هیوسین چیست و در چه مواردی مصرف می شود؟
هیوسین در رده درمانی آنتی کولینرژیک قرار گرفته و به اشکال دارویی قرص و آمپول وجود دارد. بهبود دردهای روده ای و تسکین برخی از دردهای شکمی از جمله موارد مصرف داروی هیوسین می باشد.
درواقع این دارو انقباض و گرفتگی های عضلات جداره روده را رفع می کند و مستقیما روی دستگاه گوارش تاثیر می گذارد. به علاوه یکی از روش های کمکیدرمان اسهال استفاده از داروی هیوسین می باشد. درواقع کارهیوسین شل کردن عضلات دیواره معده، روده، مجرای صفرا و دستگاه ادراری است.
هیوسین دو نوع است:هیوسین بوتیل برومید که اسپاسم (گرفتگی عضلات) مجرای معده و روده را در سندروم روده تحریک پذیر کاهش می دهد و هیوسین هیدروبرومید که بیماری و تهوع ناشی از اختلالات در گوش میانی را کنترل می نماید.
عوارض جانبی داروی هیوسین
یبوست, خشکی دهان, اختلال در ادرار کردن و حالت تهوع از جمله شایع ترین عوارض این دارو می باشد. در صورت تشدید و یا طولانی شدن این عوارض باید سریعا به پزشک مراجعه شود. راش، خارش، تورم دست یا پا، مشکلات تنفسی, افزایش نبض، سرگیجه، اسهال،مشکلات بینایی، چشم درد از جمله عوارض بعید قرص و آمپول هیوسین هستند که در صورت بروز این علایم نیز باید به پزشک مراجعه شود.
توجهات پزشکی - پرستاری برای داروی هیوسین:
- برای جذب بهتر قرص هیوسین بوتیل بروماید آن را سی دقیقه قبل از غذا تجویز کنید.
- براری رفع خشکی دهان که ناشی از قرص هیوسین بوتیل بروماید می باشد می توان از آدامس استفاده نمود.
- میزان ورود و خروج مایعات را در طول درمان با هیوسین اندازه گیری کنید.
- در سالمندان به دلیل کاهش متابولیسم هیوسین، باید دوز آن را تعدیل کرد.
توجهات بیمار - خانواده برای داروی هیوسین:
- قرص هیوسین بوتیل بروماید باید با آب میل شود. از جویدن و خرد کردن قرص هیوسین بوتیل بروماید اجتناب کنید.
- در اوایل مصرف قرص هیوسین بوتیل بروماید از انجام فعالیت هایی که به هوشیاری کامل نیاز دارند اجتناب کنید.
- از قطع ناگهانی قرص هیوسن بوتیل بروماید اجتناب کنید.
- از مصرف سایر داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی همزمان با هیوسین اجتناب کنید.
- اگر در طول مصرف قرص هیوسین بوتیل بروماید دچار این علائم شدید مصرف هیوسین را قطع کرده و با پزشک تماس بگیرید:واکنش های آلرژیک، دشواری در تنفس، قرمزی چشم ها و از دست رفتن بینایی
- اگر بعد از دریافت آمپول هیوسین دچار علائمی مانند اتساع مردمک، افزایش ضربان قلب، بی قراری، توهم و گیجی شدید پزشک را در جریان قرار دهید.