- دارو را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
- دارو را در جایی خشک و خنک و به دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه دارید.