عوارض و موارد مصرف دوسه تاکسل

دوسه تاکسل و موارد مصرف آن

دوسه تاکسل از خارهای نوعی درخت به دست می آید دوسه تاکسل متعلق به گروهی از داروهای ضد سرطان می باشد. این دارو برای درمان سرطان پستان، انواعی از سرطان ریه، سرطان پروستات، سرطان معده و سر و گردن به کار می رود.

• تاکسوتر برای درمان سرطان پستان پیشرفته به تنهایی یا همراه با دیگر داروهای ضد سرطان به کار رود.
• تاکسوتر برای درمان سرطان پستان در مراحل اولیه با یا بدون درگیری گره های لنفاوی می تواند همراه با دیگر داروهای ضد سرطان تجویز شود.
• برای درمان سرطان ریه، تاکسوتر به تنهایی یا همراه با دیگر داروهای ضد سرطان به کار می رود.
• برای درمان سرطان پروستات، تاکسوتر همراه با پردنیزون یا پردنیزولون به کار می رود.
• برای درمان سرطان معده متاستاتیک، تاکسوتر همراه با دیگر داروهای ضد سرطان تجویز می شود.
• برای درمان سرطان سر و گردن، تاکسوتر همراه با دیگر داروهای ضد سرطان تجویز می شود.

عوارض جانبی احتمالی دوسه تاکسل

مانند هر دارویی مصرف تاکسوتر نیز ممکن است تعدادی عارضه جانبی در پی داشته باشد، اگرچه این عوارض در تمام افراد بروز نمی کنند. پزشک اطلاعات لازم را در مورد عوارض جانبی و خطرات و مزایای احتمالی دارو به شما خواهد داد. شایع ترین عوارض گزارش شده تاکسوتر به تنهایی عبارتند از:

• کاهش تعداد گلبول های قرمز یا سفید، ریزش مو، تهوع، استفراغ، زخم های دهانی، اسهال و خستگی.
• ممکن است در صورت تجویز تاکسوتر با سایر داروهای شیمی درمانی، عوارض جانبی آن تشدید شود.
• در زمان تزریق وریدی آهسته دارو در بیمارستان ممکن است واکنش های حساسیتی زیر ایجاد شوند:
• گرگرفتگی، واکنش های پوستی، خارش
• فشار در قفسه سینه، تنگی نفس
• تب و لرز
• درد پشت
• کاهش فشارخون
• ممکن است واکنش های شدیدتری رخ دهد.

در مدت درمان کارکنان بیمارستان وضعیت شما را به دقت تحت نظر می گیرند. ایجاد هر یک از این عوارض جانبی را فوراً به آن ها اطلاع دهید.

هشدارها

مرگ سمی، سمیت کبدی، نوتروپنی، واکنشهای شدید حساسیتی، احتباس مایعات بدن.
1- بروز مرگ و میر ناشی از درمان در رابطه با درمان دوسه تاکسل در بیماران با کارکرد غیرطبیعی کبد، بیمارانی که دوزهای بالاتری دریافت می کنند، و بیماران باسرطان سلولهای غیرکوچک ریه و با سابقه درمان ابتدایی با پلاتینوم بر اساس شیمی درمانی که دوسه تاکسل را به صورت یک عامل تک در دوز 100 mg/m2 دریافت می کنند، افزایش می یابد.
2- تزریق دوسه تاکسل ، USP نباید به بیماران با بیلی روبین بالاتر از حد معمول (ULN)، یا بیماران با AST و یا/ALT>1.5 x ULNهمراه با آلکالین فسفاتاز >2.5 x ULNداده شود. بیماران با بیلی روبین بالا و اختلالات ترانس آمیناز همزمان با آلکالین فسفاتاز در معرض افزایش خطر برای پیشرفت نوتروپنی درجه 4، نوتروپنی تبی، عفونت، ترومبوسیتوپنی جدی، آفت شدید، مسمومیت پوستی شدید، و مرگ سمی هستند. بیماران با ترانس آمیناز بالای ایزوله شده 1.5> x ULNمیزان بالاتری از نوتروپنی تبی درجه 4 داشتند اما افزایش مرگ سمی نداشتند.
بیلی روبین، AST یا ALT ، و مقادیر آلکالین فسفاتاز باید پیش از هر چرخه تزریق دوسه تاکسل ، درمان USP به دست آید.
3- تزریق دوسه تاکسل ، درمانUSP نباید به بیماران با شمارش نوتروفیل دوسه تاکسل را دریافت می کنند، انجام شود.
4- واکنشهای حساسیت شدید جدی با نشانه های راش/ قرمزی، افت فشار خون، و/ یا انقباض برونش ها، و یا آنافیلاکسی به ندرت کشنده، در بیمارانی که قبل از درمان 3 روز دگزامتازون دریافت کردند، گزارش شده است. واکنشهای حساسیت شدید نیاز به توقف فوری تزریق دوسه تاکسل ، تزریق USP و تجویز درمان مناسب دارد. تزریق دوسه تاکسل ، USP نباید به بیماران با سابقه واکنشهای حساسیت شدید و جدی به دوسه تاکسل یا دیگر داروهای فرموله شده با پلی سوربات 80 داده شود.

5- احتباس مایعات بدن شدید در 5/6% (92/6) بیماران با وجود مصرف رژیم 3 روزه دگزامتازون ، رخ داد. این توسط یک یا بیشتر از رویدادهای زیر مشخص شد: ضعف تحمل ادم محیطی، ادم گسترش یافته، نشت ریوی نیازمند تخلیه سریع، تنگی نفس در حالت استراحت، تامپوناد قلبی، یا اتساع شکم (به دلیل جمع شدن مایع در شکم)

عوارض و موارد مصرف داروی پروپوفول