عوارض و موارد مصرف داروی تتراسایکلین

موارد مصرف تتراسایکلین

کپسول تتراسایکلین (که ممکن است مردم آن را با نام قرص تتراسیکلین بشناسند)، در درمان عفونت های ناشی از ارگانیسم های حساس استفاده می شود. همچنین در عفونت های بدون عارضه مجرای ادرار، اندوسرویکال و رکتال کاربرد دارد.

کپسول تتراسایکلین، برای درمان بیماری های بروسلوز یا تب مالت و همچنین پماد تتراسایکلین برای جوش یا آکنه و شیگلوز یا اسهال خونی باسیلی نیز استفاده می شود. همچنین در درمان بیماران مبتلا به گونوره و سیفلیس که به پنی سیلین حساس هستند نیز کاربرد دارد.

پماد تتراسایکلین موضعی 3 درصد، در درمان موضعی عفونت های چرکی سطح پوست ناشی از ارگانیسم های حساس مصرف می شود (همچنین پماد تتراسایکلین 3 درصد برای زخم، پماد تتراسایکلین برای سوختگی و همچنین پماد تتراسایکلین برای ختنه و سایر آسیب های پوستی استفاده می شود تا از عفونت های چرکی پیشگیری نماید). همچنین پماد تتراسایکلین موضعی3 درصد (مانند پماد تتراسایکلین ناژو 3 درصد) در درمان موضعی جوش های پوستی یا آکنه کاربرد دارد.

پماد تتراسایکلین چشمی، در عفونت های سطحی چشم ناشی ار ارگانیسم های حساس کاربرد دارد و همچنین درمان کمکی (همراه با داروهای سیستمیک) در بیماری تراخم محسوب می شود.

عوارض جدی تتراسایکلین

• سردرد شدید, سرگیجه, تاری دید
• تب و لرز و بدن درد و دیگر علائم آنفولانزا
• تاول شدید, لایه برداری و جوش های قرمز پوست
• کاهش غیر طبیعی و یا قطع شدن ادرار
• تغییر رنگ پوست و زرد شدن آن, تیره شدن ادرار, تب, گیجی و یا احساس ضعف
• درد شدید در قسمت فوقانی معده و گسترش آن به پشت, حالت تهوع و استفراغ, سریع شدن ضربان قلب
• از دست دادن اشتها, زردی پوست و چشم
• کبودی و یا خونریزی, ضعف غیر طبیعی

توجهات پزشکی – پرستاری هنگام مصرف تتراسایکلین

در شروع درمان با تتراسایکلین و سپس در فواصل منظم آزمایشات بررسی عملکرد کلیوی، کبدی و خون را بعمل آورید.

علایم گوارشی اغلب وابسته به دوز است و در بیشتر موارد در دوزهای بالای 2 گرم در روز رخ می دهد.

باید به بروز علائم عفونت ثانویه در طول درمان با تتراسایکلین توجه داشت، عفونت ثانویه بیشتر متعاقب درمان دراز مدت و در افراد مسن، ناتوان، بیماران مبتلا به دیابت و لوپوس دیده می شود.

خانم هایی که قرص های ضد بارداری بطور همزمان استفاده می کنند، مستعد بروز التهاب واژن کاندیدیایی هستند.

در صورت بروز عفونت ثانویه، مصرف تتراسایکلین باید قطع گردد.

دوز تتراسایکلین در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه و کبد باید کاهش یابد.

توجهات بیمار – خانواده در صورت مصرف تتراسایکلین

قبل از مصرف داروی تتراسایکلین، حتما تاریخ مصرف آن را کنترل نمایید. در صورت مصرف فراورده های تاریخ گذشته احتمال بروز سندرم شبه فانکونی و سندرم شبیه LE وجود دارد.

کپسول تتراسیکلین را با معده خالی (یک ساعت قبل و یا دو ساعت بعد از غذا) همراه با یک لیوان آب مصرف نمایید.

مصرف تتراسایکلین همراه با غذا (مواد غذایی، شیر و لبنیات) جذب تتراسایکلین را تا 50 درصد کاهش می دهد. در صورت بروز علایم گوارشی، تتراسایکلین را همراه غذا مصرف نمایید ولی مواد غذایی مصرفی نباید حاوی شیر و یا لبنیات باشد.

تتراسایکلین باید سر وقت معین مصرف شود و علیرغم احساس بهبودی، درمان را مطابق دستور ادامه دهید.

از مصرف آنتی اسید، مکمل های حاوی کلسیم، منیزیم و آهن با فاصله 1 تا 3 ساعت پس از مصرف تتراسیکلین خوراکی، پرهیز نمایید.

مصرف همزمان کپسول تتراسایکلین با قرص های ضد بارداری باعث می شود اثر قرص های ضد بارداری کاهش یابد، بنابراین خانم هایی که تحت درمان با تتراسایکلین هستند و از روش جلوگیری با قرص های ضد بارداری استفاده می کنند، باید این نکته را مورد توجه قرار دهند.

در صورت بروز علائم عفونت ثانویه مانند رویش زواید سیاه رنگ و خزه مانند روی زبان، خارش و ترشح واژینال، مدفوع شل و آلرژی، حتما به پزشک اطلاع دهید.

پماد تتراسیکلین موضعی 3 درصد نباید با چشم، بینی یا دهان تماس پیدا کند.

محل مورد نظر جهت استفاده از پماد تتراسیکلین موضعی، باید ابتدا توسط آب و صابون شسته شود، سپس خشک گردد و پس از آن دارو روی موضع مالیده شود.

پماد موضعی تتراسیکلین اگر روی لباس، ملحفه یا وسایل دیگری مالیده شود باعث رنگی شدن و لکه دار شدن آن می شود.

استفاده از پماد تتراسایکلین برای درمان جوش صورت، در اکثر موارد بعد از 2 تا 8 هفته درمان حاصل می شود ولی گاهی ممکن است دوره درمان تتراسایکلین برای جوش تا 12 هفته نیز طول بکشد.

شرایط نگهداری دارو

تتراسایکلین را در ظروف در بسته، محل خشک و به دور از نور و در درجه حرارت 15 تا 30 درجه سانتیگراد نگهداری نمایید.